* Η Δρ. Sigrid Skarpelis-Sperk, προέδρος της Ένωσης Γερμανο-Ελληνικών Συλλόγων (http://www.vdgg.de/) και μέλος του Γερμανικού Κοινοβουλίου για 25 χρόνια, στην συνέντευξη, που έδωσε στον Χρίστο Αλεξόπουλο, μιλά για την αναγκαία προσέγγιση των ευρωπαϊκών λαών, την κρίση που αντιμετωπίζει η Ευρωζώνη, την δραστηριότητα της Ένωσης Γερμανο-Ελληνικών Συλλόγων αυτή την περίοδο κρίσης και τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι Έλληνες της διασποράς και συγκεκριμένα στη Γερμανία.
.
Αλεξόπουλος: Αυτή την περίοδο της κρίσης στον ευρωπαϊκό χώρο αναπτύσσονται πολλά αρνητικά στερεότυπα, τα οποία το λιγότερο επιβραδύνουν την πολιτισμική προσέγγιση και κατανόηση των ευρωπαϊκών λαών. Ποιά είναι η εμπειρία σας ως προέδρου της Ένωσης Γερμανο-Ελληνικών Συλλόγων;
.
Δρ. Sigrid Skarpelis-Sperk: Συμφωνώ σε μεγάλο βαθμό με την γνώμη του Jean-Claude Juncker, ότι λόγω της διεθνούς χρηματοπιστωτικής κρίσης και των δραματικών της επιπτώσεων στην οικονομία και στην κοινωνική πραγματικότητα στην Ευρώπη, βρισκόμαστε σε μία, σε μεγάλο βαθμό ασταθή, πολιτικά και κοινωνικά δραματική κατάσταση. Αυτή μπορεί να την συγκρίνουμε με το 1913, δηλ. την χρονιά πρίν από την έναρξη του 1ου Παγκοσμίου Πολέμου. Ακραίοι εθνικιστές και αδιέξοδη και με άγνοια των επικίνδυνων επιπτώσεων πολιτική δεν συνέβαλλαν στην εξομάλυνση της κατάστασης, αλλά οδήγησαν σε συνεχείς αμοιβαίες οξύνσεις. Αυτό σήμαινε για την κεντρική Ευρώπη, μετά από 40 χρόνια ειρήνης, το ξέσπασμα του 1ου Παγκοσμίου Πολέμου, με εκατομύρια νεκρούς, τεράστια καταστροφή χωρίς νόημα και μαζική εξαθλίωση.
.
Μετά το 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο εμείς στην Ευρώπη καταφέραμε όχι μόνο να ξαναχτίσουμε οικονομικά την Ευρώπη, αλλά να ανοίξουμε τα σύνορα, να συμβιώσουμε ειρηνικά και να παρέχουμε συστηματικά ίδια δικαιώματα και ισονομία σε όλους τους ευρωπαίους πολίτες. Ακόμα δουλεύουμε προς αυτή την κατεύθυνση.
.
Αντί να ολοκληρώσουμε αυτή την πορεία, πάλι αρχίζουν ανεύθυνα στοιχεία σε Τύπο και Πολιτική να προβάλλονται υποδαυλίζοντας τον εθνικισμό και βάζοντας στο στόχαστρο άλλους λαούς. Αυτό γίνεται πολλές φορές όχι γιατί υπάρχει σοβαρός λόγος, αλλά γιατί με αυτό τον τρόπο αποπροσανατολίζουν από δικά τους πολιτικά λάθη και κακή οικονομική διαχείριση. Αυτά τα μέλη της πολιτικής τάξης είναι και ανεύθυνοι και κουτοί, γιατί δεν βλάπτουν μόνο την ευρωπαϊκή συνοχή, αλλά τελικά και την ίδια την χώρα τους. Δεν είμαστε πια «εθνικές οικονομίες», αλλά οικονομίες στενά δικτυομένες και με αλληλοεξαρτώμενο καταμερισμό εργασίας.
.
