Ο Αλέξης Τσίπρας, με το πέρας των βουλευτικών εκλογών της 7^ης Ιουλίου 2019 και την προσωπική του ήττα, δήλωσε ότι πρωταρχικός του στόχος είναι η ανασυγκρότηση και ουσιαστική επαναθεμελίωση της παράταξής του. Χαρακτηριστικά είπε ότι ξεκίνησε η συζήτηση για τον «μετασχηματισμό» του ΣΥΡΙΖΑ σε μία «μεγάλη παράταξη», σε ένα «σύγχρονο αριστερό, προοδευτικό κίνημα». Σύμφωνα με τα λεγόμενά του βασική του προτεραιότητα ήταν η άμεση διεξαγωγή συνεδρίου, το οποίο είχε προγραμματισθεί για το φθινόπωρο του 2019, ενώ η εκλογή του αρχηγού θα γινόταν απευθείας από τη βάση του κόμματος.

Τον Οκτώβριο του 2019, συγκεκριμένα στις 15/10/2019, η διεξαγωγή συνεδρίου μετατράπηκε σε εγγραφή νέων μελών μέσω της ψηφιακής πλατφόρμας, iSYRIZA! Αρχικός στόχος ήταν η εγγραφή 175.000 μελών, αριθμός που ισοδυναμούσε με το ένα δέκατο, περίπου, του πλήθους των ψηφοφόρων του Ιουλίου 2019. Όπως ήταν αναμενόμενο ο αρχικός στόχος αναθεωρήθηκε και έγινε 150.000 ενώ στη συνέχεια περιορίστηκε στα 60.000 νέα μέλη, πλήθος που αντιστοιχούσε στο διπλάσιο των μελών που είχε ο ΣΥΡΙΖΑ πριν τις τελευταίες βουλευτικές εκλογές. Στα τέλη Δεκεμβρίου, σύμφωνα με πληροφορίες, είχαν εγγραφεί μόλις 56.000 νέα μέλη, που μεταφράζεται σε ισοπέδωση του πρωταρχικού στόχου!

Τα προηγούμενα προκάλεσαν αφενός την οργή του Αλέξη Τσίπρα αφετέρου την απογοήτευση των στελεχών του κομματικού μηχανισμού, ενώ πλέον ήταν εμφανής όχι μόνο η αδυναμία αλλά και η ανικανότητα κεφαλαιοποίησης του υψηλού ποσοστού (31,53%) των βουλευτικών εκλογών. Χαρακτηριστική περίπτωση ήταν αυτή της νέας γενιάς ψηφοφόρων, οι οποίοι ενώ ψήφισαν κατά κόρον ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές του Ιουλίου, δεν δικαίωσαν την προσμονή της κομματικής ηγεσίας και πλέον αναδείχθηκε η ανικανότητα ενός κόμματος που δεν μπορεί να ενσωματώσει τους νέους ψηφοφόρους στις κομματικές γραμμές του. 

Ο περιορισμένος αριθμός εγγραφής νέων μελών σε συνδυασμό με την ανικανότητα ένταξης συγκεκριμένων ομάδων στον κομματικό μηχανισμό  τροποποίησαν, εκ νέου, την περίοδο υλοποίησης του συνεδρίου και την μετέφεραν για το 2020, συγκεκριμένα 14 – 17 Μαΐου 2020. Προς κάλυψη των αδυναμιών και ανικανοτήτων, η «λογική» που προβλήθηκε ήταν αυτή της πραγματοποίησης ενός συνεδρίου μέσω του οποίου θα συγκροτηθεί μία μεγάλη αριστερή και προοδευτική παράταξη, ενώ η εκλογή του προέδρου του κόμματος θα γίνει από τη βάση, με μια παράλληλη διαδικασία για την ανάδειξη των συνέδρων.

Ένα από τα πολλά εμπόδια είναι και αυτό της χρήσης του ονόματος με άμεση συνέπεια το κόμμα να έχει χωρισθεί σε αυτούς που προέρχονται από τον ΣΥΡΙΖΑ και προειδοποιούν ότι η αποριζοσπαστικοποίηση που επιχειρείται οδηγεί σε αποτέλεσμα αντίθετο από το επιδιωκόμενο και σε αυτούς που προτείνουν ότι είναι εναντίον των πισωγυρισμάτων και προτείνουν τη δημιουργία ενός νέου φορέα, με πιθανό όνομα ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία, ενώ δεν πρέπει να παραγκωνίζονται πρωτοβουλίες ομάδων που επιθυμούν και προτείνουν κάποιο άλλο πολιτικό σχήμα με εντελώς διαφορετικό όνομα.

Ο έντονος πολιτικός σκεπτικισμός και η ύπαρξη κομματικής εσωστρέφειας δημιουργεί σημαντικά εμπόδια προσέλευσης και έντονους φόβους γενικότερης αποτυχίας του εγχειρήματος εκλογής του αρχηγού απευθείας από τη βάση του κόμματος και οδηγεί στην εφαρμογή της παλαιάς «επιτυχημένης» συνταγής, δηλαδή την ανάδειξη προέδρου από τα μέλη του συνεδρίου.

Από τα προηγούμενα αποδεικνύεται ότι είναι πολύ πιθανή μια νέα μετάθεση του συνεδρίου εφόσον οι εξελίξεις δεν είναι σύμφωνες με τις επιθυμίες τόσο του κομματικού μηχανισμού όσο και του ίδιου του Αλέξη Τσίπρα. Ενώ δεν πρέπει να λησμονείται  ότι η Φώφη Γεννηματά, τον Νοέμβριο του 2017, εκλέχθηκε επικεφαλής του Κινήματος Αλλαγής με την συμμετοχή 220.000 μελών και φίλων.