Τέτοια μέρα, πριν 4 χρόνια ακριβώς, η αγωνία για την ευρωπαϊκή προοπτική της χώρας είχε κορυφωθεί. Οι «μενουμευρωπαίοι» καταλαβαίναμε ότι το ψευτοερώτημα του δημοψηφίσματος – που είχε ήδη αποσυρθεί από τη διαπραγμάτευση με τους εταίρους – δεν ήταν παρά το πρόσχημα για να παιχθεί το Grexit σε μια ζαριά της παρέας του νομισματοκοπείου.

Η παρέα αυτή διαλύθηκε αμέσως μετά το περήφανο «Όχι» που κράτησε λιγότερο κι από τους νικηφόρους χορούς που στήθηκαν στο Σύνταγμα. Τσίπρας, Βαρουφάκης και Λαφαζάνης αλληλοκατηγορούνται σήμερα, ρίχνοντας τις ευθύνες της μετέπειτα πορείας τους ο ένας στον άλλο.

Για τις συνέπειες που είχε η περιπέτεια αυτή για τη χώρα κανένας τους δεν κάνει κουβέντα. Το αντίθετο μάλιστα, η τελευταία συνέντευξη του πρωθυπουργού, αλλά και οι προεκλογικές εμφανίσεις του Βαρουφάκη δείχνουν το πόσο αμετανόητοι και θρασείς παραμένουν 4 χρόνια μετά.

Πηγαίνοντας την Κυριακή στις κάλπες, οι πολίτες, ανεξάρτητα από τη στάση τους στο δημοψήφισμα εκείνο, δεν μπορεί να ξεχάσουν όσα έζησαν το καλοκαίρι του ‘15 εξ αιτίας μιας επικίνδυνης κυβέρνησης. Και αυτή τη φορά θα πουν το δικό τους μεγάλο και καθαρό «Όχι» σε όλους τους υπεύθυνους της τραγικής διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ και ταυτόχρονα το δικό τους μεγάλο «Ναι» στις δυνάμεις που μπορεί να εγγυηθούν την πολιτική σταθερότητα και την έξοδο της χώρας από την κρίση.