Μέσα από την κάλπη της Κυριακής οι πολίτες θα στείλουν δύο καθοριστικά μηνύματα: Το πρώτο αφορά στο κόμμα ή στα κόμματα που θα αναλάβουν τη διακυβέρνηση της χώρας, και το δεύτερο στο είδος και το ύφος της αντιπολίτευσης που επιθυμούν για τα επόμενα χρόνια. Μπορεί το πρώτο μήνυμα να φαίνεται αυτή τη στιγμή ως το πιο κρίσιμο για τη μελλοντική πορεία της Ελλάδας, ωστόσο, το δεύτερο, όπως αποδείχτηκε τα τελευταία χρόνια, θα είναι αποφασιστικό τόσο για την ποιότητα της δημοκρατίας μας όσο και για τη διαμόρφωση νέων πολιτικών συσχετισμών στην αντιπολίτευση, θέμα ιδιαίτερα σημαντικό με βάση τον κανόνα της δημοκρατικής εναλλαγής των κομμάτων στην εξουσία.

Αν οι ψηφοφόροι τελικά δεν «ρίξουν τις δημοσκοπήσεις στον κουβά», όπως τους προέτρεψε ο Αλέξης Τσίπρας, και το πρώτο μήνυμα δείξει ως πιο πιθανή μια δεύτερη αυτοδύναμη θητεία της Νέας Δημοκρατίας, τότε το μήνυμα προς την αντιπολίτευση θα είναι ακόμα πιο σημαντικό. Μια νέα ήττα του ΣΥΡΙΖΑ θα είναι και προσωπική ήττα του αρχηγού του ο οποίος, είτε αποφασίσει να κάνει ότι κάνουν οι πρόεδροι όταν χάνουν -επανειλημμένα στην περίπτωσή του- είτε αποφασίσει να κάνει πως δεν καταλαβαίνει και παραμείνει στη θέση του περιμένοντας μια ακόμα τετραετία για να (ξανα)κυβερνήσει θα είναι ο ίδιος απαξιωμένος και το κόμμα του σε αποδρομή.

Ανεξάρτητα από τις αποφάσεις του Αλέξη Τσίπρα, το σίγουρο είναι ότι η χώρα θα αναγκαστεί να υποστεί για δεύτερη συνεχόμενη φορά τον λαϊκισμό μιας αξιωματικής αντιπολίτευσης που θα γίνει ακόμα πιο ακραίος και πιο επιθετικός μετά από τη νέα ήττα. Ο λαϊκισμός αυτός θα πρέπει να εκφράζει όλες τις συνιστώσες του αλλοπρόσαλλου συνονθυλεύματος της «Αριστεράς» από τους εναπομείναντες ανανεωτικούς, τους ανανήψαντες πασόκους και τους πρώην εκσυγχρονιστές μέχρι τους «αναγκαστικούς συμμάχους» Ανελίτες που ρίζωσαν για τα καλά και την Καραμανλική συνιστώσα της συγκυβέρνησής τους.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ

Πηγή: www.athensvoice.gr