Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ήταν σαφής στην έκθεσή της για την «παρακολούθηση της εκπαίδευσης και κατάρτισης του 2019» των ευρωπαίων μαθητών. Οι συντάκτες κάνουν ειδική αναφορά στους 15χρονους μαθητές που εξακολουθούν να διατρέχουν τον κίνδυνο εκπαιδευτικής φτώχειας καθώς δεν διαθέτουν βασικές δεξιότητες στη γραφή, την ανάγνωση και στα μαθηματικά ή τις θετικές επιστήμες. Για την Ελλάδα τα ποσοστά αυτά είναι ακόμα πιο δραματικά καθώς ξεπερνούν κατά πολύ τον ήδη υψηλό ευρωπαϊκό μέσο όρο.

Καμιά έκπληξη. Η συζήτηση για την παιδεία στη χώρα μας δεν έχει επικεντρωθεί – πλην εξαιρέσεων που πήγαν χαμένες – στην ουσία της εκπαίδευσης που δεν είναι άλλη από τη συστηματική εκπαίδευση των παιδιών με στόχο τη πολύπλευρη βελτίωση του μορφωτικού τους επιπέδου. Οι μεταρρυθμίσεις, τα ονόματα των οποίων συνδέονται με όλους σχεδόν τους υπουργούς Παιδείας, αφορούν κυρίως το σύστημα των πανελλαδικών εισαγωγικών εξετάσεων, τις βάσεις εισαγωγείς, τις συγχωνεύσεις-ανωτατοποιήσεις σχολών, τις μεταγγραφές κλπ. Η συνολική μεταρρύθμιση της εκπαίδευσης αρχής γενομένης από την πρωτοβάθμια, η συνεχής μετεκπαίδευση των διδασκόντων, ο εκσυγχρονισμός του εργαστηριακού και άλλου μαθησιακού εξοπλισμού μένουν συνήθως στις προγραμματικές δηλώσεις.

Το βασικό πρόβλημα της χώρας είναι το πρόβλημα της παιδείας, όπως επιβεβαιώνουν και τα στοιχεία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Και όσο δεν το αντιμετωπίζουμε στην πράξη, κυβερνήσεις και πολίτες, οι συνολικές επιδόσεις της χώρας θα παραμένουν χαμηλές σε όλα τα επίπεδα.