Τα αποτελέσματα των εκλογών αναδεικνύουν το ξεκάθαρο μήνυμα των πολιτών για επιστροφή στην κανονικότητα, επιβάλλοντας πλέον μια νέα πολιτική συνθήκη. Η μεγάλη πλειοψηφία επέλεξε να κλείσει ορισμένους από τους ανοιχτούς λογαριασμούς του παρελθόντος και εξέφρασε τη βούλησή της για αλλαγή των πολιτικών συσχετισμών.
Κατ’ αρχάς, οι πολίτες, με τη ψήφο τους, έδειξαν ότι επιθυμούν να κλείσει ο κύκλος του (αντι)μνημονιακού διχασμού και της παρατεταμένης πολιτικής τοξικότητας, ο οποίος είχε ανοίξει με τις εκλογές του 2012 και έφερε τον ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία το 2015, μαζί με τις περιπέτειες που αυτή η περίοδος επισώρευσε στη χώρα. Η μεγάλη πλειοψηφία, δέκα χρόνια μετά, θέλησε να αφήσει πίσω της την αντισυστημική ρωγμή που προκάλεσε η μεγάλη κρίση, μαζί και το βασικό εκφραστή αυτού του διχασμού, του «ή τους τελειώνουμε ή μας τελειώνουν». Η επιστροφή στην κανονικότητα επιχειρεί να διορθώσει την πολιτική ανορθογραφία του ανορθολογισμού και του αντισυστημισμού.
Έπειτα, οι πολίτες, με τη ψήφο τους, επέλεξαν την κυβερνησιμότητα από τη διακινδύνευση της απλής αναλογικής. Στην ουσία, μετέτρεψαν την παγίδα που είχε στήσει ο ΣΥΡΙΖΑ στο πολιτικό σύστημα με την απλή αναλογική σε μια απόλυτη στρατηγική ήττα για το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Απέρριψαν το γυρολογικό σχέδιο της δήθεν προοδευτικής συγκυβέρνησης, στο οποίο αγκιστρώθηκε ο ΣΥΡΙΖΑ για την πολιτική επιβίωσή του, και τον οδήγησαν σε τέτοια χαμηλά εκλογικά ποσοστά, ώστε ο κ. Τσίπρας να αρνηθεί τελικά να παραλάβει τη διερευνητική εντολή. Το ζήτημα της απλής αναλογικής έκλεισε, για τους ίδιους ακριβώς λόγους που το είχαν καταψηφίσει η Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ το 2016, δηλαδή ως ακατάλληλο και επιζήμιο για την πολιτική σταθερότητα.
Ωστόσο, η μεγάλη πλειοψηφία επέλεξε και την επιστροφή στη θεσμική κανονικότητα, υπό την έννοια της επιλογής των κομμάτων που μπορούν να την υπηρετήσουν. Έδειξε την αποστροφή της απέναντι στα κηρύγματα της «παλαβής αριστεράς» των παράλληλων νομισμάτων και της παλινόρθωσης της δημοσιονομικής τραγωδίας, στις παλινωδίες για τις κυβερνήσεις ανοχής, ειδικού σκοπού και «όπου βγει», και στην ασυνάρτητη πλειοδοσία υποσχέσεων και παροχών χωρίς αντίκρισμα. Οι πολίτες, στην πλειοψηφία τους, επέλεξαν να στηρίξουν κόμματα όπως η Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ με αποδεδειγμένη θεσμική υπευθυνότητα όλα αυτά τα χρόνια της μακράς μεταπολίτευσης, αλλά και της κρίσης, και με στρατηγική σχέση με το εθνικό συμφέρον. Παράλληλα, θέλησαν να ανοίξουν νέους ορίζοντες για το ΠΑΣΟΚ στο χώρο της αντιπολίτευσης και να θέσουν την πρόκληση μιας νέας συμπεριληπτικότητας του Κέντρου και της Κεντροαριστεράς. Ταυτόχρονα, οι πολίτες δεν αποδοκίμασαν μόνο την παλαιότερη κυβερνητική διαδρομή του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και την πολιτική του ως αξιωματική αντιπολίτευση. Απέρριψαν στην ουσία τη μετέωρη στάση του την περίοδο της πανδημίας, τις αλλοπρόσαλλες θέσεις του για το μεταναστευτικό, την αδικαιολόγητη επιφύλαξη του για τις στρατηγικές συμφωνίες της χώρας και την αμυντική θωράκισή της, την αμφίσημη αντίδρασή του στον αποκλεισμό νεοναζιστικών μορφωμάτων και στην προσέλκυση ψήφων τους, τις οπισθοδρομικές απόψεις του για την παιδεία, την αξιολόγηση και τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις για το μέλλον της χώρας. Ο ΣΥΡΙΖΑ διάβασε λάθος την πραγματικότητα των ελλήνων πολιτών και αγνόησε, με αλαζονεία, την ισχυρή βούλησή τους να επανέλθουν -χωρίς να δίνουν λευκή επιταγή- σε μια κανονικότητα, στην οποία για τα πολλά προβλήματα που αντιμετωπίζουν θα ακούν πολιτικά διαφορετικές, αλλά ρεαλιστικές και κανονικές λύσεις, χωρίς ιδεοληψίες και διακινδύνευση.
Οι προσεχείς εκλογές είναι νέες εκλογές. Πολλά θα κριθούν από την αρχή, εκτός από την κανονικότητα και την κυβερνησιμότητα.
Πηγή: www.tanea.gr