Ομιλία  στην εκδήλωση «Ώρα Αποφάσεων» στην Αθήνα 

Που βρισκόμαστε σήμερα

Ας ξεκινήσουμε αισιόδοξα.

Μάρτιος 2017. 196 χρόνια από την ελληνική επανάσταση , 60 χρόνια από την Ευρωπαϊκή ενοποίηση. Το 1957 μόνο 12 χώρες από τη σημερινή Ευρώπη είχαν δημοκρατία. Απο τον πόλεμο στην ειρήνη, από τη σκλαβιά στην ανεξαρτησία, από τον αυταρχισμό στη δημοκρατία. Ακόμα και στη πιο βαθειά κρίση ζούμε στη πιο ζηλευτή γωνιά του πλανήτη και ανήκουμε στις 30 ευημερούσες και δημοκρατικές χώρες του κόσμου.

Έχουμε τα διδάγματα, τα πρότυπα, τα θεμέλια για να πάμε ξανά από την καταστροφή στον θρίαμβο.

Μόνο που σήμερα ζούμε πραγματικά την καταστροφή και δεν έχουμε αναδείξει την κρίσιμη μάζα των Ελλήνων που θέλει και μπορεί με το μυαλό τους και τα χέρια τους, να αλλάξει την πορεία.

Κάλεσα πριν από λίγες μέρες ένα φίλο αριστερό, διανοούμενο και επιχειρηματία για τη σημερινή εκδήλωση, μου είπε Άννα μου δεν υπάρχει ελπίδα οι πολίτες ακούνε μόνο τους Σώρρες, θα πάμε στην απόλυτη καταστροφή και μετά θα υπάρξει κοινή λογική και προσπάθεια.

Χθες το βράδυ συμμετείχα σε μια εκπομπή και βρέθηκα αντιμέτωπη με αριστερούς και δεξιούς υμνητές της δραχμής. Η παθητική παράδοση «δεν γίνεται τίποτα» και η νέα δραχμική λύση συνιστούν ένα εκρηκτικό μείγμα.

Η απελπισία ,το αδιέξοδο, η στρατηγική του διχασμού, ο αντιευρωπαϊσμός φοβάμαι ότι υπόγεια δημιουργούν ρεύμα που θα επιχειρήσουν να εκφράσουν οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ. Όχι υποχρεωτικά ως επιλογή, αλλά ως τρόπο παραμονής στην εξουσία μετά το αδιέξοδο άσκησης οποιασδήποτε πολιτικής που θα μπορούσε να είχε αποτελέσματα στη ζωή των Ελλήνων και στην έξοδο της Ελλάδος από την κρίση.

Ζούμε την πραγματικότητα μιας εθνικολαικιστικής κυβέρνησης η οποία ονομάζει αριστερό ότι μέχρι χθες έλεγε νεοφιλελεύθερο, υπογράφει και αποδέχεται μετά από τεράστιες καθυστερήσεις ότι επιβάλλουν οι δανειστές ελλείψει δικών της επεξεργασιών, δεν εφαρμόζει τίποτα από αυτά και η πραγματική οικονομία τελειώνει καταστρέφοντας τις ζωές των ανθρώπων. Η συνολική καταστροφή της οικονομίας θα οδηγήσει στη μεγαλύτερη αναδιανομή πλούτου σε βάρος των πιο φτωχών (που δήθεν υπερασπίζεται) και στην καταστροφή της μεσαίας τάξης την οποία ιδεολογικά έχει ως αντίπαλο.

Να αντισταθούμε. Πως ;

Να εμπνευστούμε και να πιστέψουμε στη λέξη «Πρόοδος» δηλαδή την πορεία προς το καλύτερο. «Πρόοδος» απέναντι σε κάθε είδους συντήρηση αριστερή και δεξιά.

