Πολλοί τόνισαν και ορθώς πως όσοι αντιτίθενται στη Συμφωνία των Πρεσπών δεν είναι ρατσιστές. Η ευκολία με την οποία αλληλοαποδίδονται κατηγορίες περί προδοτών και ναζί διευκολύνουν την κυριαρχία της λογικής που σε ανύποπτο χρόνο είχε εκφράσει ο κ. Τσίπρας με τη φράση του «μπορεί οι Ευρωπαίοι να λένε ότι είμαστε όλοι Ελληνες, αλλά μάλλον κάποιοι Ελληνες δεν είναι και τόσο Ελληνες. Αυτοί που μας κυβερνούν». Ανατρίχιασαν με αυτήν τη φράση όσοι αριστεροί στο παρελθόν είχαν υποστεί διώξεις, φυλακίσεις και εκτοπισμούς με βασική την κατηγορία του «εθνοπροδότη», του «εαμοβούλγαρου» και του «ανθέλληνα». Ο αριστερός Πρωθυπουργός διέκρινε εδώ και έκτοτε το εκμεταλλεύεται αριστοτεχνικά μια ανώριμη κοινωνία πολιτών, η οποία δεν είναι σε θέση να προσπαθήσει να μπει στη θέση του άλλου, μια κοινωνία που όταν τα γεγονότα διαψεύδουν την άποψή της δεν επανεξετάσει τη δική της άποψη, αλλά κοιτάζει να κρύψει τα γεγονότα.
Είναι μεγάλη αλήθεια πως το Μακεδονικό το κίνησε ο κ. Τσίπρας γιατί πιέστηκε από τους δυτικούς και το ΝΑΤΟ. Την ίδια όμως στιγμή σκέφτηκε να εκμεταλλευτεί την ευκαιρία στριμώχνοντας τον κ. Μητσοτάκη στις μυλόπετρες μεταξύ αυτών που κοσμούν την Κεντροδεξιά με τον φιλελευθερισμό τους – πολιτικοί όπως ο Νίκος Δένδιας και η Ντόρα Μπακογιάννη – και της νατιβιστικής πτέρυγας του κόμματός του. Πολλοί υποστηρίζουν πως ο Κυριάκος Μητσοτάκης με τη στάση που κράτησε έσωσε το κόμμα του. Μάλλον έχουν δίκιο. Φοβάμαι όμως πως με αυτή τη στάση διακινδυνεύει τη διακυβέρνησή του. Και ένας πολιτικός δεν μένει στην ιστορία, αν καταφέρει να έρθει στην εξουσία, αλλά με το τι θα κάνει όταν έρθει στην εξουσία. Ο ηγέτης της ΝΔ με τη στάση που κράτησε θα έρθει στην εξουσία, αλλά με τέτοιες απολυτότητες θα δυσκολευτεί πάρα πολύ όταν φύγει- κάποια στιγμή θα φύγει και αυτός – να αφήσει ένα κεντροδεξιό φιλελεύθερο αποτύπωμα στην ελληνική κοινωνία. Ενα αποτύπωμα που τόσο έχει ανάγκη η χώρα.
Ενδεικτικά του πόσο το έχει ανάγκη είναι το πρωτοφανές που άκουσα από στέλεχος του Κινήματος Αλλαγής, το οποίο δήλωνε πως τώρα που έφυγε ο Σταύρος Θεοδωράκης μπορούμε να εγκαταλείψουμε τον πολιτικό φιλελευθερισμό που υπάρχει στη διακήρυξη του κόμματος. Με τέτοιες αντιλήψεις για τον πολιτικό φιλελευθερισμό – πυρήνα της σοσιαλδημοκρατικής αφήγησης – δεν είναι τυχαίο που και το ΚΙΝΑΛ δεν ακολούθησε τις επιταγές της ανοικτής κοινωνίας. ΝΔ και ΚΙΝΑΛ έχασαν την ευκαιρία, αφού πρώτα τονίσουν την εργαλειοποίηση του θέματος από τον Πρωθυπουργό, να ταχθούν υπέρ μιας μη νατιβιστικής λύσης, απαραίτητος όρος της οποίας είναι ο συμβιβασμός.
Η νατιβιστική θέση διατείνεται ότι υπάρχουν αποκλειστικοί τίτλοι ιδιοκτησίας στην ιστορία. Οταν κάποιοι πιστεύουν κάτι τέτοιο, εκεί δεν επιτρέπονται συμβιβασμοί.Τότε δικαιώνεται ο μητροπολίτης Πειραιώς που δήλωσε στον Σκάι ότι «εμείς θα τους αποκαλούμε Σκοπιανούς, όπως είναι το πραγματικό τους όνομα». Αυτή η δήλωση όμως είναι όντως ρατσισμός.