Η δημοκρατική παράταξη στάθηκε όρθια. Σε πείσμα των δημοσκοπήσεων, που είχαν προαναγγείλει την εξαφάνισή της, άντεξε. Ο κατακερματισμός της δεν της επέτρεψε να είναι τρίτη πολιτική δύναμη, σε μεγάλη απόσταση από το όνειδος της Χρυσής Αυγής, Όμως το μήνυμα είναι αδιαμφισβήτητο: Είμαστε εδώ και είμαστε ζωντανοί, στη σκηνή, σαν ροκ συγκρότημα.

Αυτά που μας ενώνουν είναι περισσότερα από εκείνα που μας χωρίζουν. Ας προχωρήσουμε με θάρρος σε αυτό που έκαναν οι κατακερματισμένοι και πολυδιασπασμένοι σοσιαλιστές της Γαλλίας, το 1971. Ένα ιδρυτικό συνέδριο όλων, όπως τότε στο Επινέ (Epinay-sur-Seine) στα βόρεια του Παρισιού. Εκεί ανέλαβε γραμματέας του κόμματος ο Φρανσουά Μιτεράν και το οδήγησε, μετά από μερικά χρόνια, σε μεγάλες εκλογικές νίκες.

Ας το τολμήσουμε.