Καθώς οι εκδηλώσεις για να διατηρηθεί η ενιαία τιμή βιβλίου (ε. τ. β.) πληθαίνουν, γράφω αυτό το σημείωμα για να διαφοροποιηθώ, με κίνδυνο ν΄ απομονωθώ από τους ανθρώπους του χώρου, συναδέλφους συγγραφείς, μεταφραστές, εκδότες, βιβλιοπώλες κλπ.
Επί της ουσίας, διαφωνώ με το να υπάρχει ενιαία τιμή σε οτιδήποτε και για οποιονδήποτε λόγο, από τα ιδιαίτερα μαθήματα μέχρι το φάρμακο, από τη βενζίνη μέχρι τις δικηγορικές υπηρεσίες, από το ψωμί μέχρι τα γεωργικά μηχανήματα. Το ίδιο και για το καλό βιβλίο, που κι εγώ προσπαθώ να υπηρετώ όσο μπορώ.
Εδώ μπορεί να γίνει οποιαδήποτε πολιτισμένη συζήτηση και ν΄ ακουστούν οι εκατέρωθεν απόψεις. Να συζητήσουμε γιατί ισχύει η ε. τ. β. σε τόσες χώρες ή σε άλλες δεν ισχύει, τα κίνδυνοι υπάρχουν ή δεν υπάρχουν αν καταργηθεί, τι θέλουν οι «αλυσίδες», αν θα βρίσκει ή όχι εκδότη ο Έλληνας συγγραφέας, αν κινδυνεύουν τα μικρά βιβλιοπωλεία – εστίες πολιτισμού κλπ κλπ.
Έχω τη γνώμη ότι το καλό βιβλίο θα συνεχίσει να γράφεται, θα βρίσκει το κοινό του και θα διατηρεί τα βιβλιοπωλεία του χωρίς να έχει ανάγκη προστατευτικές ρυθμίσεις. Ακόμα περισσότερο: είναι υποχρεωμένο να δημιουργεί και να συντηρεί το κοινό του, προκειμένου να υπάρχει. «Η τέχνη δε δημιουργεί μόνο ένα αντικείμενο για το υποκείμενο, αλλά κι ένα υποκείμενο για το αντικείμενο» (Μαρξ). Άσε που υπάρχει, εξάλλου, και το ίντερνετ, η αυτέκδοση, το e-book, οι προσφορές κλπ.
Αλλά τα πράγματα χειροτερεύουν «επί της διαδικασίας», που λέγαμε παλιά. Εννοώ την υπερβολή με την οποία οι υποστηρικτές της ενιαίας τιμής προβάλλουν τη θέση τους. Εξηγούμαι. Ο τίτλος που έχει η αφίσα – κάλεσμα για τη συγκέντρωση της Δευτέρας 17 του Μάρτη είναι: «Εξοντώνουν το ελληνικό βιβλίο. Καταστρέφουν τη γλώσσα και τον πολιτισμό μας».
Θέλω λοιπόν να ρωτήσω τους 571 συναδέλφους συγγραφείς που υπογράφουν το κάλεσμα υπέρ της ε. τ. β.:
Α) Συμφωνείτε ότι το βιβλίο ταυτίζεται με τη γλώσσα;
Β) Συμφωνείτε ότι η γλώσσα ταυτίζεται με τον πολιτισμό;
Γ) Συμφωνείτε ότι η αλλαγή στην ε. τ. β. καταστρέφει και τη γλώσσα και τον πολιτισμό;
Δ) Τι υποθέτετε ότι είναι «τα ξένα δικτυακά μονοπώλια» που «θα εισβάλλουν»; (Αυτό δεν είναι στον τίτλο, αλλά στο κυρίως κείμενο).
Ε) Πιστεύετε σοβαρά ότι, σε οποιεσδήποτε συνθήκες, ο Αλεξάνδρου, ο Βαλτινός, ο Σεφέρης, η Ζέη, ο Καρυωτάκης, ο Πετρόπουλος, ο Καβάφης, ο Ιωάννου, η Τριανταφύλλου, ο Χάκκας, ο Βασιλικός, ο Καζαντζάκης, ο Φάις, η Δούκα, ο Καρυωτάκης, ο Καραγάτσης, ο Φραγκιάς, Παπαγιώργης, ο Τσίρκας (ενδεικτικές οι αναφορές, θα μπορούσα να γράψω 100 ονόματα) δε θα βρίσκουν εκδότη; Ή ότι η αιτία που όλοι αυτοί διαβάζονται σήμεραείναι ότι τους προστατεύει η ε.τ.β.;
ΣΤ) Τέλος, το ότι σήμερα ισχύει η ε.τ.β. έχει εμποδίσει βιβλία χαμηλότατης ποιότητας να φιγουράρουν μόνιμα στις πρώτες θέσεις της λίστας των μπεστ σέλερ;