Αλεξόπουλος: Μπορούν οι εθνικές κυβερνήσεις να συμβάλλουν στην επίλυση των οικονομικών προβλημάτων ιδιαιτέρως στην Ευρωζώνη ενισχύοντας την ευρωπαϊκή συνοχή και πως κατά τη γνώμη σας;
.
Δρ. Sigrid Skarpelis-Sperk: Κατά την γνώμη μου δεν υπάρχει άλλη λύση παρά να προχωρήσουμε στον δρόμο που ήδη αρχίσαμε, –όμως πρέπει να γίνει μία σε βάθος ανάλυση των λαθών και παραλείψεων του παρελθόντος.
.
Αυτό σημαίνει, ότι δεν αρκεί μόνο, ένα καλά σχεδιασμένο «Ευρωπαϊκό Σχέδιο Marshall» να σταθεροποιεί τη ζήτηση και τις επιχειρήσεις και να αναπτύξει περαιτέρω τις υποδομές, και με την βοήθεια μιας δημόσιας τράπεζας που επικεντρώνει την δράση της σε μεσαίες επιχειρίσεις, να εφοδιάζει τις βιώσιμες επιχειρήσεις, για παράδειγμα στην Ελλάδα, με το αναγκαίο κεφάλαιο για την λειτουργία τους.
.
Άλλα δεν μπορούμε και δεν πρέπει επίσης να δεχτούμε, ότι η διαφθορά, η οικονομία που βασίζεται στο ρουσφέτι και γενικά η κακή λειτουργία ενός μέρους της Δημοσίας Διοίκησης να «καταπίνουν» ένα αρκετά σημαντικό ποσό του κεφαλαίου.
.
Στις περασμένες δεκαετίες η Ευρωπαϊκή Επιτροπή σε μεγάλο βαθμό κοίταξε μόνο την προώθηση επενδύσεων στον τομέα των υποδομών, ιδιαίτερα με καθοδήγηση από τον ιδιωτικό τομέα ή προς ιδιωτική ιδιοκτησία.
.
Η ενίσχυση και επιβολή της καλύτερης λειτουργίας του δημόσιου τομέα θα ήταν προφανώς αντίθετο με τα συμφέροντα της «Νομενκλατούρας» της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και των συμμάχων τους σε κάθε χώρα χωριστά, που συνδέονται με την ιδιωτική βιομηχανία και πολυεθνικές επιχειρήσεις.
.
Επειγόντως χρειάζεται εδώ να αποκαλυφθούν τα οικονομικά συμφέρονται και οι σύμμαχοι τους στους διάφορους μηχανισμούς – και αυτό πρέπει να γίνει όχι μόνο στον ευρωπαϊκό Νότο.
.
Αλεξόπουλος: Υπάρχει η άποψη, ότι ειδικά φορείς όπως η Ένωση Γερμανο-Ελληνικών Συλλόγων, στους οποίους συμμετέχουν και ενεργοποιούνται ευρωπαϊοι προερχόμενοι από περισσότερες από μια χώρες μπορούν να βοηθήσουν καθοριστικά στη διαμόρφωση μιας ευρωπαϊκής κουλτούρας της ενσυναίσθησης. Εάν ναι, ποιές προϋποθέσεις πρέπει να πληρούνται;
.
Δρ. Sigrid Skarpelis-Sperk: Πιστεύω ότι χρειάζεται να κάνουμε ακόμη περισσότερα, για να οδηγήσουμε τις Οργανώσεις της Κοινωνίας Πολιτών σε πιό αποτελεσματικό ρόλο και να διευκολύνουμε την δημιουργία δικτύων και να τα συνδέσουμε με την γνώση, ώστε να είναι αποτελεσματικά για το καλό των ανθρώπων στις διάφορες χώρες.
.
Ειδάλλως αντί να βοηθήσουμε σε μία κρίσιμη κατάσταση θα επιδοθούμε σε «χαϊδεμα των αυτιών» μας.
.