Ο προοδευτικός χώρος ,με προμετωπίδα μόνο το Εθνικό συμφέρον οφείλει να οργανώσει μέτωπο πολιτών στα χωριά και τις πόλεις, μέτωπο στα προοδευτικά κόμματα της Ευρώπης ενάντια στη Συνομωσία του Ψέματος που αιχμαλώτισε τη χώρα.
Γι΄αυτό είναι κρίσιμο να απαντήσουμε με ειλικρίνεια για τη χώρα και για τον προοδευτικό χώρο.

Ειλικρίνεια σημαίνει αυτογνωσία και αυτοκριτική από τη μια πλευρά και γνώση το τι θέλουμε και μπορούμε από την άλλη.

Το τι θέλουμε και μπορούμε σε μια εποχή που ιδεολογίες και πολιτική όπως τις ξέραμε ανατινάζονται σε ένα γεωγραφικό χώρο που θυμίζει πυριτιδαποθήκη.

Σε όλη την Ευρώπη ή καλύτερα στο δυτικό κόσμο γίνεται πάλη ιδεών και πολιτικών που πρέπει να απαντήσουν στα ζητήματα του 21^ου αιώνα. Η σοσιαλδημοκρατία η επιτομή του προοδευτικού χώρου επί δεκαετίες  αλλάζει.

Νέες απαντήσεις πρέπει να δοθούν στην παγκοσμιοποίηση με ελεύθερη κίνηση των κεφαλαίων, στις εξελίξεις της Δ΄ Βιομηχανικής Επανάστασης (που κάνει τη ρομποτική να μειώνει τις θέσεις εργασίες στην Αμερική του Τράμπ και όχι το Μεξικό), στις τεράστιες μετακινήσεις πληθυσμών (προσφυγικό και μετανάστευση), στην τρομοκρατία ως μια νέα μορφή πολέμου που εξελίσσεται στις γειτονιές και όχι στα πεδία μαχών, στο δημογραφικό (που αλλάζει τα δεδομένα του κοινωνικού κράτους), της πολυπολιτισμικότητας των κοινωνιών ως μία πραγματικότητα καθόλου αυτονόητα αποδεκτή από την πλειοψηφία των πολιτών.

Σ΄αυτόν τον κόσμο οι μεγάλες πολιτικές οικογένειες, τα κόμματα του προηγούμενου αιώνα δεν απαντούν πειστικά στις αναζητήσεις των πολιτών και γι΄αυτό ηττώνται. Ο λαϊκισμός καλπάζει και όπου επικρατεί οι χώρες καταστρέφονται.

ΑΥΤΟΓΝΩΣΙΑ ΛΟΙΠΟΝ

ΣΗΜΕΡΑ ΑΚΟΜΑ παλεύουμε με τις αγκυλώσεις του παρελθόντος:

– Το ότι ανέβηκε ο ΦΠΑ από το 18% στο 24%, ρίχνοντας το σύνολο της οικονομίας σε ύφεση, ήταν μία λάθος επιλογή αλλά δική μας (αγρεφόδια)!

– Το ότι παραμένουν  κλειστά επαγγέλματα (από τις εκκρεμότητες του δεύτερου μνημονίου) σήμερα είναι μία λάθος επιλογή αλλά δική μας!

– Το ότι δεν έχει γίνει ακόμα αξιολόγηση υπαλλήλων είναι μία απολύτως αναξιοκρατική απόφαση που καταδικάζει τους άξιους.

• Ακόμα η καθημερινή κρατική διαφθορά είναι απρόσβλητη ενώ η χώρα έχει πέσει και άλλο στη διεθνή κατάταξη είναι δική μας επιλογή.
• Ακόμα σήμερα το σύστημα παράγει συνταξιούχους 45 ετών και η χώρα δαπανά 8 δις το χρόνο για πρόωρες συντάξεις τη στιγμή που οι νέοι της χώρας παλεύουν με 300 ευρώ μηνιάτικο.
• Το ότι η β΄αξιολόγηση καθυστέρησε ένα χρόνο με κόστος 4,5 δις και ανυπολόγιστο κόστος που προκύπτει από την πολιτική αστάθεια και τη συζήτηση πάλι για το grexit.
• Το ότι οι τράπεζες βρίσκονται σε δεινή θέση παρά τα θετικά αποτελέσματα που ανακοινώνουν (σήμερα η Euro bank) είναι επιλογή.

