Η ελληνική κοινωνία απομακρύνεται από το ευρωπαϊκό όραμα. Η δικαιολογημένη κόπωση από τα μνημόνια σε συνδυασμό με την υποχώρηση της γοητείας της ΕΕ και της αποτυχίας των ελληνικών ελίτ να βγάλουν τη χώρα από την βαθιά κρίση έχουν προκαλέσει απογοήτευση και θυμό απέναντι στους «πάνω» γενικώς και αδιακρίτως. Το κύμα αυτό παρασέρνει την ευρωπαϊκή ιδέα αφού πια οι εταίροι μας αντιμετωπίζονται από πολλούς μόνο ως στυγνοί δανειστές.

Ο δρόμος αυτός είναι επικίνδυνος. Η χώρα μας οφείλει την παρουσία της μεταξύ των πιο ευτυχισμένων του πλανήτη στην συμμετοχή της στον σκληρό πυρήνα της ΕΕ. Η γεωγραφία και η ιστορία μας υπαγορεύουν τον όλο και ισχυρότερο δεσμό με όλο και περισσότερους συμμάχους στη Δύση. Ο απομονωτισμός και η περιχαράκωση μόνο δεινά μπορούν να φέρουν.

Εχουμε δίκιο να λυπόμαστε για την πορεία της ΕΕ, δεν έχουμε δίκιο να παραιτούμαστε από την προσπάθεια αλλαγής της ΕΕ μέσα από την ΕΕ.