Βεβαίως, αυτή την περίοδο οι κυβερνήσεις και οι δημόσιες υπηρεσίες δεν ενδιαφέρονται πραγματικά για την ενίσχυση και την υποστήριξη τέτοιων δικτύων.
.
Η εξωτερική πολιτική ασκείται από τους μηχανισμούς – των Βρυξελλών, του Βερολίνου, της Αθήνας.
.
Αλεξόπουλος: Βοηθούν την δράση της Ένωσης Γερμανο-Ελληνικών Συλλόγων οι κυβερνήσεις Γερμανίας και Ελλάδας σε ικανοποιητικό βαθμό? Υπάρχουν περιθώρια για μεγαλύτερη συμβολή από μέρους των? Ποιά προβλήματα πρέπει να ξεπερασθούν;
.
Δρ. Sigrid Skarpelis-Sperk: Είναι αστείο το ποσόν που παίρνουμε από την Ομοσπονδιακή Κυβέρνηση και έχουν γίνει περικοπές στις έτσι και αλλιώς λιγοστές παροχές, σε σύγκριση με την προηγούμενη χρονιά – και τούτο, διότι πρέπει να είναι στο προσκήνιο πάλι οι γερμανο-γαλλικές σχέσεις.
.
Όμως δίνονται για επισκέψεις δημάρχων στην Γαλλία (αυτό ισχύει μόνο για την γερμανική πλευρά) για έξοδα μετακίνησης περίπου 100.000 Ευρώ ετησίως.
.
Βεβαίως δεν μετράει μόνο το χρήμα.
.
Γιατί για παράδειγμα δεν γίνεται μία ετήσια συνάντηση με υψηλόβαθμη γερμανική εκπροσώπηση, όπως το Συνέδριο Konigstein, με θέμα τις γερμανο-αγγλικές σχέσεις, ώστε να μην συζητούνται μόνο οι συγκυριακές σχέσεις, αλλά να συζητούνται και οι προοπτικές περαιτέρω συνεργασίας. Οι συμμετέχοντες θα ήταν σε αυτήν την περίπτωση μέλη της κυβέρνησης και εκπρόσωποι της δημόσιας διοίκησης, εκπρόσωποι των δήμων, από τον επιστημονικό χώρο, των συνδικάτων, των εκκλησιών και της Κοινωνίας Πολιτών –δηλαδή φορείς της Γερμανίας και της Ελλάδας.
.
Αλεξόπουλος: Προς ποιά κατεύθυνση θα πρέπει να κινούνται οι Έλληνες της διασποράς για να βοηθήσουν τους κατοίκους της Ελλάδας;
.
Δρ. Sigrid Skarpelis-Sperk: Η απάντηση δεν είναι απλή, διότι οι οργανώσεις που υποστηρίχτηκαν από την Ελλάδα μέχρι τώρα, σχεδόν δεν χρηματοδοτούνται. Εξάλλου συχνά οι οργανώσεις αυτές εκφράζουν τα συμφέροντα αυτών που τις χρηματοδοτούν – σε μερικές περιπτώσεις μάλιστα λειτουργούσαν ως «συλλέκτες ψήφων». Γι’αυτό σχεδόν δεν ενδιαφέρονταν να συνεργασθούν με οργανώσεις φιλελλήνων της Γερμανίας. Αυτό βεβαίως δεν ισχύει για όλους, δυστυχώς όμως για αρκετούς.
.
Πολλοί Έλληνες της διασποράς, και το κατανοώ, αποσύρθηκαν λόγω της ανεύθυνης δυσφημιστικής εκστρατείας πολλών γερμανικών μέσων ενημέρωσης με κορυφαίο την εφημέριδα BILD. Επικέντρωσαν το ενδιαφέρον τους μόνο στην καλή εκτέλεση της εργασίας τους και στη βοήθεια της οικογενείας τους και φίλων τους στην Ελλάδα.
.
Και αυτό μπορώ να το καταλάβω πάλι, όταν οι οικογένειες τους δεν περιμένουν από αλλού βοήθεια.
