Μέσα στον 20ο αιώνα, δύο παγκόσμιοι πόλεμοι ρήμαξαν την Ευρώπη, προκαλώντας ασύλληπτη καταστροφή και δυστυχία. Η Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα (ΕΟΚ) που μετεξελίχθηκε σε Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ) ήταν η επιτυχημένη υλοποίηση της ιδέας πως η οικονομική συνεργασία, αποτρέποντας ένα νέο πόλεμο, θα φέρει δημοκρατία και ευημερία.
Τον τελευταίο χρόνο του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου, οι σοβιετικές στρατιωτικές δυνάμεις απώθησαν τις γερμανικές και κατέλαβαν 9 ανεξάρτητες ευρωπαϊκές χώρες: Εσθονία, Λετονία, Λιθουανία, Πολωνία, Γερμανία (ανατολική), Τσεχοσλοβακία, Ουγγαρία, Ρουμανία, Βουλγαρία. Παραβιάζοντας τις συμφωνίες με τους δυτικούς συμμάχους, οι οποίες υποχρέωναν σε ελεύθερες εκλογές, τεθωρακισμένα και στρατιώτες εγκαταστάθηκαν στις πρωτεύουσες και σε στρατηγικές θέσεις, εξασφάλισαν την κατοχή με δρακόντεια μέτρα, εκκαθαρίσεις ή εκτοπίσεις και εγκαθίδρυσαν ολοκληρωτικά καθεστώτα. Τα τοπικά κομμουνιστικά κόμματα, που συνήθως σε ελεύθερες συνθήκες θα αντιπροσώπευαν μονοψήφια ποσοστά, άρχισαν να ασκούν μονοκομματική εξουσία. Οι κοινωνίες αποκόπηκαν από τον εξωτερικό κόσμο με ένα Σιδηρούν Παραπέτασμα, που επέφερε οικονομικό και κοινωνικό μαρασμό. Η απελευθέρωση της Ευρώπης, βασικός σκοπός του πολέμου, είχε αναβληθεί για 45 χρόνια. Ουσιαστικά, ο 2ος Παγκόσμιος Πόλεμος δεν τερματίσθηκε παρά μόνο το 1989, με την κατάρρευση των ολοκληρωτικών καθεστώτων και την διάλυση της σοβιετικής αυτοκρατορίας. Ωστόσο, τον 21ο αιώνα, ο μεγαλοϊδεατισμός επανέρχεται, επιδιώκοντας να αναβιώσει την παλιά ρωσική αυτοκρατορία και, ει δυνατόν, την σφαίρα επιρροής που είχε κατακτηθεί το 1945.
Το ΝΑΤΟ ήταν, από το 1949, ο αναγκαίος αμυντικός μηχανισμός προφύλαξης από ενδεχόμενη στρατιωτική επέκταση της Ρωσίας προς την Δυτική Ευρώπη. Μετά το 1990, προστέθηκε ως στόχος η αντιμετώπιση της τρομοκρατίας. Απειλεί την Ρωσία; Καθόλου, αφού δεν έχει κανένα ενδιαφέρον να την καταλάβει ή συμφέρον να της στερήσει τις παγκόσμιες αγορές. Η δραστηριότητα του ΝΑΤΟ στην Ευρώπη είναι σημαντική για χώρες που αισθάνονται ανασφαλείς και ζητούν προστασία, επειδή δεν επιθυμούν να ανήκουν στην ρωσική σφαίρα επιρροής.
Αντίθετα, η ΕΕ αποτελεί για την Ρωσία πραγματική απειλή. Ως χώρος ελευθερίας και δημοκρατίας, κοινωνικών δικαιωμάτων και οικονομικής ευημερίας γοητεύει και ασκεί έντονη έλξη στον περίγυρό του. Ωθεί όλες τις ανατολικοευρωπαϊκές χώρες και σημαντικά τμήματα των πληθυσμών Ρωσίας και Λευκορωσίας να συλλογίζονται φιλελεύθερα και να αναζητούν βελτιώσεις σε πολιτικό, κοινωνικό και οικονομικό επίπεδο. Υπονομεύει επικίνδυνα το παραδοσιακό αυταρχικό καθεστώς και ναρκοθετεί τις βλέψεις για κυριαρχία πάνω σε όσους ανήκαν κάποτε στην ρωσική αυτοκρατορία. Από την σκοπιά του μεγαλοϊδεατισμού, η ένταξη στην ΕΕ χωρών όπως οι Βαλτικές ήταν ανυπόφορο πλήγμα. Η συνέχιση της διαδικασίας, με ένταξη ή στενή συνεργασία με την ΕΕ χωρών όπως η Ουκρανία, είναι απαράδεκτη και πρέπει να εμποδισθεί, ακόμα και με πόλεμο. Η οριστική εξουδετέρωση της δημοκρατικής μόλυνσης, με διάλυση της ΕΕ, είναι μόνιμος ανυποχώρητος στόχος.
Παραδόξως, το παλιό δημαγωγικό σύνθημα «ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο» επαληθεύεται διαφορετικά. Τίποτα δεν είναι πιο επικίνδυνο για τους κάθε λογής ολοκληρωτισμούς από την γοητεία μιας ανοικτής κοινωνίας.
Πηγή: www.tanea.gr