Ένα σχόλιο πριν κάτσει ακόμη η σκόνη…

Φάνης Ουγγρίνης 20 Σεπ 2015

Μια προσωπική νίκη του Τσίπρα ήταν η σημερινή, που όμως καθόλου δεν αποκλείεται να αποδειχθεί Πύρρειος. Εξακολουθεί να μην έχει προσωπική παραγωγική άποψη για το δικό του Μνημόνιο, εξακολουθεί να μην έχει τα κατάλληλα στελέχη, εξακολουθεί να φλερτάρει με σκέψεις περί τακτικών υποχωρήσεων και Μπρεστ Λιτοβσκ.

Και φυσικά να μην ξεχνάμε και τους 53. Είναι πάντως σαφές πως τα γεγονότα των επτά μηνών ελάχιστα επηρέασαν τους ψηφοφόρους του, κι αυτό λέει πολλά για το πόσο κατέβηκαν οι απαιτήσεις τους μετά επτά χρόνια καταστροφικής ύφεσης.

Η επανεκλογή Καμμένου λέει πολλά για το πόσο ασήμαντος πια είναι ο αντιμνημονιασμός ως πολιτική στάση, ίσως όμως και για την ρουσφετολογική ισχύ του ΥΠΕΘΑ. Επιβεβαίωση του ενταφιασμού του αντιμνημονιακου ιδεολογήματος είναι και η διαφαινόμενη αποτυχία της ΛΑΕ, ίσως το μόνο ευχάριστο γεγονός αυτής της αναμέτρησης.

Η άνοδος της ΧΑ δεν με εξέπληξε, η ανάληψη πολιτικής ευθύνης για την δολοφονία του Φύσσα δεν πτοεί τους εξαγριωμένους και φανατισμένους οπαδούς της, που εξακολουθούν να βλέπουν τον φασισμό ως την μόνη λύση για τη χώρα. Η ΧΑ θα είναι κοντά μας για χρόνια, μεταβάλλοντας πιθανώς θεαματικά τον μελλοντικό πολιτικό διάλογο.

Η ΝΔ, παρά τον ενθουσιασμό που προκάλεσε στους οπαδούς της ο συμπαθής μα ανεπαρκής αρχηγός της θα μπει σε φάση εσωστρέφειας. Η πολιτική Σαμαρά την έχει καταστήσει αντιπαθή σε πάμπολλους αστούς, που έχουν σχεδόν εξοντωθεί εξαιτίας μιας υπερφορολόγησης που επιβλήθηκε για την προστασία των προνομιούχων του κομματικοποιημένου κράτους.

Η παραμονή στα ψηφοδέλτια της γραφικών υποψηφίων δεν εξισορροπήθηκε από τα λίγα φρέσκα πρόσωπα που συμμετείχαν σε μη εκλόγιμες θέσεις.

Το ΠΑΣΟΚ είχε μια αξιοπρεπέστατη επίδοση,  πήρε ανάσα, όμως ο κίνδυνος επιβίωσης του σε περίπτωση οργανωμένης κίνησης του Τσίπρα στον χώρο της σοσιαλδημοκρατίας εξακολουθεί να υφίσταται, και- στην περίπτωση μακροημέρευσης του ΣΥΡΙΖΑ- θα γίνει πραγματικότητα.

Και τέλος το Ποτάμι, η μεγάλη ελπίδα των περισσότερων φιλελεύθερων ευρωπαϊστών της χωρας. Το Ποτάμι πλήρωσε την απειρία του, τον ιδεαλισμό του και την μετριοπάθεια του, βατραχάκι σε ένα ματς βουβαλιών. Θα μπει σε διαδικασία ενδοσκόπησης, η οποία όμως κάλλιστα μπορεί να το βγάλει ενισχυμένο, σαν πόλο συγκέντρωσης όλων των ανθρώπων της ιδιωτικής παραγωγής και δημιουργίας, των νέων ανθρώπων που αποτελούν το 20% των Ελλήνων και εκπροσωπούνται φτωχά.

Πολίτες που σήμερα ψήφισαν ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΔΗΞΑ, απογοητευμένοι της Δράσης και του ΚΙΔΗΣΟ μπορούν να βρουν φιλόξενη στέγη στο Ποτάμι. Αυτό που χρειάζεται είναι κάποιος να τους προσκαλέσει με χαμόγελο και ορθάνοιχτη πόρτα.

Φυσικά όλα τα παραπάνω πολιτικά σενάρια προϋποθέτουν την ύπαρξη της Ελλάδας ως Ευρωπαϊκής δημοκρατικής χώρας, με λειτουργική οικονομία. Και με τον χειμώνα που έχουμε μπροστά μας, αυτό δε μπορεί να θεωρηθεί δεδομένο…