Είναι πολύ πιθανό οι καταγγελίες της Ν.Δ. και στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ για την ανάμιξη του τουρκικού προξενείου στις εκλογές στη Ροδόπη να είναι αληθείς. Δε θα ήταν, άλλωστε, η πρώτη φορά που θα συνέβαινε κάτι τέτοιο.

Είναι επίσης (εκλογικά) κατανοητό πως η Νέα Δημοκρατία προσπαθεί να απομειώσει το χώρο προς τα δεξιά της που συγκέντρωσε υψηλά ποσοστά στη Βόρειο Ελλάδα.

Από το σημείο αυτό, όμως, έως το να γίνει το ζήτημα αιχμή της προεκλογικής ατζέντας η απόσταση είναι μεγάλη και δεν έπρεπε να διανυθεί.

Ούτε στη μειονότητα και στις σχέσεις της με τον χριστιανικό πληθυσμό κάνει καλό ούτε στους συσχετισμούς στα ελληνοτουρκικά, καθώς δίνει επιχειρήματα στην Άγκυρα.

Πολύ περισσότερο όταν φτάνει σε μια άγονη μεγέθυνση του θέματος του προσδιορισμού της μειονότητας, η οποία βρίσκεται πίσω από όσα κατά καιρούς έχει πράξει το ίδιο το ελληνικό κράτος ή έχουν υποστηρίξει ηγέτες όπως ο (κανονικός) Καραμανλής, ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, ο Κ. Σημίτης και ο Γ. Παπανδρέου.

Η απάντηση στις όποιες αναθεωρητικές βλέψεις της Τουρκίας ή/και στην ανάμιξη της στα ελληνικά πολιτικά πράγματα δε γίνεται με βήματα προς τα πίσω και με το σύνδρομο του σκαντζόχοιρου. Η απόκρουσή της επιτυγχάνεται με την ανάπτυξη της χώρας και όλων των περιφερειών της και με την εμβάθυνση των δημοκρατικών δικαιωμάτων για όλους τους πολίτες της, σε αντίστιξη με όσα ιστορικά αλλά και στο παρόν πράττει η Άγκυρα.

Από ανάρτηση στο Facebook