Ενδιάμεσος πόλος τώρα

Παύλος Αθανασόπουλος 18 Οκτ 2013

Η επείγουσα αναγκαιότητα ενός ενδιάμεσου πόλου ανάμεσα στην ΝΔ και τον ΣΥΡΙΖΑ, μιας μεγάλης προοδευτικής δημοκρατικής παράταξης, γίνεται συνείδηση όλο και περισσότερο μέσα στην κοινωνία. Όλο και πιο πολλοί αρχίζουν να συνειδητοποιούν ότι μπροστά στον ναζιστικό κίνδυνο και την κυριαρχία ενός ανορθολογικού λαϊκισμού, μπροστά στα εντεινόμενα διχαστικά φαινόμενα, η δημιουργία ενός χώρου μετριοπάθειας, είναι όρος ζωής για τη χώρα και τη Δημοκρατία.

Το κείμενο – έκκληση των 58 έπαιξε ρολό καταλύτη για να εκδηλωθεί αυτή η κινητικότητα γύρω από το θέμα. Η υπογραφή του κειμένου από σημαντικό αριθμό στελεχών της ΔΗΜΑΡ, έδειξε ότι στο κόμμα αυτό υπάρχουν ζωντανές δυνάμεις που κινούνται προς αυτήν την κατεύθυνση, παρά την μέχρι τώρα αρνητική στάση του στενού ηγετικού πυρήνα.

Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Βαγγέλης Βενιζέλος αγκάλιασε από την πρώτη στιγμή το εγχείρημα. Το ίδιο έκαναν και σημαντικά ηγετικά στελέχη του ΠΑΣΟΚ. Είναι φανερό ότι η κύρια δύναμη του χώρου, θα δουλέψει με αποφασιστικότητα και χωρίς ηγεμονισμούς για τη συγκρότηση του ενδιάμεσου πόλου. Αποφασιστική ώθηση στο εγχείρημα έδωσε η δήλωση – στήριξη του πρώην πρωθυπουργού, Κώστα Σημίτη. Επίσης, άμεσα ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα οι κινήσεις της κεντροαριστεράς, η Πρωτοβουλία Β, η Δυναμική Ελλάδα, η Πολιτεία 2012. Σημαντική επίσης είναι η υπογραφή του κειμένου από προσωπικότητες του ευρύτερου φιλελεύθερου και μεταρρυθμιστικού χώρου.

Έγινε λοιπόν ένα καλό ξεκίνημα. Υπάρχει τώρα μαγιά. Δεν δικαιολογείται όμως κανένας εφησυχασμός. Το ποδήλατο, αν δεν κινείται συνεχώς, πέφτει. Πρέπει άμεσα να σχεδιάσουν οι επόμενες κινήσεις.

Πρώτα-πρώτα, πρέπει να αποφευχθούν τα λάθη που έγιναν στο ξεκίνημα και τα οποία, ευτυχώς, δεν είχαν καταλυτική σημασία. Γιατί ήταν λάθος ο αποκλεισμός από τις υπογραφές των ανθρώπων των κεντροαριστερών κινήσεων, που ξεκίνησαν την προσπάθεια και την παλεύουν τόσα χρόνια. Όπως επίσης επεδείχθη μια προχειρότητα στην επιλογή των προσώπων που υπέγραψαν. Παράδειγμα, η κ. Σώτη Τριανταφύλλου, η οποία, μη έχοντας μάλλον διαβάσει τι υπέγραφε, θεώρησε καπέλωμα την στήριξη Σημίτη και τον απεκάλεσε “φθαρμένο υλικό”.

Τώρα όμως κοιτάζουμε το μέλλον. Χρειάζεται γρήγορα να συγκροτηθεί ένα πολιτικό συντονιστικό όργανο, που θα προωθήσει συντεταγμένα το εγχείρημα. Είναι αναγκαία η διάχυση στην περιφέρεια, με τη δημιουργία τοπικών πρωτοβουλιών, ώστε η υπόθεση να πάρει πανελλαδικό χαρακτήρα. Το κυριότερο είναι να βρούμε και να φέρουμε κοντά μας νέους ανθρώπους, να κάνουμε ένα γενναίο άνοιγμα στη νεολαία, ακούγοντας τους προβληματισμούς της και τον τρόπο σκέψης της. Και βέβαια, το πιο κομβικό είναι το προγραμματικό. Αυτό θα δώσει ουσία στις οργανωτικές προσπάθειες. Πρέπει να γίνει ένας εργώδης διάλογος, για τη συγκρότηση μιας ολοκληρωμένης προγραμματικής πρότασης για το πώς απαντάμε στα προβλήματα τού σήμερα, πώς βλέπουμε την μετά την κρίση και το μνημόνιο Ελλάδα, πώς θα αποφύγουμε τις παθογένειες που μας έφεραν στην κρίση, σε ποια Ευρώπη βλέπουμε τη χώρα μας δυναμικό εταίρο.