Ο κοινοβουλευτικός έλεγχος δεν είναι τυπική διαδικασία. Οι αναφορές, οι ερωτήσεις, οι επίκαιρες ερωτήσεις, οι επερωτήσεις κλπ, έχουν ουσία και περιεχόμενο. Δεν υπαγορεύονται από τις προσωπικές σκοπιμότητες των βουλευτών. Δεν πραγματοποιούνται μόνο για να επικυρώσουν το κυβερνητικό έργο. Θεσμοθετήθηκαν προκειμένου το Κοινοβούλιο να επιτελεί το έργο του ουσιαστικότερα και πιο αποτελεσματικά. Συστατικά στοιχεία του κοινοβουλευτισμού συνιστούν η συζήτηση και η διαβούλευση, ο διάλογος και ο αντίλογος, ο έλεγχος και η κριτική. Έτσι θεμελιώνεται το δημοκρατικό πολίτευμα. Αλλιώς η δημοκρατία πάσχει.
Δυστυχώς η πρακτική των σημερινών κυβερνώντων μοιάζει να αγνοεί -για να μην πω αντιστρατεύεται- τους κοινοβουλευτικούς κανόνες. Στα λόγια ομνύουν στο αριστερό τους φρόνημα και στα αδιαπραγμάτευτα δημοκρατικά του αισθήματα και στην πράξη εμφανίζουν δημοκρατικό έλλειμμα. Γιατί πώς αλλιώς να εξηγηθεί η πλήρης αδιαφορία -ακόμη και απαξίωση- των υπουργών προς τις ερωτήσεις που καταθέτω εγώ, αλλά και πολλοί συνάδελφοί μου.
Οκτώ μήνες τώρα περιμένω απάντηση από τον κ. Τσακαλώτο στην ερώτησή μου για τις συνεταιριστικές τράπεζες Πελοποννήσου. Σιωπή και αδιαφορία! Αντίστοιχη αντιμετώπιση και από τον κ. Πολάκη που ρωτήθηκε για τη διαδικασία επιλογής διευθυντών του ΕΣΥ. Δεν προλαβαίνει γιατί τα προβλήματα που άφησαν πίσω τους τα παλιά κόμματα εξουσίας που κυβερνούσαν επί σαράντα χρόνια είναι φλέγοντα και χρήζουν άμεσης αντιμετώπισης! Οι υπουργοί κωλύονται λόγω φόρτου εργασίας, λοιπόν!
Ας σοβαρευτούμε επιτέλους! Αποτελεί η επίκληση των υπουργικών υποχρεώσεων σοβαρή και αξιόπιστη απάντηση; Ας αντιληφθούν και κυρίως ας σεβαστούν οι υπουργοί τον ρόλο τους και τις θεσμικές τους υποχρεώσεις. Δεν μπορούν να αδιαφορούν για τις ερωτήσεις, να απαξιώνουν τους ερωτώντες βουλευτές, να κυβερνούν ερήμην του Κοινοβουλίου. Δεν νοείται ο κοινοβουλευτικός έλεγχος να μετατρέπεται σε παρωδία, όπως σε χώρες σαν την παλιά αγαπημένη τους, τη Βενεζουέλα.
Στην Ελλάδα ισχύουν οι κανόνες της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας και όλοι μας είμαστε υποχρεωμένοι να τους ακολουθούμε. Πρωτίστως οι κυβερνώντες οφείλουν να αποδεικνύουν εμπράκτως ότι τους πιστεύουν. Δεν υπηρετείς τον κοινοβουλευτισμό με διακηρύξεις κενές περιεχόμενου, αλλά με την τήρηση των διαδικασιών. Σε διαφορετική περίπτωση διαπράττεις ένα θεμελιώδες παράπτωμα: Κάνεις εκπτώσεις στο δημοκρατικό πολίτευμα. Και για να παραφράσω την ιστορική ρήση του Νίκου Πουλαντζά: η «πρώτη φορά Αριστερά», ή θα είναι δημοκρατική, ή δεν θα υπάρξει.