Ο υπουργός Παιδείας προκαλεί. Αντί να μας εξηγήσει με ποιο σκεπτικό επελέγη η φορολόγηση της ιδιωτικής εκπαίδευσης αντί του βοδινού (που είναι κυρίως εισαγόμενο) υποστηρίζει (σε συνέντευξή του στην «Καθημερινή της Κυριακής») ότι όσοι στέλνουν τα παιδιά τους σε ιδιωτικά σχολεία είναι «εύποροι» και επιμένως πρέπει να αναλάβουν την «ευθύνη της επιλογής» τους, να τιμωρηθούν δηλαδή. Και αντί να προτείνει σοβαρές λύσεις για τα μεγάλα προβλήματα της παιδείας καλεί «όσους δεν μπορούν να πληρώσουν τον ΦΠΑ να στείλουν τα παιδιά τους σε δημόσια σχολεία και να πιέσουν την πολιτεία να τα βελτιώσει».
Δεν του έχει περάσει από το μυαλό ότι μέχρι «η πολιτεία να τα βελτιώσει» μπορεί τα παιδιά να έχουν μεγαλώσει και επομένως να μην προλάβουν. Δεν του έχει περάσει επίσης από το μυαλό ότι μια οικογένεια που δίνει 5-6.000 ευρώ το χρόνο στην ιδιωτική εκπαίδευση μπορεί να το κάνει από το υστέρημα και όχι από το περίσσευμά της. Και βέβαια δεν θέλει να ξέρει ότι οι πραγματικά εύποροι δεν επιλέγουν το φροντιστήριο της γειτονιάς αλλά τα ιδιαίτερα μαθήματα (χωρίς ΦΠΑ) ενώ με την αύξηση των διδάκτρων δεν πρόκειται να πιεστούν ή να αναγκαστούν να αλλάξουν σχολεία.
Σε μια χώρα σαν τη δική μας, όπου η παραπαιδεία είναι θεσμός, είναι προσβλητικό για την κοινωνική πλειοψηφία να μην απολογείται ο υπουργός Παιδείας για την συγκεκριμένη κυβερνητική απόφαση, αλλά να επιτίθεται στους γονείς που μοχθούν για να προσφέρουν στα παιδιά τους το καλύτερο που μπορούν.
Ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ που είπε ότι δεν τους νοιάζει γιατί αυτοί οι γονείς δεν είναι ψηφοφόροι τους ήταν μάλλον πιο ειλικρινής από τον υπουργό.