1. Μπορεί κάποιος να σκέφτεται σοβαρά να συνομιλήσει με τους ανεύθυνους λαϊκιστές, τους καταφανώς ασύστολους ψεύτες, τους πολιτικούς αμοραλιστές, τους καθεστωτικούς αντιδημοκράτες που συνεργάζονται η ανέχονται τους εθνικιστές και την ίδια ώρα να πρεσβεύει πειστικά ότι θα αλλάξει την Ελλάδα, θα πολεμήσει τις παθογένειες που την χρεοκόπησαν δηλαδή τον συντεχνιασμό, τον πελατειασμό, τον κομματισμό;
2. Πόσο υπεύθυνη είναι η θέση να ανέχεσαι, να μην ζητάς εκλογές για να φύγει μια κρατικίστικη Κυβέρνηση που διαλύει την ιδιωτική πρωτοβουλία, την ανοικτή οικονομία, οδηγεί τους ταλαντούχους νέους Έλληνες στην ανεργία η στην ξενιτιά, που κομματικοποιεί για άλλη μια φορά την δημόσια διοίκηση και εκμηδενίζει την όποια διεθνή θέση της χώρας, μετατρέποντας την σε διεθνή παρία;
3. Ποια πολιτική προοπτική δίνει η ανοχή σε μια καταστροφική Κυβέρνηση που όσο παραμένει αυξάνει διαρκώς το κόστος της διάλυσης της χώρας, γεγονός που ελαχιστοποιεί τις όποιες πιθανότητες μιας άλλης Κυβέρνησης να ανατάξει τη χώρα; Ποιο πράγματι θα είναι το κόστος για τους πολίτες, την Δημοκρατία, την Οικονομία, την Δικαιοσύνη, την Παιδεία, την διεθνή θέση της χώρας μετά απά άλλα ένα-δύο χρόνια Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ και γιατί να εμπιστευτώ για την επόμενη μέρα αυτούς που σήμερα ανέχονται ανεύθυνα με πολιτικαντισμούς και τακτικισμούς την αδιαμφισβήτητη αυτή καταστροφή;
4. Τι πιθανότητες έχει η σημερινή Βουλή με την απίστευτη σύνθεση της να δώσει μία Κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας που θα αναλάβει τις κατακλυσμιαίες μεταρρυθμίσεις που έχει άμεση ανάγκη η χώρα για να επιβιώσει?
5. Τι μας συμβουλεύετε εμάς στην Ιατρικη; Οταν αντιμετωπίζουμε σε ασθενείς μας τον μεταστατικό καρκίνο απο
αυριο να τον αφήνουμε να τους κατατρώγει γιατι τα νεα φάρμακα δεν ειναι αρκούντως δοκιμασμένα και τα παλιά αρκούντως αποτελεσματικά;