Εδώ και πολύ καιρό και ακόμα πιο συχνά όσο πλησιάζουμε στον τέλος της τετραετίας, διάφοροι αναλυτές, δημοσιολόγοι και καθόλα αντικειμενικοί δημοσιογράφοι προσπαθούν να μας πείσουν, επιστρατεύοντας κάθε λογής επιχειρήματα, ότι ο Μητσοτάκης είναι «θεσμικός παίχτης». Ούτε πρόωρες εκλογές σχεδιάζει, ούτε αλλαγή του εκλογικού νόμου για να πάρει πιο εύκολα αυτοδυναμία, ούτε τίποτα απ’ όσα έκανα οι κακοί προηγούμενοι και πολύ πιο προηγούμενοι πρωθυπουργοί.
Διαψεύδουν τα σενάρια…
«Ο πρωθυπουργός έχει αποδείξει ότι είναι απόλυτα θεσμικός και ότι αυτό που λέει το πιστεύει, το υποστηρίζει μάλιστα με επιχειρήματα», μας είπε, μεταξύ άλλων, η παλιά καραβάνα της πολιτικής και από τα ιστορικά πλέον στελέχη της Ν.Δ. Βαγγέλης Μεϊμαράκης. «Οι εκλογές θα γίνουν την άνοιξη του 2023» ξεκαθάρισε, αυτή την φορά μέσω συνέντευξής του στον Τύπο, ο ίδιος ο Κυριάκος Μητσοτάκης για να προσθέσει σχετικά με τα σενάρια αλλαγής του εκλογικού νόμου: «Δεν αλλάζω τους κανόνες του παιχνιδιού και δεν τους προσαρμόζω στις τρέχουσες συνθήκες και στις δικές μου προτεραιότητες».
…αλλά αυτά επιμένουν
Ωστόσο, την ίδια ώρα ο μεν Μεϊμαράκης, όταν πιέζεται να απαντήσει στα σενάρια για μισο-πρόωρες εκλογές το ερχόμενο φθινόπωρο, δεν τα αποκλείει και εντελώς («Συ είπας» λέει στον δημοσιογράφο), ενώ τα δημοσιεύματα για νέο εκλογικό νόμο, που θα ψηφιστεί από την παρούσα Βουλή και θα επιτρέψει αυτοδυναμία με ποσοστό μικρότερου του 38%, δίνουν και παίρνουν κάθε Κυριακή.
Και ξαφνικά αλλαγές
Αλλά ας δεχτούμε όλα τα παραπάνω ως αληθή. Ας δεχθούμε ότι οι εκλογές θα γίνουν την άνοιξη του 2023 και χωρίς αλλαγή του εκλογικού νόμου για την αναμέτρηση που μάλλον θα ακολουθήσει εκείνη της απλής αναλογικής. Όμως, στον ορίζοντα ξαφνικά, εμφανίστηκε ένα άλλο σενάριο που όχι μόνο καταρρίπτει τα περί θεσμικού πρωθυπουργού, αλλά σίγουρα εξαφανίζει την δήλωση Μητσοτάκη ότι «δεν αλλάζει τους κανόνες του παιχνιδιού»: Η μετάθεση των αυτοδιοικητικών εκλογών.
Αρχές Απριλίου και ενώ τίποτα δεν έδειχνε κάτι τέτοιο, εμφανίζονται δημοσιεύματα που θέλουν νέες αλλαγές στις εκλογές της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, με αποκορύφωμα την παράταση της θητείας των νυν εκλεγμένων δημάρχων και περιφερειαρχών κατά οχτώ μήνες, προκειμένου οι τοπικές κάλπες να συμπέσουν με τις ευρωπαϊκές.
Παιχνίδια με παρελθόν
Και αν κάτι σας θυμίζει αυτό, δεν κάνετε λάθος. Και το 2014 και το 2019 οι εκλογές στη Τ.Α. πραγματοποιήθηκαν μαζί με εκείνες των ευρωπαϊκών. Μάλιστα, η κριτική που γινόταν το ‘14 από τον ανερχόμενο ΣΥΡΙΖΑ ήταν ότι πονηρά η «θεσμική» κυβέρνηση Σαμαρά είχε προγραμματίσει η κάλπη των ευρωεκλογών να συμπέσει με την δεύτερη Κυριακή των τοπικών, ώστε η ενισχυμένη συμμετοχή να ευνοήσει τους «δικούς» της υποψήφιους. Βεβαίως, ο επίσης «θεσμικός» ΣΥΡΙΖΑ φρόντισε αμέσως μόλις ανέλαβε την κυβέρνηση, να το αλλάξει και οι ευρωεκλογές να πραγματοποιούνται ταυτόχρονα με την πρώτη Κυριακή των δημοτικών, ώστε η συμμετοχή να ευνοεί πλέον τους «δικούς» του υποψήφιους, που εξακολουθούσαν -εκτός ελαχίστων περιπτώσεων- να μην περνάνε στον δεύτερο γύρο.
Διακομματικές ευθύνες
Και κάπως έτσι το γαϊτανάκι με τα μικροπολιτικά και αντιθεσμικά παιχνίδια σε βάρος της Τ.Α. συνεχίστηκε και συνεχίστηκε και συνεχίστηκε… Δημοτικά και περιφερειακά συμβούλια με απλή αναλογική ο ΣΥΡΙΖΑ; Συμβούλια με υπερ-ενισχυμένη αναλογική η Ν.Δ. Δήμαρχοι εκλεγμένοι -χωρίς λόγο- στον δεύτερο γύρο με 50+1%, αλλά χωρίς πλειοψηφία στα συμβούλια ο ΣΥΡΙΖΑ; Δήμαρχοι με 43% από τον πρώτο γύρο αλλά με σούπερ πλειοψηφία η Ν.Δ. Εκλογές κάθε Οκτώβριο και κάθε τέσσερα χρόνια ο ΣΥΡΙΖΑ; Ξανά πενταετία και μαζί με τις ευρωεκλογές η Ν.Δ. Και στην μέση οι δικαστικές αποφάσεις που έκριναν αντισυνταγματικές μια σειρά από νομοθετικές παρεμβάσεις της σημερινής κυβέρνησης όταν υπουργός Εσωτερικών ήταν ο Τάκης Θεοδωρικάκος.
Η αυτοδιοίκηση ως θύμα
Το αν ο Μητσοτάκης θα δείξει θεσμική ευαισθησία για τις βουλευτικές εκλογές και τον εκλογικό νόμο μένει να φανεί. Ωστόσο, δυστυχώς, για ακόμα μία φορά, η αυτοδιοίκηση φαίνεται πως θα πέσει θύμα των μικροκομματικών παιχνιδιών και της σημερινής κυβέρνησης. Αλλαγές τελευταία στιγμή, με αιρετούς που δεν ξέρουν μέχρι πότε είναι αρμόδιοι να διαχειριστούν τις τύχες του τόπου τους και χωρίς να ξέρουν αν θα ήταν χρήσιμο να διεκδικήσουν ανανέωση στην θητεία τους.