Σε μια πολύ κρίσιμη για το μέλλον της Ευρώπης στιγμή, με όλα τα κοινωνικά και οικονομικά μέτωπα ανοιχτά εμφανίζονται, για πρώτη ίσως φορά τόσο έντονα, σημάδια αντίδρασης των πολιτών που δεν θέλουν να δουν το όραμα της Ενωμένης Ευρώπης να συντρίβεται ανάμεσα στις μυλόπετρες του δεξιού και αριστερού ευρωσκεπτικισμού του ακραίου λαϊκισμού που το απειλεί.
Οι επαναληπτικές προεδρικές εκλογές στη Γαλλία δείχνουν ότι, ενώ η ευρωσκεπτικιστική ψήφος ανήλθε στο 50% σχεδόν στον πρώτο γύρω, η προβλεπόμενη δημοσκοπικά επικράτηση του Μακρόν κινείται στα επίπεδα του 60% παρά την «ποντιοπιλατική» στάση προοδευτικών θεωρητικά υποψηφίων που αποκλείστηκαν και την διαφαινόμενη αύξηση της αποχής.
Υπάρχουν όμως και άλλα ενθαρρυντικά στοιχεία. Η ομόφωνη απόφαση των Ευρωπαίων ηγετών για την στάση απέναντι στη Μ.Βρετανία στη διαδικασία του Brexit είναι επίσης ένα καλό σημάδι. Η δήλωση-δέσμευση του Τόνι Μπλαιρ να αγωνιστεί κατά του Brexit δείχνει επίσης ότι υπάρχουν ακόμα δυνάμεις αποφασισμένες να αντιδράσουν στις επαμφοτερίζουσες – επιεικώς – πολιτικές ηγεσίες του Ηνωμένου Βασιλείου. Το ίδιο και η θριαμβευτική μαζική επανεκλογή του Ματέο Ρέντσι στην ηγεσία του Δημοκρατικού κόμματος στην Ιταλία.
Ασφαλώς απέχουμε ακόμα πολύ ακόμα από την ανασύσταση ενός ελκτικού ευρωπαϊκού οράματος. Υπάρχει ωστόσο ελπίδα να ανατρέψουμε την σημερινή εικόνα και να τα καταφέρουμε. Αρκεί να συνειδητοποιήσουμε ότι δεν χρειάζεται να διαιρέσουμε τις χώρες μας για την Ευρώπη αλλά να ενώσουμε την Ευρώπη για τις χώρες μας.