Από όλα όσα γίνονται στον ΣΥΡΙΖΑ τον τελευταίο καιρό, το πιο εντυπωσιακό δεν είναι ο Κασσελάκης. Ο νεοεκλεγείς - με άνετη πλειοψηφία - αρχηγός της «Ριζοσπαστικής Αριστεράς» απλά είδε φως για τις πολιτικές του φιλοδοξίες σε ένα μισογκρεμισμένο κόμμα και μπήκε μέσα για να τις πραγματοποιήσει. Μπορεί να νόμισε ότι θα ήταν εύκολο να το αναστυλώσει παίρνοντας ένα καινούργιο προσωπικό δάνειο σαν αυτά με τα οποία είχε ξεκινήσει πριν μερικά χρόνια την εφοπλιστική του καριέρα. Τα υλικά που χρειαζόταν βρισκόντουσαν σε αφθονία στην αλλοπρόσαλλη πανσπερμία στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ. Λαϊκιστές κάθε είδους και προέλευσης πρόθυμοι να συγκροτήσουν τη νέα σκληρή προεδρική φρουρά και να εξοντώσουν όλους εκείνους που θα προσπαθούσαν να βάλουν εμπόδια στο δρόμο του. Θα γινόταν έτσι, σχετικά εύκολα και γρήγορα, ο πρώτος αυτοδημιούργητος αλεξιπτωτιστής Πρωθυπουργός της χώρας αφού πίστευε ότι ήταν ο μόνος ικανός να νικήσει τον Κυριάκο Μητσοτάκη.
Ωστόσο, αυτό που εντυπωσιάζει περισσότερο τις μέρες αυτές είναι η στάση πρωτοκλασάτων ιστορικών στελεχών της ανανεωτικής Αριστεράς που ανακαλύπτουν καθημερινά, για πρώτη δήθεν φορά, ότι κάτι πάει στραβά στο χώρο τους. Τόσα χρόνια στην εξουσία, κατέχοντας κορυφαία πολιτειακά, κυβερνητικά και κομματικά αξιώματα προσποιόντουσαν ότι δεν καταλάβαιναν που το πήγαινε η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ. Το ίδιο έκαναν και στα χρόνια της αξιωματικής αντιπολίτευσης παρόλη την συνεχιζόμενη αποδυνάμωσή της σε όλους τους τομείς. Σε διαφορετική περίπτωση βέβαια, θα είχαν την υποχρέωση να ψάξουν να βρουν τι έφταιγε και κυρίως ποιος έφταιγε, να κάνουν την κριτική και την αυτοκριτική τους. Μόνο που δεν υπήρχαν περιθώρια για τέτοιες «επικίνδυνες» για την πολιτική τους καριέρα πολυτέλειες. Λες και η «δεύτερη φορά Αριστερά» θα ερχόταν από μόνη της όσο ακόμα η «πρώτη φορά» παρέμενε επώδυνα χαραγμένη στη ζωή και στη μνήμη των πολιτών. Και όσο ο πρωτεργάτης της ήττας Αλέξης Τσίπρας παρέμενε στο εσωκομματικό απυρόβλητο κάθε υπόνοιας κριτικής.
Ανακοινώνοντας την αποχώρησή του από τον ΣΥΡΙΖΑ, ο Νίκος Βούτσης διαπιστώνει στην επιστολή που απέστειλε ότι: «Διαμορφώνεται, με αποκλειστική ευθύνη του νέου προέδρου ένα κόμμα που ανομολόγητα προσώρας απομακρύνεται από την Αριστερά με προφανή αλλοίωση ιδεολογικών, ταυτοτικών αλλά και προγραμματικών ζητημάτων». Στο ίδιο μήκος κύματος και ο Πάνος Σκουρλέτης αναφέρει στη δήλωση της δικής του αποχώρησης: «υπάρχει σχέδιο αποαριστεροποίησης, που θα οδηγήσει στο τέλος της παρουσίας στην Ελλάδα της ανανεωτικής και ριζοσπαστικής Αριστεράς μετά από πάνω από μισό αιώνα παρουσίας». Να μην διαπίστωναν άραγε τα δύο ηγετικά στελέχη της Αριστεράς ότι το «σχέδιο» εφαρμοζόταν με συνέπεια από τις πλατείες των αγανακτισμένων το ‘14, τη συγκυβέρνηση με τον Καμμένο το ‘15 και την μεθοδευμένη παράδοση του ΣΥΡΙΖΑ στον λαϊκισμό με αποκλειστικό αντάλλαγμα την παραμονή του στην εξουσία;
Διαβάστε τη συνέχεια
Πηγή: www.athensvoice.gr