Το 3% των φορολογουμένων πληρώνει το 42% του φόρου εισοδήματος, σύμφωνα με τα στοιχεία της Γενικής Γραμματείας Δημοσίων Εσόδων  και αυτό είναι επίσης επιλογή.

 ΤΙ ΘΕΛΟΥΜΕ ΚΑΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΓΙΑ ΝΑ ΣΩΘΕΙ Η ΧΩΡΑ

ΕΜΕΙΣ ΜΕ ΤΙΣ ΔΙΚΕΣ ΜΑΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ

Η ΕΛΛΑΔΑ ΘΑ ΣΩΘΕΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ

Τί όραμα δίνουμε

Ο προοδευτικός χώρος με ιστορία και εξέλιξη ενός αιώνα στη χώρα έχει ένα ιστορικό χρέος να σηκώσει πάλι τη χώρα. Όχι όμως με απλές ανακαινίσεις και προσαρμογές στις αντιλήψεις του παρελθόντος που διασώζουν σχέσεις εξουσίας, αλλά με ανατρεπτικές διαδικασίες όπου η ενότητα είναι το μέσον και όχι αυτοσκοπός. Ο σκοπός είναι το νέο πολιτικό πλαίσιο αντίστοιχο με την εποχή και την κατάσταση στη χώρα, είναι η δημιουργία ενός νέου φορέα απαλλαγμένο από τις παθογένειες και του θανάσιμους εναγκαλισμούς του παρελθόντος.

Ας ξεκινήσουμε αισιόδοξα και για το χώρο.

Μάρτιος 2017. Στα τελευταία 60 χρόνια έχουμε δύο σημαντικές ιστορικές στιγμές που ο προοδευτικός χώρος ενώνεται με νέο σχήμα κάθε φορά και πρόταγμα που αφορά την εποχή. Σ΄αυτό το Νέο που θα αλλάξει τα δεδομένα επιμένουμε.

Ο λόγος που σήμερα μετατρέπουμε την Πρωτοβουλία σε Πολιτική Κίνηση ένα πρόπλασμα για ένα αξιόμαχο μεγάλο προοδευτικό σχηματισμό είναι η ανάγκη να μιλήσουμε ειλικρινά για το «δέον γενέσθαι».

Ποιοί; Γιατί εσείς;

ΑΞΙΟΠΙΣΤΙΑ ΣΤΗΝ ΥΛΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΔΕΣΜΕΥΣΕΩΝ

ΚΑΙ ΔΙΚΟ ΜΑΣ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΠΤΥΞΗ

ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΑΝΑΞΙΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΑΡΑΣΙΤΙΣΜΟ

Το Προοδευτικό στίγμα αφορά:

• Εμπιστοσύνη
• Παραγωγική Δουλειά
• Ανθρώπινη Αλληλεγγύη
• Προοδευτική Δημοκρατία
• Νέα Εθνική Αυτοπεποίθηση

Κανένα προοδευτικό στίγμα όμως δεν έχει νόημα, αν δεν έχει ευθεία, χειροπιαστή αναφορά στην πραγματικότητα.

Προοδευτικό σήμερα, είναι να στηρίξουμε τις βασικές πολιτικές μας προτεραιότητες με συγκεκριμένες, επεξεργασμένες, εφικτές, δίκαιες προτάσεις.

