Σε μια εποχή έντονου ατομικισμού και ενασχόλησης με το “εγώ”, η ανάδειξη της συμμετοχής , της συναλληλίας, της αίσθησης της κοινότητας έπρεπε να βρίσκει αρωγούς και όχι διώκτες τους συλλογικούς θεσμούς. Πόσο μάλλον τον κατεξοχήν θεσμό που αναδεικνύει την αξία του Προσώπου όπως η Ορθόδοξη Εκκλησία.
Οι εποχές αλλάζουν , οι κοινωνίες αλλάζουν. Η γυναίκα σταδιακά αποκτά την ισότιμη θέση που αυτονόητα της αξίζει. Και Όχι, για να μην κοροϊδευόμαστε από αυτούς που λένε έτσι εύκολα ότι η γυναίκα τιμάται τα μέγιστα απλά και μόνο στο πρόσωπο της Θεοτόκου. Και πριν 100 χρόνια η Θεοτόκος τις ίδιες τιμές απολάμβανε αλλά οι γυναίκες αποτελούσαν πλάσματα ενός κατώτερου θεού.
Μια μερίδα των θρησκευόμενων στην Ορθόδοξη (και όχι μόνο) Εκκλησία έχει ανάγει ως μείζων, το θέμα της σεξουαλικότητας σε κάθε της έκφανση έχοντας μετατρέψει την θεολογία ουσιαστικά σε ένα σύστημα μέτρησης της τυπικής ορθότητας, με έμφαση στα ζητήματα φύλου . Ένας προτεσταντικός ηθικισμός που συνεπικουρείται από την έσχατη πολιτική του Πατριαρχείου Μόσχας, το οποίο προσπαθεί να δημιουργήσει μια Νέα Θεολογία Ηθικισμού στην οποία προσδοκά να πρωτοστατεί ουσιαστικά και τυπικά.
Σε αυτό το περιβάλλον αγνοί άνθρωποι, αποτελούν εύκολη λεία και η ευθύνη των δυτικών κοινωνιών , συμπεριλαμβανομένης της ελληνικής είναι μεγάλη. Η προώθηση ενός ακραίου δικαιωματισμού που φτάνει σε ακρότητες, η άκριτη διαπόμπευση του θρησκευτικού αισθήματος των πιστών, η εξίσωση κάθε πιστού με την παράνοια των ακραίων ψεκασμένων, η μόνιμη ύβρης απέναντι σε κάθε τι που αφορά την εκκλησία, δημιουργούν ένα απίστευτα ευνοϊκό κλίμα για να γίνει βορά των ακραίων το χριστεπώνυμο πλήθος.
Και όμως υπάρχει και ένας κόσμος που αντιστέκεται σε όλο αυτό. Υπάρχουν κληρικοί σαν τον π. Αλέξανδρο Καρυώτογλου στην Ενορία Αγίου Νικολάου Ραγκαβά ο οποίος εδώ και χρόνια έχει δημιουργήσει μια ζώσα ενορία στην οποία είχα και εγώ την τύχη να συμμετάσχω κάποιες φορές, ιδιαίτερα όταν έμενα στο κέντρο της Αθήνας. Μια ενορία ταπεινή, με ανθρώπους συμμέτοχους, με ομιλίες, με αναζητήσεις σε σοβαρά ζητήματα, μια ενορία συμπεριληπτική,για όλους,
Αυτό το αίσθημα ισότητας και συμμετοχής εκφράζει και η ιδιαίτερη θέση που έχουν οι γυναίκες στην ενορία του Αγίου Νικολάου. Αναγνώστες, ψάλτριες , νεαρά κορίτσια βοηθοί δείχνουν έμπρακτα ότι το κύριο μέλημα μας είναι η αγάπη, η ισότητα και η συμμετοχή.
Η συμμετοχή των γυναικών στην εκκλησία είναι το μεγάλο στοίχημα της Ορθοδοξίας τα επόμενα χρόνια. Η Ορθοδοξία έχει να παίξει ρόλο σε ένα διαρκώς μεταβαλλόμενο κόσμο. Οφείλει να συμπεριλάβει ξανά τους "λαϊκούς" στην καθημερινότητα της , λαμβάνοντας υπ όψη τις τεράστιες αλλαγές που έχουν συμβεί στην κοινωνία, στην διαχείριση του χρόνου, στον τρόπο ζωής. Ο τύπος της εκκλησίας δεν είναι θέσφατο. Ο τύπος υπάρχει για να εξυπηρετεί την ουσία. Αυτή την ουσία θα πρέπει να βρούμε , μαζί, με τάξη, με σεβασμό, με αγάπη.