Λογικά ο Νίκος Κοτζιάς θα πρέπει να είναι το ίνδαλμα των πιο σκληρών δεξιών της χώρας. Οχι για τη στάση του στο Κυπριακό, ή έστω όχι μόνο. Είναι ο άνθρωπος που κατάφερε να βρεθεί απέναντι στα πιο ιερά πρόσωπα της αριστερής μυθολογίας, να εναντιωθεί στους κατεξοχήν οργανικούς εχθρούς της Δεξιάς, αυτούς που ποτέ δεν κατάφερε να νικήσει στην πραγματικότητα, για αυτό το μόνο που της έμενε στο τέλος ήταν να προσποιείται ότι τους θαυμάζει. Γιατί ήταν γεννήματα εποχών που το ηθικό πλεονέκτημα ήταν πραγματικό αντίδωρο αίματος και όχι πρόσχημα γιαλαντζί αυτοπροσδιορισμού όπως είναι σήμερα.
Για να θυμηθούμε λίγο τα γεγονότα, ο υπουργός είχε τη φαεινή έμπνευση να κάνει αγωγή στο λογοτεχνικό περιοδικό «AthensReviewofBooks» γιατί τον είπε παλιό σταλινικό. Ενας δεξιός κάνει αγωγή για αυτήν την κατηγορία, ένας παλιός κομμουνιστής κάνει απλώς αυτοκριτική, ή έστω δημόσια ιδεολογική διευκρίνιση. Παραδόξως το περιοδικό καταδικάστηκε από ένα δικαστήριο που θεώρησε τον χαρακτηρισμό ύβρη, αν και δέχτηκε ότι ο μηνυτής ήταν ιδρυτικό μέλος του ΚΚΕ, δηλαδή περίπου 130 ετών.
Η εκδότρια του περιοδικού είναι η κόρη της Χαράς Λουδάκη, της συντρόφου του κομμουνιστή Ναπολέοντα Σουκατζίδη, αυτής της μυθικής μορφής της ιστορίας της Αριστεράς, που οικειοθελώς σύρθηκε με τους 200 της Καισαριανής στο απόσπασμα για να μην πάρει τη θέση του κάποιος άλλος. Η σύνδεση της εκδότριας με τον Σουκατζίδη φυσικά δεν στάθηκε εμπόδιο στον ανυποχώρητο και αποφασισμένο να πάρει τα λεφτά του, Κοτζιά.
Στο πλευρό της μηνυθείσας κόρης της Χαράς έσπευσαν να συμπαρασταθούν οι πιο εμβληματικές μορφές των δύο τελευταίων περιπετειών της σύγχρονης ιστορίας της πατρίδας μας. Ο Μανώλης Γλέζος, το παγκόσμιο συνώνυμο της αντίστασης κατά των Γερμανών και ο Περικλής Κοροβέσης, ο άνθρωπος που συμπύκνωσε στο κορμί του και σε βιβλίο τα βασανιστήρια της Χούντας (το βιβλίο εκείνο που έκανε τον αντιδικτατορικό αγώνα πανευρωπαϊκή υπόθεση). Τα δύο αυτά σύμβολα της ανένταχτης Αριστεράς πήραν την επιταγή με τα λίγα χιλιάρικα της αποζημίωσης του κ. Κοτζιά για να του την επιδώσουν σε δημόσια εκδήλωση στη μνήμη του Σουκατζίδη.
Ο χαλκέντερος Νίκος Κοτζιάς ούτε τώρα παραιτείται των χρημάτων. Θα βρίσκεται εκεί νοερά και συμβολικά, άφοβος στόχος της κατακραυγής της αμόλυντης από εξουσία Αριστεράς, αλύγιστος στην ομόθυμη αριστερή καταδίκη της απόφασής του να εισπράξει τα χιλιάρικα. Η αποκοτιά του και η αδιαφορία του να συγκρουστεί με τους συμβολισμούς και με τους μύθους δεν θα άφηνε κανέναν συνειδητοποιημένο δεξιό ασυγκίνητο. Ειλικρινά, αν ήμουν ακραίος δεξιός θα τον ψήφιζα δαγκωτό.
Ξέρω αρκετούς τέτοιους στα έδρανα της συμπολίτευσης. Οι υπόλοιποι;
protagon.gr