.
Αλεξόπουλος: Πως αξιολογείτε τα αποτελέσματα της μέχρι τώρα ενεργού παρουσίας της Ένωσης Γερμανο-Ελληνικών Συλλόγων στην Ελλάδα;
.
Δρ. Sigrid Skarpelis-Sperk: Σημείο αναφοράς της δράσης μας είναι η Γερμανία – δεν γίνεται διαφορετικά λόγω της ανερπάρκειας των μέσων, που διαθέτουμε. ?λα τα μέλη μας, της προέδρου συμπεριλαμβανομένης, προσφέρουν εθελοντικά και αναλαμβάνουν συνήθως οι ίδιοι το κόστος των δραστηριοτήτων.
.
Βεβαίως προσπαθούμε –όπως στα συνέδρια μας στην Κολωνία και φέτος το Νοέμβριο στο Ντίσμπουργκ να προσκαλούμε αναγνωρισμένους ‘Ελληνες ειδικούς οι οποίοι μας ενημερώνουν για την Ελλάδα, τις ομορφιές της και τα προβλήματα της.
.
Αυτό το επιτυγχάνουμε – αλλά μόνο σε περιορισμένο βαθμό.
.
Παραλλήλως κινητοποιούμε τα μέλη μας για απευθείας βοήθεια στα χωριά SOS, παροχή φαγητού για άπορους στην Θεσσαλονίκη και ιατρική κάλυψη βαριά ασθενών Ελλήνων και ξένων που ζούν στην Ελλάδα.
.
Αυτό δεν είναι πολύ –όμως ανάλογα με τις δυνατότητες μας –δεν είναι και λίγο.
.
Με μία καλύτερη συνεργασία θα μπορούσαμε να είμαστε πιο αποτελεσματικοί.
.
Αλλά μερικές φορές μου δημιουργείται η εντύπωση, ότι οι μέθοδοι αγωγής και οι διαδικασίες των εξετάσεων, αρχής γενομένης από τις Πανελλήνιες μέχρι και τις πανεπιστημιακές εξετάσεις περισσότερο εμποδίζουν την ανάπτυξη πνεύματος συνεργασίας παρά την ενισχύουν.
.
Αλεξόπουλος: Πως θα χαρακτηρίζατε τη σχέση των Γερμανών και των Ελλήνων που ζουν στη Γερμανία;
.
Δρ. Sigrid Skarpelis-Sperk: Παρά τα προβλήματα που περιγράφονται εδώ:
.
Έλληνες και Γερμανοί συνεργάζονται πολύ καλά στη Γερμανία. Πολλές φορές οι Έλληνες είναι και καλύτεροι από πολλούς Γερμανούς, σε ότι αφορά την αξιοπιστία και την τήρηση του λόγου τους.
.
Δεν είναι άδικο, που κυβερνητικές εκθέσεις τους χαρακτηρίζουν ώς «διακριτική μειοψηφία». Η δυσφημηστική εκστρατεία ήταν ένα σοκ για πολλούς και τους ώθησε να επικεντρωθούν στο επάγγελμα τους και στην οικογένεια.
.
Αυτό δεν νομίζω ότι ωφέλησε. Το να κλείνεται κάποιος στην ιδιωτική ζωή μόνο, αποδυναμώνει την πολιτική παρουσία.
.
Στην αντιπαράθεση με τους νέους ακροδεξιούς και τους Νεοναζί εμείς οι Γερμανοί μάθαμε, ότι βοηθάει μόνο να αντιμετωπίζεις ευθέως την πραγματικότητα, μία ξεκάθαρη στάση και καθαρές δραστηριότητες κατά της δυσφήμησης και των διακρίσεων – και αυτό είναι πολύ σημαντικό: Μπορεί να γίνει μαζί με τους γερμανούς φίλους, και δεν είναι λίγοι.
.
Αρκεί να απευθυνθείς σε αυτούς.
.
* Δημοσιεύτηκε και στην Ελληνογερμανική Ιστοσελίδα Provoles