Οι εκλογές δεν είναι μόνον η καταγραφή των πολιτικών τάσεων της κοινωνίας. Είναι και η επιλογή του κόμματος που θα κυβερνήσει τη χώρα στο επόμενο προβλεπόμενο χρονικό διάστημα. Γι ’αυτό λοιπόν ο λόγος για τον εκλογικό νόμο , πρέπει να συνυπολογίζει και την ανάγκη της κυβερνησιμότητας.
Ο τρόπος όμως , με τον οποίο η κυβέρνηση “ άνοιξε” το σημαντικό αυτό ζήτημα , ακυρώνει τον σοβαρό διάλογο. Στο σχετικό σχέδιο νόμου που πρότεινε προβλέπεται η κατάργηση του μπόνους των 50 εδρών στο πρώτο κόμμα, η παραμονή του ορίου εισόδου στη Βουλή του 3% , η διατήρηση των περιφερειών ως έχουν και το δικαίωμα ψήφου στο 17ο έτος. Ενώ όμως το προτεινόμενο αυτό σύστημα φαίνεται ότι συνάδει με τις πάγιες θέσεις της αριστεράς , η πίεση της κυβέρνησης για την εφαρμογή του στις αμέσως επόμενες εκλογές αποκαλύπτει άλλες προθέσεις. Είναι πασιφανές ότι η κυβέρνηση με τις θέσεις της αυτές αποσκοπεί να δημιουργήσει προσκόμματα στην διαφαινόμενη νίκη της Νέας Δημοκρατίας στις επόμενες εκλογές και να παραμείνει ο ΣΥΡΙΖΑ στο παιχνίδι της εξουσίας. Η κυβερνητική πρόταση δυστυχώς υποκρύπτει μια παλαιάς κοπής καιροσκοπική λογική και γι’ αυτό , πέρα από τις όποιες κομματικές ταυτίσεις , πρέπει να απορριφθεί ηχηρά.
Αυτές καθ’ εαυτές όμως οι προτάσεις της κυβέρνησης πάσχουν. Για παράδειγμα η προτεινόμενη απλή αναλογική , έστω και με το όριο του 3% , δεν αντιστοιχεί πλέον στις σημερινές συνθήκες και είναι βέβαιο ότι θα επιτείνει τις φυγόκεντρες και διαλυτικές τάσεις του πολιτικού συστήματος . Η ύπαρξη του μπόνους των εδρών στο πρώτο κόμμα ευνοεί την προοπτική της κυβερνησιμότητας και λειτουργεί συσπειρωτικά για το κομματικό σύστημα. Είναι βέβαια πιο δημοκρατικό να συνδυαστεί με το ύψος του ποσοστού του πρώτου κόμματος , αλλά όχι με 42% που προτείνει το ΠΑΣΟΚ , γιατί στις σημερινές συνθήκες φαντάζει μάλλον υψηλό. Εξίσου λανθασμένη είναι και η πρόβλεψη για ψήφο στα 17 έτη ,την οποία θέλει και το ΠΑΣΟΚ. Όταν συνολικά στο δικαιοπολιτικό πλέγμα της χώρας τα 18 έτη συνιστούν το όριο της άσκησης δικαιωμάτων , όπως η δικαιοπραξία και του τρόπου ποινικής αντιμετώπισης, είναι ανεύθυνη η ανάθεση πολιτικών ευθυνών σε μικρότερες ηλικίες. Είναι κολακεία μιας ιδιαίτερης κοινωνικής και ηλικιακής κατηγορίας και στοχεύει στην θεωρούμενη εύκολη εκλογική χειραγώγηση της. Από την πρόταση του ΠΑΣΟΚ η πρόβλεψη για δικαίωμα ψήφου στους Έλληνες πολίτες του εξωτερικού είναι λογική . Αντίθετα προβληματίζει η επέκταση του δικαιώματος στους ομογενείς διότι , πέρα από την εθνοτική συνάφεια , είναι πολίτες και κάτοικοι άλλων χωρών , δεν έχουν άμεση σχέση με την ελληνική κοινωνία και δεν είναι θεμιτό να παρεμβαίνουν στις επιλογές που δεσμεύουν όσους διαμένουν στην Ελλάδα και υπόκεινται στους νόμους της.