Ο πλανήτης σε αναταραχή, η Ευρώπη σε αναζήτηση νέας στρατηγικής και η Ελλάδα σε αναζήτηση…σταθερότητας.
Ο πρώτος μήνας του φθινοπώρου πλησιάζει γοργά. Ας προσπαθήσουμε λοιπόν να καταγράψουμε τις προκλήσεις που τον συνοδεύουν και που θα δώσουν αναπόφευκτα τίτλους στα ΜΜΕ τους μήνες που έρχονται. Τίτλους που θα σημαδέψουν την επιχειρηματικότητα, τις επενδύσεις και τα σημεία που θα πρέπει να στρέψουν την προσοχή τους, όσοι παρακολουθούν τις εξελίξεις ενός πλανήτη σε αναταραχή.
- Σε παγκόσμιο επίπεδο, τα σύννεφα του πολέμου που διαγράφονται στον ορίζοντα είναι ανησυχητικά. Aπό το τέλος του ψυχρού πολέμου, οι εστίες της διαμάχης στην θάλασσα της Νότιας Κίνας και της Βορειοκορεατικής φαίνεται να επισκιάζουν όλες τις προηγούμενες, μια και δυο υπερδυνάμεις βρίσκονται στα πρόθυρα σύρραξης. Και ξεθάβουν μια «ξεχασμένη» απειλή που ήδη προκαλεί ρίγη τρόμου. Την χρήση τακτικών πυρηνικών όπλων. Η ρητορική των δυο ηγετών που δηλώνουν ελαφρά τη καρδία έτοιμοι να πατήσουν το σχετικό κουμπί, και η συγκέντρωση πολεμικών πλοίων στις δυο περιοχές σε αναστάτωση, είναι ήδη κάτι καινούριο τα τελευταία πολλά χρόνια.
Στην Μέση Ανατολή ο πόλεμος με τους τζιχαντιστές φαίνεται να φτάνει στο τέλος του. Τώρα έρχεται η ώρα της νέας ισορροπίας στην περιοχή, με πολλά μέτωπα να είναι ανοιχτά. Το κουρδικό ζήτημα, η διακυβέρνηση της Συρίας, η τουρκική παραζάλη, και η ένταση με το Ιράν θα συνεχιστούν. Η Τουρκία ειδικά με πολλά μέτωπα ανοιχτά και με την οικονομία σε κακή κατάσταση, στα πρόθυρα σοβαρών τριγμών, μένει να αποδείξει αν θα δικαιώσει τον τίτλο της πλέον απρόβλεπτης χώρας. Η κρίση στην Βενεζουέλα βρίσκεται σε σημείο αυτανάφλεξης και η Ρωσία θα προσπαθήσει να διευθετήσει τις σχέσεις της με την Ε.Ε., αλλιώς το χάσμα θα βαθύνει.
- Σε ευρωπαϊκό επίπεδο.Το μεταναστευτικό, η έξοδος της Μ.Βρετανίας από την Ε.Ε., η ένταση στις σχέσεις της Ένωσης με την Πολωνία και την Ουγγαρία, το μέλλον των σχέσεων με την Τουρκία και την Ρωσία και η μεταφορά της τρομοκρατίας στην Ευρώπη , είναι τρέχουσες χαίνουσες πληγές. Μετά τις Γερμανικές εκλογές το μεγάλο ζήτημα είναι αυτό του μετασχηματισμού της Ευρωζώνης σε λειτουργικό σύστημα, με τη διαδοχική μετατροπή της «Λευκής Βίβλου» σε συγκεκριμένες πολιτικές. Ζητήματα όπως η κοινωνική Ευρώπη, η ασφάλεια, η τιθάσευση της παγκοσμιοποίησης και η δημιουργία της Ευρώπης των πολλαπλών ταχυτήτων ζητούν απάντηση, μαζί με τη διαφαινόμενη αλλαγή που φέρνει ο νέος ψηφιακός κόσμος στην εργασία, την οικονομία και την κοινωνία. Σε λιγότερο από δέκα χρόνια, το 80% των σημερινών δεξιοτήτων θα έχουν απαξιωθεί, ενώ για τις νέες δεξιότητες τα εκπαιδευτικά ιδρύματα αδυνατούν να ανταποκριθούν.
