Ο Γιώργος Καμίνης δεν μιλάει συχνά. Έτσι είναι ο χαρακτήρας του. Και όταν μιλάει προτιμάει να αναφέρεται στο έργο του. Σπουδαίο και σημαντικό για το οποίο έχουν γραφτεί πολλά και – είμαι βέβαιη – ότι θα γραφτούν κι άλλα στο μέλλον. Δεν θέλω όμως να μείνω εκεί. Θέλω να δούμε τις πολιτικές απόψεις που εκφράζει. Γιατί εκεί ξετυλίγεται με σαφήνεια η καθαρότητα του λόγου του, εκεί διαφαίνεται ανοιχτά ότι είναι ένας – πρωτίστως! – προοδευτικός πολιτικός. Ότι ενσαρκώνει αυτό που θα έπρεπε σήμερα να ονομάζουμε «προοδευτικό λόγο». Χωρίς θέματα – ταμπού, χωρίς κομματικές υποχρεώσεις, χωρίς παράτες, χωρίς κλασικούς μηχανισμούς, χωρίς βαρίδια, χωρίς φόβο μα με πολύ – πολύ πάθος.
Τον βοηθάει το πλούσιο παρελθόν του, όταν έγραφε τα άρθρα του στον Θούριο και σύχναζε στα στέκια των Ρηγάδων, τον βοηθάει η βαθιά γνώση της νομικής επιστήμης που σαν συνταγματολόγος διδάχτηκε και δίδαξε, τον βοηθάει και το πιο πρόσφατο παρελθόν του, όταν χανόταν στις σελίδες με τις καταγγελίας των πολιτών και τις εγκυκλίους και πάλευε να βρει τρόπους να γίνει η δημόσια διοίκηση καλύτερη προς όφελος όλων μας.
Ξεφυλλίζοντας και μόνο τις πρόσφατες συνεντεύξεις του, διακρίνει κανείς εύκολα ότι ο Γιώργος Καμίνης είναι ένας φανατικός δημοκράτης. Να θυμηθούμε ότι ήταν ο πρώτος που θεσμικά και επίσημα αντιστάθηκε στον εθνικιστικό κινηματισμό της Χρυσής Αυγής. Πέρσι τέτοιες μέρες που χρυσαυγήτες προσπάθησαν με το έτσι θέλω να μοιράσουν στην Πλατεία Συντάγματος τρόφιμα σε Έλληνες ενόψει Πάσχα, ο δήμαρχος απάντησε ότι «Η λογική του τσαμπουκά δεν περνάει» και απαγόρευσε το πανηγύρι τους. Όταν δηλαδή η κοινή γνώμη και όλοι εμείς μέναμε σε καταγγελίες στα social media, σε άρθρα και καταγγελίες, ο Καμίνης έκανε ένα βήμα παραπάνω και επέβαλε την νομιμότητα απέναντι στην φασιστική αυθαιρεσία.
Παράλληλα, είναι και ο μόνος υποψήφιος δήμαρχος που από την πρώτη στιγμή δεν δίστασε να δηλώσει ότι αν στον δεύτερο γύρο βρεθεί υποψήφιος της Χρυσής Αυγής απέναντι σε οποιονδήποτε άλλον, θα στηρίξει ανοιχτά τον δεύτερο. Και δυστυχώς, παρά τις προσκλήσεις του προς άλλους ανθυποψήφιούς του, ουδείς άλλος τον ακολούθησε σε αυτήν του την δήλωση.
Για το θέμα της καύσης των νεκρών επίσης ο Γ. Καμίνης όχι μόνο έχει πάρει ξεκάθαρη θέση αλλά έχει, ως δημοτική αρχή, επεξεργαστεί και νομοθετική πρόταση που απλουστεύει την χωροθέτηση των αποτεφρωτηρίων αφού μέχρι τώρα το νομοθετικό πλαίσιο είναι πολύ μπλεγμένο.
Αναφορικά με τα θέματα θρησκευτικής ελευθερίας, ο Γ. Καμίνης δεν μάσησε ποτέ τα λόγια του. Έχει ανοιχτά ταχθεί υπέρ της δημιουργίας τζαμιού στον Βοτανικό, δηλαδή ουσιαστικά με την εφαρμογή του νόμου. «Ο νόμος αυτός έρχεται να εκπληρώσει τις στοιχειώδεις υποχρεώσεις της χώρας στα θέματα θρησκευτικής ελευθερίας», έχει σημειώσει. Δεν κλείνει και τα μάτια του στην άθλια πραγματικότητα που θέλει «ανθρώπους που διαμένουν χρόνια με τα παιδιά τους στην Ελλάδα και εκτελούν τα θρησκευτικά καθήκοντα σε γκαράζ και υπόγεια σε συνθήκες πλήρους ανασφάλειας», δεσμευόμενος να μπει επιτέλους ένα τέλος σε όλα αυτά.
