Η πρόταση του επικεφαλής του SPD Μάρτιν Σουλτς για την ανάγκη δημιουργίας Ηνωμένων Πολιτειών της Ευρώπης είναι ό,τι πιο ριζοσπαστικό έχει ακουστεί από την πλευρά της σοσιαλδημοκρατίας τα τελευταία χρόνια. ‘Ενας στόχος ξεχασμένος, που υιοθετείτο πιά μόνο από μεμονωμένες φωνές (Φέρχοφσταντ, Κον Μπεντίντ) τίθεται ξανά στην ατζέντα.
Παρότι το χρονοδιάγραμμα για την πραγματοποίηση του στόχου ως το 2025 είναι μη ρεαλιστικό, η συζήτηση έχει ανοίξει. Ο Μ.Σούλτς έχει δίκιο ότι “ο μόνος τρόπος οι Σοσιαλδημοκράτες να κερδίσουν τη στήριξη των πολιτών, είναι να προσφέρουν ένα ξεκάθαρο όραμα για την Ευρώπη”. Η προβολή λύσεων σε εθνικό επίπεδο οδηγεί σε ταύτιση με τους συντηρητικούς.
Η πρόταση για Ομοσπονδία είναι η μοναδική λύση για την ΕΕ. Η συνεργασία δεν αρκεί, όταν παράλληλα συνεχίζονται οι εθνικοί ανταγωνισμοί, κυρίως σε οικονομικό επίπεδο. Η σημερινή κατάσταση αυξάνει τη δυσαρέσκεια των πολιτών, αποδυναμώνει το ευρωπαϊκό όραμα και τελικά οδηγεί στη διάλυση. Μία Ενωση στην οποία η κυβέρνηση θα είναι εκλεγμένη, θα υπάρχει ενιαία πολιτική, κοινή άμυνα κι ενιαίος προϋπολογισμός είναι ο δρόμος για την αύξηση της ευημερίας των ευρωπαίων πολιτών και την ενίσχυση του ρόλου της Ευρώπης στην παγκόσμια σκηνή.
Η επίτευξη του στόχου αυτού κάθε άλλο παρά εύκολη είναι. Οι πολίτες αισθάνονται περισσότερο ασφαλείς στα όρια του έθνους-κράτους που έχει βαθιές ρίζες στην Ευρώπη και δεν είναι εύκολο να εγκαταλειφθεί για τη δημιουργία μιας Ομοσπονδίας, όπου οι αποφάσεις θα λαμβάνονται εκτός εθνικών συνόρων. Το πρόβλημα είναι μεγαλύτερο για τους πολίτες των πιο ισχυρών χωρών. Ήδη μια δημοσκόπηση του Emnid για την Bild δείχνει ότι μόνο των 30% των Γερμανών στηρίζει την πρόταση Σουλτς ενώ το 48% την απορρίπτει. Ίδιο κλίμα είναι βέβαιο ότι θα καταγραφεί και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες.
Αν είχαν να επιλέξουν αυτή τη στιγμή οι ευρωπαϊκές χώρες, αν είναι έτοιμες να συμμετάσχουν στις Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης, είναι βέβαιο ότι οι περισσότερες θα απαντούσαν “’οχι”. Αυτό δεν σημαίνει ότι η πρόταση είναι ανεφάρμοστη. Αν μπει στη δημόσια συζήτηση, τύχει καλύτερης επεξεργασίας και υποστηριχθεί από τις προοδευτικές δυνάμεις, τότε οι συσχετισμοί μπορούν να αλλάξουν και το αντιευρωπαϊκό κλίμα που ενισχύθηκε τα τελευταία δέκα χρόνια μπορεί να αντιστραφεί.
Ενα καθαρό όραμα, με σαφή τελικό στόχο μπορεί να κινητοποιήσει τους ευρωπαίους πολίτες, ιδιαίτερα τη νέα γενιά και να αποτελέσει μια πραγματική διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στην πρόοδο που βλέπει την επίλυση των προβλημάτων μέσω της ενοποίησης και τη συντήρηση (κάθε είδους) που επιμένει στην αντιμετώπισή τους εντός εθνικών συνόρων. Ηδη στο εσωτερικό της Γερμανίας εκδηλώθηκε η αντίδραση των Χριστιανοδημοκρατών που θεωρούν την πρόταση «κίνδυνο για την ΕΕ και την αποδοχή της Ευρώπης από τους πολίτες».
Η συγκυρία για την προώθηση των θέσεων υπέρ της Ενωμένης Ευρώπης γίνεται ακόμη πιο ευνοϊκή από το γεγονός ότι στο τιμόνι της άλλης μεγάλης δύναμης της ΕΕ, της Γαλλίας, βρίσκεται ο Εμανουέλ Μακρόν ο οποίος προωθεί επίσης την ιδέα της πολιτικής ενοποίησης της Ευρώπης.
Οταν λοιπόν ο πρόεδρος της Γαλλίας και το δεύτερο μεγαλύτερο κόμμα της Γερμανίας τάσσονται υπέρ της ενοποίησης, αυτό μπορεί να κινητοποιήσει ευρύτερες δυνάμεις και να δώσει στους ευρωπαίους προοδευτικούς πολίτες το όραμα που λείπει. Μέχρι τώρα, αυτό που βλέπαμε ήταν η επέλαση του εθνικισμού φορώντας πότε δεξιό και πότε αριστερό μανδύα. Ήρθε η ώρα για μια προοδευτική αντεπίθεση.
thetoc.gr