Α) Και επειδή μιλήσαμε για εθνική αυτοπεποίθηση

Η χώρα στη νέα παγκόσμια πραγματικότητα με τη Ρωσία να ξαναφέρνει λογικές ψυχρού πολέμου με τις ευρωαντλαντικές σχέσεις να αλλάζουν κάθε φορά , με τη Μέση Ανατολή να φλέγεται και τα δυτικά βαλκάνια να απειλούνται πάλι από αποσταθεροποίηση, βρίσκεται χωρίς δόγμα, χωρίς σχέδιο εξωτερικής πολιτικής. Δεν υπάρχει ανάπτυξη χωρίς πολιτική σταθερότητα και σαφή θέση στο παγκόσμιο σύστημα.

Πιστεύουμε βαθειά πως η Ελλάδα μένοντας σταθερά στον πυρήνα της Ευρωπαϊκής Ένωσης πρέπει να επιδιώξει τη δημιουργία ενός πενταγώνου στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο με Κύπρο, Αίγυπτο, Ισραήλ και Τουρκία.

Ο σχεδιασμός της εξωτερικής πολιτικής υπηρετείται μόνο όταν είναι μακροπρόθεσμος και θέτει σχέσεις ασφάλειας και οικονομικής συνεργασίας για κάθε χώρα.

Όσον αφορά τη σχέση μας με την Ευρώπη:

Σημαίνει Εθνική αξιοπρέπεια

Σημαίνει συμμετοχή στην Ευρώπη και συμβολή στην αναδημιουργία της.

Σημαίνει συμμαχίες και συγκρούσεις άρα δικές μας θέσεις.

Ο Ελευθέριος Βενιζέλος ενώ η χώρα συγκλονίζονταν ταξίδευε στην Ευρώπη για να συμβάλλει στην κοινωνία των εθνών. Επιτύγχανε επιτυχίες από τους συμμάχους όχι γιατί επαιτούσε στο εξωτερικό και ούρλιαζε στο εσωτερικό αλλά γιατί ως διεθνής παίκτης επέλεγε συμμαχίες έδινε και έπαιρνε.

Θα πώ μόνο ένα παράδειγμα:

• Κοινή πολιτική για το προσφυγικό. Όλες οι χώρες να πάρουν πρόσφυγες και ταμείο που θα χρηματοδοτηθεί από φόρο 0,001% σε όλες τις τραπεζικές συναλλαγές.
• Εθνική πρόταση για το δημόσιο χρέος. «κοινοβουλευτική διπλωματία», δηλαδή, εξηγούμε σε κάθε χώρα που μας δάνεισε ότι έχουμε σχέδιο και πρόταση. Η Ελλάδα είναι περήφανη χώρα. Δεν παρακαλεί, ούτε επαιτεί.

Β) Και επειδή μιλήσαμε για την Παραγωγή και την Δημοκρατία πιστεύουμε βαθειά στην ανάγκη ενός Εθνικού Στόχου που είναι η Ελλάδα στη πρώτη γραμμή της ψηφιακής οικονομίας σε 5 χρόνια που σημαίνει:

Την παραγωγή στη διοίκηση ,

Στην εκπαίδευση,

Στην υγεία,

Στην καινοτομία με Εθνικό εργαλείο

Αξιολόγηση παντού με επιβράβευση αλλά και επιπτώσεις.

Εθνική προτεραιότητα πολιτικές για τους Νέους, κάθε πλεόνασμα διανέμεται αποκλειστικά προς όφελος πολιτικών για τη Νέα Γενιά.

Γ) Και επειδή λοιπόν μιλήσαμε για παραγωγική δουλειά και ανθρώπινη αλληλεγγύη – ας γίνουμε πρακτικοί κι ας ακουμπήσουμε 4 ακραία προβληματικές περιοχές: Τη φτώχεια, τα κόκκινα δάνεια, τη χρηματοδότηση των μικρομεσαίων επιχειρήσεων και τη “μητέρα όλων των προβλημάτων”, το ασφαλιστικό.