- Σε εθνικό επίπεδο. Η πολιτική σταθερότητα στην χώρα είναι το πιο επείγον ζήτημα. Είναι φανερό, ότι η συγκυβέρνηση βρίσκεται στα όρια της αποσύνθεσης και η αντιπολίτευση δεν έχει βρει τον ρυθμό της ακόμη. Ακόμη και εάν οι αξιολογήσεις ολοκληρωθούν ομαλά, η θέση της χώρας στην νέα Ευρωζώνη δεν είναι δεδομένη. Η αξιοπιστία μας εξαερώνεται από πολλούς επί μέρους χειρισμούς σε όλα τα εκτός μνημονίου πεδία. Η νέα ισορροπία δυνάμεων στη Γερμανία και στην Αυστρία μετά τις εκλογές δεν θα ανταποκριθεί στις προσδοκίες της κυβέρνησης.
Το ζήτημα της πολιτικής σταθερότητας που έχει ανάγκη η χώρα, υπονομεύεται από το την αστάθεια που θα προκύψει εάν οδηγηθούμε σε εκλογές απλής αναλογικής ή αδυναμίας εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας. Γι αυτό η ευθύνη της κεντροαριστεράς είναι μεγάλη και προϋπόθεση για την αντιμετώπιση των μεγάλων προβλημάτων. Η συστηματική υπονόμευση της Εκπαίδευσης, η αδυναμία τιθάσευσης της πελατειακής λογικής, η διάλυση της δημόσιας διοίκησης και η εμφανής αδυναμία προσέλκυσης επενδύσεων με την παρούσα φορολογικά πολιτική, σύντομα θα έχουν αντίκτυπο στην ψυχολογία των αγορών, των οποίων η συμμετοχή είναι απαραίτητη για να νιώσουμε ασφάλεια. Και κυρίως για να μπορέσουν οι επιχειρήσεις μεγάλες και κυρίως τα ΜΜΕ να σχεδιάσουν, να επενδύσουν και να προσλάβουν. Για όλα αυτά ο σχεδιασμός της αντιπολίτευσης πρέπει να πραγματοποιηθεί.. χτες. Και βέβαια δεν πρέπει να παραβλέψουμε τον ρόλο του Κυπριακού μετά την κατάρρευση των διαπραγματεύσεων και την ανάγκη σχεδιασμού μιας νέας στρατηγικής για την εξωτερική πολιτική, που έχει αποτύχει δυστυχώς, παρά τα παρήγορα λόγια των υπευθύνων εδώ και στην Κύπρο.
Όσο και αν φαίνονται ασύνδετα και παρατακτικά διατυπωμένα όλα αυτά, η αλληλεπίδραση μεταξύ τους σε παγκόσμιο, ευρωπαϊκό και εθνικό επίπεδο είναι δεδομένη. Και ένα σύστημα πολυπαραγοντικό σε εμφανή αστάθεια, μπορεί αντί επίτευξης ευστάθειας να οδηγηθεί σε ανεξέλεγκτες καταστάσεις. Ή όπως λέμε με άλλα λόγια σε θετική ανάδραση ή σε αυξημένο βαθμό εντροπίας. Στους αναγνώστες μας εναπόκειται στο να συνδέσουν όλα αυτά και να βγάλουν τα αναγκαία συμπεράσματά τους για τις επιχειρηματικές τους κινήσεις, και τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις που πρέπει να υιοθετηθούν για την επιβίωσή σε έναν πολύπλοκο κόσμο που καλπάζει, σαν τρένο χωρίς οδηγό κατ πάνω μας…
Το άρθρο δημοσιεύεται στο fortunegreece.com