Όταν η συζήτηση έρχεται στις διαδηλώσεις, δεν κλείνει το μάτι σε κανέναν. Ούτε στον συντηρητικό νοικοκυραίο που χαϊδεύουν άλλοι, ούτε στον γενικώς επαναστατημένο αγανακτισμένο. Λέει αυτά που οφείλει να πει, χωρίς να θυσιάζει το δημόσιο συμφέρον στο όνομα κανενός: «Είμαστε η μοναδική χώρα στον δυτικό κόσμο που δεν έχει ένα νόμο να ρυθμίζει το καθεστώς των διαδηλώσεων, κατοχυρώνοντας το δικαίωμα αυτό με βάση τις συνταγματικές διατάξεις, ώστε να μπορεί να ασκηθεί αρμονικά, μαζί με άλλα δικαιώματα». Να θυμίσουμε με την ευκαιρία ότι δύο χρόνια πριν ο Καμίνης είχε παραδώσει στους υπουργούς μία πρόταση νόμου που συντάθηκε με τη βοήθεια έγκριτων νομικών και που σκοπό είχε να κατοχυρώσει το συνταγματικό δικαίωμα στο «συνέρχεσθαι» χωρίς να νεκρώνει διοικητικά, οικονομικά και πολιτιστικά το κέντρο της Αθήνας,
Η άποψη του Καμίνη για τους μετανάστες ήταν πάντα ξεκάθαρη και όσο καιρό ήταν Συνήγορος του Πολίτη αλλά και τα χρόνια που είναι Δήμαρχος Αθηναίων. Έχει ταχθεί επανειλημμένα «αναφανδόν υπέρ της ψήφου των νομίμων μεταναστών», έχει ασκήσει κριτική στον χειρισμό του θέματος της ένταξης ή προώθησης μεταναστών από τις κυβερνήσεις λέγοντας ότι «υπήρχαν πάρα πολλά λεφτά που η Ελλάδα θα μπορούσε να αξιοποιήσει» αναφερόμενος στο άσυλο, τον έλεγχο των συνόρων αλλά και την ενσωμάτωση των μεταναστών». Η ρητορική του στο θέμα αυτό είναι σαφής και πάντα μιλάει για την ανάγκη να γίνει ταχύτατα η ενσωμάτωση των νόμιμων μεταναστών στον εθνικό κορμό, και να υπάρξει συγκροτημένη μεταναστευτική πολιτική για τους μη νόμιμους.
Όσον αφορά τις απόψεις του για τον διαχωρισμού κράτους – Εκκλησίας, ο Καμίνης είναι τόσο σαφής που δεν αφήνει περιθώρια παρεξήγησης. «Νομίζω ότι αυτός ο ασφυκτικός εναγκαλισμός έχει κάνει μεγάλο κακό και στην Εκκλησία και στο κράτος», έχει αναφέρει. Σε δηλώσεις του, ο ίδιος ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος, μετά από συνάντησή του με τον δήμαρχο παραδέχτηκε πως «είναι αλήθεια ότι έχουμε διαφορές με τον κ. δήμαρχο, αλλά έχουμε και πολλά σημεία στα οποία συνεργαστήκαμε». Μην ξεχνάμε ότι όταν εκλέχτηκε έσπασε την παράδοση δίνοντας πολιτικό όρκο, κάτι που ακόμα δεν του συγχωρείται από πολλούς. Ο Πειραιώς Σεραφείμ πρόσφατα τον χαρακτήρισε «αγνωστικιστή που απαξίωσε την παράδοση».
Τα μίντια μπορεί να έπαιξαν πολύ την απουσία του Γ. Καμίνη από το περσινό gay pride όπου είχε δηλώσει ότι θα απευθύνει χαιρετισμό (στη θέση του παρέστη η δημοτική σύμβουλος Μαρία Κουβέλη) αλλά οι απόψεις του δεν κρύφτηκαν ποτέ. Είναι ο πρώτος δήμαρχος που έβαλε υπό την αιγίδα του την διοργάνωση του gay pride, μίλησε παραμονές της εκδήλωσης λέγοντας ότι είμαστε μία υποκριτική και όχι συντηρητική κοινωνία και πρέπει να τελειώνουμε με τον αποκλεισμό κάποιων ανθρώπων, ενώ δεν δίστασε να δώσει μεγάλη συνέντευξη σε gay περιοδικό απαντώντας ανοιχτά ότι είναι υπέρ του συμφώνου συμβίωσης για τα ομόφυλα ζευγάρια.
Σχετικά με τη βία και τους μπαχαλάκηδες, ο Γ. Καμίνης αναγνωρίζει ανοιχτά ότι κάποιοι τους καλύπτουν και κάνει και ένα βήμα παραπάνω: τους αναφέρει και τους ζητάει να πάρουν θέση. Έχει χαρακτηρίσει τα Πανεπιστήμια «άνδρα παρανομίας», λέγοντας ότι «η πόλη δεν θα ησυχάσει αν δεν σταματήσουν να είναι ορμητήρια καταστροφής της» και επιρρίπτοντας μάλιστα ευθύνες και στις ίδιες τις πρυτανικές αρχές.
Ο Γ. Καμίνης τα βάζει με τους πιο δύσκολους αντιπάλους και ανοίγει μέτωπα όπου θεωρεί ότι χρειάζεται χωρίς να σκέφτεται το κόστος. Δηλώνει πως δεν έχει ποτέ γραφτεί σε κόμμα, κι όμως είναι πιο πολιτικοποιημένος από πολλά κομματικά στελέχη. Η νέα φουρνιά που βγαίνει τώρα στο… πολιτικό κλαρί, ας τον ακούσει προσεκτικά και ας προσπαθήσει να τον μιμηθεί. Αρκετούς άλλους κακούς κλώνους φτιάξαμε τόσες δεκαετίες. Ας μπούμε πια στην εποχή που θα φτιάχνουμε Καμίνηδες και μόνο έτσι θα επιβάλουμε όλοι μας έναν νέο τρόπο διοίκησης, έναν νέο τρόπο πολιτικού διαλόγου και έναν νέο τρόπο σκέψης. Στις εκλογές αυτές δεν θέλω απλώς να υποστηρίξω τον Γιώργο Καμίνη. Θέλω να μάθω από αυτόν και να κερδίσω λίγη από την καθαρότητα της σκέψης και της δράσης του. Και επιθυμώ βαθύτατα να βρίσκομαι πάντα στο πλάι μικρών ή μεγαλύτερων Καμίνηδων και να προσπαθώ μαζί τους για το καλύτερο.