Για τη φτώχεια:

Δεν μπορούμε να μιλάμε για ανάπτυξη στην Ελλάδα, όταν σήμερα 1.650.000 συμπολίτες μας ζουν σε συνθήκες ακραίας φτώχειας. Απ’ αυτούς, 71% είναι άνεργοι, 3,8% είναι συνταξιούχοι και το 20% είναι παιδιά! ΠΑΙΔΙΑ! Πρέπει να είναι κανείς τυφλός για να μην βλέπει ότι αυτή η παιδική φτώχεια είναι η βασική αιτία όλων των ανισοτήτων σε μια κοινωνία. Mια ωρολογιακή βόμβα υπανάπτυξης και κοινωνικών συγκρούσεων!

Ως απόλυτη, πρώτη προτεραιότητα, θέτουμε το ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα για τα παιδιά κόστος 500 εκατ.

Πού θα τα βρούμε; Αρκεί να αναλογιστούμε ότι μόνο η καθυστέρηση της αξιολόγησης στοίχισε 4,5 δις, ενώ με βάση μια σχετικά πρόσφατη έκθεση του ΟΟΣΑ, το οικονομικό βάρος από τα διοικητικά εμπόδια σε ένα μόνο τμήμα της οικονομίας που εξετάστηκε, προσεγγίζει τα 3.3 δις ετησίως! Για να μη μιλήσουμε για τα 500 εκ του Καμμένου…

Για τα κόκκινα δάνεια:

Μιλώ για την πιο “καυτή” κατηγορία δανείων: τα στεγαστικά.

Η πρότασή μας είναι τολμηρή και στηρίζεται σε ιδέες που έχουν ήδη διατυπωθεί και συζητηθεί. Με τις πραγματικές αξίες των ακινήτων να έχουν ισοπεδωθεί από την κρίση, η λύση είναι να αντιμετωπίσουμε την πραγματικότητα κατάματα:

Ο οφειλέτης υποχρεούται σε δόση αποπληρωμής με βάση τη σημερινή αξία του ακινήτου.

Γίνεται επανεκτίμηση για προσαρμογή από την Τράπεζα ανάλογα με την αύξηση της αξίας στο τέλος της δεκαετίας.

Πήρες δάνειο και πληρώνεις δόση για ένα σπίτι που, όταν το αγόρασες, κόστισε 200 χιλιάδες, ενώ σήμερα κοστίζει 120 χιλιάδες; Η δόση σου αναπροσαρμόζεται με βάση τις 120 και το τί μπορείς πρακτικά να δίνεις κάθε μήνα. Οι υπόλοιπες 80 χιλιάδες παγώνουν για μια δεκαετία, οπότε και γίνεται επανεκτίμηση της πραγματικής αξίας. Αν δεν έχει αλλάξει κάτι, συνεχίζεις να πληρώνεις τη μειωμένη δόση, ενώ εξετάζεται το ενδεχόμενο να διαγραφούν οριστικά οι 80.

Μόνο με τέτοιες δραστικές και θαρραλέες λύσεις, στηριγμένες σε δίκαιες και διαφανείς διαδικασίες, θα μπορέσουν να ανασάνουν τα νοικοκυριά, να ξεμπλοκάρει το τραπεζικό σύστημα, να πάρει μπρος η οικονομία.

Για τη χρηματοδότηση των Μικρομεσαίων Επιχειρήσεων:

