Υπενθύμιση προς όσους συμμετέχουν στις διαπραγματεύσεις αλλά και όλους τους «αρμοδίους», που έχουν αναλάβει τα ηνία της «αναπαλαιωμένης» ΕΡΤ:  σύμφωνα με όσα ισχύουν από τις μέχρι τώρα συμφωνίες με τους εταίρους ο Δημόσιος Οργανισμός «Ελληνική Ραδιοφωνία Τηλεόραση» (όποια και αν ήταν ή είναι η σημερινή ονομασία της) είναι υποχρεωμένος να αποδίδει στον κρατικό προϋπολογισμό 100 εκατ. ευρώ. Αυτή η δέσμευση ισχύει ή όχι; Διότι αν οι «διαπραγματευτές» μας το έχουν βάλει στο τραπέζι και έχουν πετύχει την ακύρωση της –προτείνοντας, προφανώς, κάποια ισοδύναμα- έχει καλώς. (Να σημειώσουμε πως σε σχετική δήλωση του ο αρμόδιος υπουργός κ. Νίκος Παππάς κατά τη συζήτηση στη Βουλή είχε απαντήσει «γενικώς» πως «αυτό είναι ζήτημα της διαπραγμάτευσης»). Αν όμως ισχύει η δέσμευση ακόμη, τότε τα πράγματα δεν είναι καθόλου ευχάριστα. Συγκεκριμένα –και χρησιμοποιώντας μόνο μερικούς, χοντρικούς αριθμούς: πέρσι η ΝΕΡΙΤ εισέπραξε 132 εκατ. από τη ΔΕΗ (από τους πολίτες, δηλαδή, μέσω του ανταποδοτικού τέλους). Αν υποθέσουμε πως και φέτος εισπράτει το ίδιο ποσό (που θα εισπράξει προφανώς λιγότερα) και αφαιρέσουμε έστω και 80 εκατ. ως επιστροφή στον κρατικό προϋπολογισμό απομένουν 52 εκατ. Σύμφωνα με τους «αισιόδοξους» υπολογισμούς του κ. Παππά το μισθολογικό μόνο κόστος ανέρχεται σε 62 εκατ. Μέχρι τώρα, δηλαδή, μας «λείπουν» 10 εκατ. Αν σ’ αυτά προσθέσουμε τα λειτουργικά έξοδα και αυτά τα «έξοδα», που -πώς να το κάνουμε- πρέπει να δώσει, η ΕΡΤ για πρόγραμμα ώστε να δικαιολογήσει στοιχειωδώς την ύπαρξη της, νομίζω πως ο οποιοσδήποτε καταλαβαίνει -ό,τι είδους «κομπιουτεράκι» και αν χρησιμοποιήσει- ότι απλώς «ο λογαριασμός δε βγαίνει». Όχι, για να ξέρουν και οι άνθρωποι που περιφέρονται αυτές τις μέρες σωρηδόν στους διαδρόμους της ΕΡΤ αν πρόκειται να πληρωθούν, πότε, με τι ποσά και από ποιους. Όσον αφορά αυτούς που έχουν αρχίσει να συνωθούνται στους προθαλάμους των διευθυντικών γραφείων αναμένοντας κάποια «ανάθεση προγράμματος», θα πρέπει να εξοπλιστούν με τεράστια υπομονή, γιατί μάλλον πρόκειται να περιμένουν για πολύ-πολύ καιρό.