Η χώρα βρίσκεται σε ένα επικίνδυνο σταυροδρόμι. Μέχρι τέλος Φεβρουαρίου θα έχει κριθεί αν θα υπάρξει μια ομαλή συνέχεια της πορείας που έχει χαραχτεί ή θα ζήσουμε τις ανεξέλεγκτες καταστάσεις της διακοπής της χρηματοδότησης της χώρας. Το ταξίδι Τσίπρα σε ευρωπαϊκές πρωτεύουσες δεν είχε τα αναμενόμενα γι αυτόν αποτελέσματα.
Άκουσε κάποιες φιλοφρονήσεις και καλά λόγια, η ουσία όμως όσων του είπαν όλοι είναι ότι η Ελλάδα πρέπει να τηρήσει τις δεσμεύσεις που έχει αναλάβει. Του κατέστησαν δε σαφές ότι ουδείς έχει διάθεση να συγκρουστεί με την Γερμανία για την Ελλάδα.
Οι δηλώσεις Ομπάμα έχουν γίνει και επί όλων των προηγουμένων ελληνικών κυβερνήσεων και ελάχιστη επιρροή έχουν στο συγκεκριμένο θέμα.
Εξ άλλου χθες ο Λευκός Οίκος προσπάθησε να διαλύσει τις αυταπάτες που δημιουργήθηκαν σε ορισμένους κυβερνητικούς κύκλους λέγοντας ότι η Ελλάδα πρέπει να συνεργαστεί με τους ευρωπαίους εταίρους της και το ΔΝΤ.
Η Γερμανία εμφανίζεται ανυποχώρητη λέγοντας όχι σε όλα.
Και η ΕΚΤ μετά την συνάντηση Ντράγκι- Βαρουφάκη έστειλε το ηχηρό μήνυμα της. Δεν δέχεται πια τα ελληνικά ομόλογα.
Έκοψε έτσι την μια πηγή της χρηματοδότησης και έμεινε μόνο ο ELA, ο όποιος θα κοπεί στις 28 Φεβρουαρίου αν η Ελλάδα δεν είναι σε πρόγραμμα.
Δεδομένου δε ότι την προεκλογική περίοδο υπήρξε κατάρρευση των φορολογικών εσόδων η κατάσταση γίνεται τραγική και εξόχως επικίνδυνη.
Η κυβέρνηση έχει αρχίσει μια ρεαλιστική στροφή. Οι ρυθμοί όμως είναι πολύ αργοί λόγω των εσωτερικών συσχετισμών στον ΣΥΡΙΖΑ και της συνεργασίας με τους ακροδεξιούς ΑΝΕΛ. Υπάρχει κίνδυνος ο αργός χρόνος να οδηγήσει στην κατάρρευση της χώρας.
Εξ άλλου Λαφαζάνης, Στρατούλης κ.α κάνουν απίθανες εξαγγελίες που δημιουργούν δυσθεώρητα έξοδα χωρίς να φέρνουν κανένα έσοδο.
Σε αυτό το σκηνικό ενθαρρυντικό γεγονός είναι η απόφαση της κ. Βαλαβάνη να αναστείλει την διάλυση του Ταμείου Ιδιωτικοποιήσεων και να ζητήσει από την διοίκηση του να παραμείνει στην θέση της.
Η κυβέρνηση οφείλει να βιαστεί. Να εγκαταλείψει τα ιδεολογήματα της και να κάνει μια ολοκληρωμένη και συνεκτική ρεαλιστική στροφή. Να ζητήσει παράταση του προγράμματος. Και να αρχίσει διαπραγματεύσεις για ένα πρόγραμμα που θα ξεσφίγγει τα λουριά της λιτότητας και θα δίνει έμφαση στην ανάπτυξη και τις μεταρρυθμίσεις παρέχοντας μια προληπτική πιστωτική γραμμή.
Την διαπραγμάτευση καλό θα είναι να κάνει μια εθνική διαπραγματευτική ομάδα με την συμμετοχή και της αντιπολίτευσης. Την συναίνεση που δεν έδωσε ποτέ ο ΣΥΡΙΖΑ τώρα την έχει ανάγκη. Και μετά να ανοίξει ο διάλογος, όχι βέβαια για το κούρεμα του χρέους, αλλά για παραμετρικές αλλαγές που θα μειώνουν το χρέος.