Προφανώς δεν μπορούμε να μιλάμε για ένα καινούργιο παραγωγικό μοντέλο, αν δεν επιφέρουμε ένα αναπτυξιακό σοκ στη ραχοκοκαλιά της οικονομίας μας: τις Μικρομεσαίες Επιχειρήσεις. Αυτό που προτείνουμε, είναι μια πραγματική τομή: τα υπάρχοντα ευρωπαϊκά κονδύλια για την ανάπτυξη των επιχειρήσεων, δεν τα χειρίζεται πια το κράτος. Επιλέγονται με διεθνή διαγωνισμό 4 venture capital, με τον όρο να τοποθετούν κεφάλαια 3 φορές μεγαλύτερο απ’ αυτά που θα τοποθετεί το ελληνικό κράτος σε κάθε επένδυση. Αυτά επιλέγουν επενδύσεις, αυτά χρηματοδοτούν μπαίνοντας αντίστοιχα στο μετοχικό κεφάλαιο των επιχειρήσεων, δίνοντας πνοή σε όλους τους κλάδους της νέας επιχειρηματικότητας, με έμφαση στην τεχνολογία, την αγροδιατροφή, την πράσινη ανάπτυξη, τις καινοτομικές υπηρεσίες.

Δεν εφευρίσκουμε τον τροχό – αντίστοιχα μοντέλα εφαρμόζονται με επιτυχία σε χώρες όπως η Φινλανδία και το Ισραήλ. Όμως αυτά τα μοντέλα τα μελετήσαμε προσεκτικά και θα τα προσαρμόσουμε αναλόγως στις δικές μας συνθήκες και στις δικές μας ανάγκες. Με ταχύτητα, με διαφάνεια, με τόλμη.

Για το ασφαλιστικό

Αν εδώ δεν δώσουμε μια γενναία και αποφασιστική λύση, πιθανότατα κάθε άλλη συζήτηση περί παραγωγικού μοντέλου στερείται νοήματος. Σε ότι αφορά το ασφαλιστικό, πραγματικά προοδευτικό είναι ένα σύστημα που θα σχεδιαστεί και θα υλοποιηθεί με γνώμονα τις επόμενες γενιές (με βάση τα σημερινά δεδομένα, γι αυτούς που ασφαλίστηκαν μετά το 1992). Πιστεύουμε ότι το μοντέλο Νεκτάριου ανταποκρίνεται με επάρκεια και τεκμηρίωση σ’ αυτό το ζητούμενο, γι΄ αυτό και αποτελεί τη βάση της προσέγγισής μας. Με δυο λόγια:

• Οι συνολικές ασφαλιστικές εισφορές μειώνονται από το σημερινό 27% στο 16%
• Κανένας δεν συνταξιοδοτείται πριν τα 65
• Η υποχρεωτική κρατική ασφάλιση μπορεί να συμπληρωθεί με την προαιρετική ασφάλιση σε Επαγγελματικά Ταμεία
• Για τις απερχόμενες γενιές, θα διασφαλιστούν τα σημερινά επίπεδα παροχών, υπό την προϋπόθεση ότι η οικονομία θα σταθεροποιηθεί και θα ανακάμψει, ενώ θα θεσπιστεί και “ρήτρα ανάπτυξης”.

To σύστημα που προτείνουμε θα εξασφαλίσει την ισότητα των ασφαλισμένων τόσο εντός της κάθε γενιάς, όσο και μεταξύ των μελλοντικών γενεών εργαζομένων.

Ποιοί και πως τα κάνουν όλα τα παραπάνω. Εδώ χρειάζεται η όσμωση των γενεών, χρειάζεται η εμπειρία και η γνώση μαζί με την ορμή, την τόλμη και την όρεξη.

Σε όλα αυτά χρειάζονται οι ΝΕΟΙ. Οι νέοι που σήμερα δεν έχουν  πολιτικό χώρο να εκφραστούν, να δράσουν, να διακριθούν κυρίως να εμπνευστούν και να εμπνεύσουν. Το πολιτικό σύστημα και η παραγωγή χρειάζονται νεανική ανανέωση, κυρίως ηγεσίες. Εμείς όλοι με ένα συλλογικό άλμα μπροστά και πολλά προσωπικά βήματα πίσω θα φτιάξουμε το πυρηνικό αεροπλανοφόρο απο το οποίο θα απογειωθεί η νέα γενιά μαχητικών που είναι Οι Νέοι μας.