Ο Πάνος Θεοδωρίδης, μια πολυσχιδής και χαρισματική προσωπικότητα του πολιτισμού, άφησε την τελευταία του πνοή σε ηλικία 77 ετών. Γεννημένος το 1948 στη Θεσσαλονίκη, έζησε σε πολλές πόλεις της Ελλάδας, όπως τα Γιαννιτσά, την Αθήνα και την Κέρκυρα. Σπούδασε αρχιτεκτονική και συντήρηση μνημείων, αποδεικνύοντας την ποικιλία των επαγγελματικών του ενδιαφερόντων, καθώς ασχολήθηκε με πολλές μορφές τέχνης.
Υπήρξε μηχανικός, με ειδικότητα στις αναστηλώσεις των βυζαντινών μνημείων, συγγραφέας, ποιητής, σεναριογράφος, ραδιοφωνική και τηλεοπτική περσόνα, βουτούσε σε κάθε πολιτιστική εμπειρία, με πάθος για τη ζωή και τις απολαύσεις της.
Ως αναστηλωτής προσέφερε τα μάλα στις μετασεισμικές επανορθώσεις της Αγίας Σοφίας στη Θεσσαλονίκη, στη συγγραφική του δραστηριότητα ξεχώριζε το «Θεόπαιδο», υπήρξε από τους πρώτους που στερέωσαν με την παρουσία τους το κρατικό πολιτιστικό ραδιόφωνο της ΕΡΤ3, τον «9.58», έγραψε σενάρια για ντοκιμαντέρ της ΕΡΤ3 και εκπονούσε πολλές αφηγήσεις, στην εκπομπή «Εκατογραφία», στην οποία υπήρξε συμπαρουσιαστής του αναγραφόμενου.
Εξαιρετικός γνώστης και αναλυτής της Ιστορίας. Πολλοί θα θυμούνται την περιπέτεια της μοναδικής ταινίας, στην οποία υπήρξε σεναριογράφος, το «Δοξόμπους» του Φώτου Λαμπρινού. Επρόκειτο για ένα φιλμ που εξελισσόταν στα χρόνια του Βυζαντίου, στο μακεδονικό κάμπο. Δύσκολο να υλοποιήσεις έργο υψηλών οικονομικών απαιτήσεων, στη «Μακεδονία του παλιού καιρού» και στο ελληνικό σινεμά.
Έμειναν τα άπειρα σκωπτικά σχόλια και οι ιαχές αποδοκιμασίας, στην Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών, όπου πρωτοπροβλήθηκε, κατά τη διάρκεια του Φεστιβάλ Κινηματογράφου. Με υψηλό αίσθημα χιούμορ, άρχισε να διασκεδάζει κι αυτός με τα όσα ακούγονταν και τα οποία εξαπλώθηκαν σε όλη τη διάρκεια του Φεστιβάλ. Όποια ταινία κι αν προβαλλόταν, σε περίπτωση δυσαρέσκειας του κοινού του β’ εξώστη, άρχιζε η μαζική θυμηδία.
«Δοξόμπους» ανέκραζε κάποιος και άρχιζαν όλοι μαζί, εν χορώ, τη συνθηματολογία με το συγκεκριμένο τίτλο. Τόσο, που όταν ο πρόεδρος της Κριτικής Επιτροπής Νίκος Κούνδουρος βγήκε στη σκηνή, στην τελετή λήξης, για την απονομή των βραβείων, χαιρέτισε τους θεατές, λέγοντας «Δοξόμπους», αντί για «καλησπέρα». Η υποδοχή του χαιρετισμού υπήρξε ενθουσιώδης…
Πέρασε και από τη διεύθυνση του Οργανισμού Πολιτιστικής Πρωτεύουσας, «Θεσσαλονίκη ‘97», με πολλές επικρίσεις για την οικονομική διαχείριση, πληγή που άνοιξε από τους προκατόχους του και δεν έκλεισε ποτέ. Ένα φεγγάρι διατηρούσε εξέχουσα θέση στην Εφορία Βυζαντινών Αρχαιοτήτων και μην τύχαινε να αμφισβητήσεις την ελληνικότητα του Βυζαντίου.
Εκτός από ποιήματα και πεζογραφήματα, έγραψε θεατρικά έργα και άρθρα, και επίσης επιδόθηκε σε μετάφραση και παρωδία. Ο Θεοδωρίδης υπηρέτησε και ως καλλιτεχνικός διευθυντής του Οργανισμού Θεσσαλονίκη Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης το 1997.
Ο Ευάγγελος Βενιζέλος αποχαιρέτησε τον Πάνο Θεοδωρίδη με μια συγκινητική δήλωση: «Ήταν η σπάνια σύνθεση ενός αναγεννησιακού ανθρώπου που λάτρευε τον Ανατολικό και τον Δυτικό Μεσαίωνα.» Χαρακτηρίστηκε ως «χαρισματούχος και πολυτάλαντος», επισημαίνοντας την καλλιτεχνική του ευρύτητα ως αρχιτέκτων, ποιητής, πεζογράφος και παραγωγός ιδεών.
Η προσωπικότητά του διαμορφώθηκε μέσα από τη σχέση του με την Ιστορία, και η σύνδεσή του με την ελληνικότητα τον καθόρισε, με τις αναφορές του να εκτείνονται από τα μυστικά του Βάλτου των Γιαννιτσών μέχρι τα περιβόλια της Κέρκυρας. Η συνεργασία του με τον Βενιζέλο για τη Θεσσαλονίκη Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης είναι ένα ακόμη δείγμα της σημαντικής του συμβολής στον πολιτισμό.