Τώρα που η τρικομματική κυβέρνηση συνεργασίας βούτηξε στα βαθιά της σκληρής πραγματικότητας, συνειδητοποιεί κάθε μέρα και περισσότερο πως η διακυβέρνηση αυτής της χώρας που βιώνει την οικονομική κρίση, αλλά και με το παγιδευμένο από τις συντεχνίες τοπίο, δεν είναι εύκολη υπόθεση.
Γίνεται, επίσης, σαφές, πως αυτή η χώρα έχει μια τάση να παγιδεύεται εύκολα. Έτσι, το μνημόνιο- αντιμνημόνιο με μπόλικη δόση λαϊκισμού, δεν επέτρεψε και εξακολουθεί να μην επιτρέπει να δούμε με καθαρό μυαλό ότι «λεφτά δεν υπάρχουν» και ότι όλες οι δυνάμεις της χώρας θα πρέπει να τεθούν σε συναγερμό. «Όνειρα θερινής νυκτός», θα μου πείτε… Δυστυχώς. Τίποτε δεν δείχνει ότι συνειδητοποιήσαμε ως κοινωνία τη σοβαρότητα της κατάστασης. Τα πολιτικά κόμματα που βρίσκονται στην αντιπολίτευση, με πρώτο τον ΣΥΡΙΖΑ, μοιάζουν να επιχαίρουν με τα λάθη, τους δισταγμούς και τις αδυναμίες τής κυβέρνησης συνεργασίας. Λες και οι επιπτώσεις από την αποτυχία δεν θα πλήξουν τους πιο αδύναμους…
Όμως και η ίδια η κυβέρνηση, που η τρικομματική σύνθεσή της την κάνει να ξεχωρίζει για την ιδιαιτερότητά της, θα πρέπει να συνειδητοποιήσει την πολλαπλή αποστολή της.
Πρώτη και βασική, να κρατήσει τη χώρα όρθια μέσα στο ευρώ, αλλά και την κοινωνία όρθια. Θα πρέπει να σταματήσει τη ραγδαία εξόντωση των μεσαίων στρωμάτων, που βλέπουν με δέος κάθε φορά τούς τρεις κυρίους της τρόικας, που θυμίζουν το σκληρό σερίφη από τον «Ρομπέν των Δασών», που βγαίνει ανά τρίμηνο να μαζεύει τους φόρους- χαράτσια.
Και όσο συνεχίζεται αυτή η κατάσταση, θα την εκμεταλλεύονται οι διάφοροι επίδοξοι Ρομπέν.
Η κατάσταση είναι επείγουσα. Και όσοι παίρνουν στα χέρια τους το εκκαθαριστικό της εφορίας, βιώνουν το προσωπικό και οικογενειακό τους αδιέξοδο.
«Μέτρα ή μεταρρυθμίσεις;», αναρωτιέται ο Ανδρέας Παπαδόπουλος στο άρθρο του στη «Μεταρρύθμιση». Θα συμπλήρωνα, πως όσο καθυστερούν οι μεταρρυθμίσεις και η (πραγματική) επανίδρυση ενός κράτους που λειτουργεί, τόσο οι αδύναμοι, οι μισθωτοί, οι συνταξιούχοι και οι μικροεπαγγελματίες, θα πληρώνουν δυσβάστακτους φόρους…
Παρά τις εξαγγελίες, τα στοιχεία για τη φοροδιαφυγή είναι απογοητευτικά και κυμαίνονται σε 70-80% αυτήν την περίοδο στις τουριστικές περιοχές…
Η ανά τρίμηνο επανάληψη, λοιπόν, της επίσκεψης του σερίφη, δεν αποτελεί λύση. Αυτό που χρειάζεται να κάνει η κυβέρνηση, είναι να επεξεργαστεί ένα μακρόπνοο σχέδιο εξόδου από την κρίση, που θα περιλαμβάνει, εκτός από τις απαραίτητες περικοπές της σπατάλης, τις βάσεις για την ανάπτυξη. Την πραγματική μεταρρύθμιση του δημοσίου, την πραγματική επανίδρυση ενός αποτελεσματικού και φιλικού προς τους πολίτες κράτους .
Μεταρρυθμίσεις… Δυστυχώς, όμως, τα πρώτα μηνύματα που στέλνει η κυβέρνηση αυτή δεν είναι ενθαρρυντικά…
Προσωπικά, δεν γνωρίζω εάν ο νόμος για τα ΑΕΙ είναι καλός ή έχει αδυναμίες. Αυτό που γνωρίζω, όμως, είναι πως μια ισχυρή συντεχνία, αυτή των πανεπιστημιακών, κατόρθωσε να ακυρώσει στην πράξη ένα νόμο (δεν έχει σημασία εάν είχε ψηφισθεί με την πιο ισχυρή πλειοψηφία στην περίοδο της μεταπολίτευσης) και να εξαναγκάσει τη νέα κυβέρνηση να προβεί σε αλλαγές. Να αποδυναμώσει ουσιαστικά μία από τις πιο σημαντικές μεταρρυθμίσεις. Το επιχείρημα ότι ο νέος νόμος που ψηφίζεται στη Βουλή επιχειρεί να θεραπεύσει τις αδυναμίες του προηγούμενου , δεν πείθει, διότι ο νόμος Διαμαντοπούλου δεν έχει καν εφαρμοστεί για να διαπιστώσει κανείς τις αδυναμίες του. Αντιθέτως, το μήνυμα που πήρε η κοινωνία, είναι πως για άλλη μια φορά οι συντεχνίες επέβαλαν τη θέλησή τους.
Μεταρρυθμίσεις, σημαίνει συγκρούσεις με κατεστημένα συμφέρονται με στόχο τη δικαιοσύνη και την ωφέλεια όλης της κοινωνίας. Και αυτό το μήνυμα πρέπει να στείλει η κυβέρνηση.
.
O Μιχάλης Κυριακίδης είναι δημοσιογράφος, διευθυντής Σύνταξης της «Μεταρρύθμισης»