Μετά από ένα (αναγεννητικό) ελληνικό καλοκαίρι με καλή τουριστική κίνηση, θα μπούμε σε ένα πολύ δύσκολο φθινόπωρο. Στην καθημερινότητά μας, ένας κίνδυνος θα είναι η αναζωπύρωση της πανδημίας –όσο θα ψυχραίνει ο καιρός και θα μαζευόμαστε σε κλειστούς χώρους, θα διευκολύνεται η διάδοση της covid-19, κάτι που σήμερα παρατηρείται στο νότιο ημισφαίριο. Ένας δεύτερος –που ασφαλέστερα μπορεί να προβλεφθεί- είναι ένα ισχυρό κύμα ακρίβειας και μείωσης της πραγματικής αξίας των εισοδημάτων. Γιατί, τα αποθέματα στις αποθήκες του χονδρεμπορίου εξαντλούνται και αντικαθίστανται με ακριβότερα, αφετέρου η ενεργειακή κρίση ακριβαίνει τα πάντα αλλά θα αρχίσει να αποτυπώνεται και στους λογαριασμούς θέρμανσης. Ενεργειακή κρίση και πληθωρισμός θα είναι τα πιο ακανθώδη και βασανιστικά ζητήματα.
Προσθέστε τις γενικότερες συνέπειες του πολέμου στο οικονομικό πεδίο. Παντού οι προβλέψεις αναθεωρούνται προς τα κάτω, η ελληνική οικονομία δεν θα είναι εξαίρεση. Όσα είπε η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα για τις νέες πτωχεύσεις επιχειρήσεων που δεν θα ανταπεξέλθουν στο αυξημένο κόστος δανεισμού, ενέργειας και πρώτων υλών, καθώς και για τα νέα κόκκινα δάνεια, δεν αφορούν μόνο την υπόλοιπη Ευρωζώνη. Αφορούν και τη χώρα μας, πολλώ μάλλον που δεν έχουμε πετύχει να αποκτήσουμε επενδυτική βαθμίδα στην πιστοληπτική μας αξιολόγηση, με συνέπεια να δανείζονται ακριβότερα κράτος, επιχειρήσεις, πολίτες. Ενώ πάσχουμε από την υψηλότερη στην Ευρώπη ανεργία.
Ως εκ τούτου, το κοινωνικό και πολιτικό κλίμα θα αρχίσει να βαραίνει από το φθινόπωρο, ενώ ήδη έχει συγκεντρωθεί πολύ «προσάναμμα». Ένα σενάριο, να πάμε ως το φθινόπωρο ανέμελοι.
Η κυβέρνηση να πανηγυρίζει γιατί βγαίνουμε από την ενισχυμένη εποπτεία –παρότι αυτό κατέστη άνευ ουσίας μετά τις τελευταίες εξελίξεις, αφού ως τα τέλη 2023 δεν μπορεί να ληφθεί οποιοδήποτε μόνιμο μέτρο απαιτεί δαπάνη αν δεν το εγκρίνει η Κομισιόν. Να ανοίξουν (όσο επιτρέπεται…) τα ταμεία, να δίνονται ενισχύσεις και να στέλνονται επιταγές οριζόντια (όχι ειδικά στους οικονομικά ευάλωτους) ενώ η αντιπολίτευση θα φωνάζει να δοθούν περισσότερα. Κι αφού «τακτοποιηθούν» τα καταπατημένα με την ψήφιση του καταρτισμένου σχεδίου και «κλειδώσει» η καταβολή αναδρομικών και νέων αυξήσεων στους συνταξιούχους, η χώρα να οδηγηθεί σε πρόωρες εκλογές το φθινόπωρο –όπως φαίνεται να προκρίνουν στην κυβέρνηση για να προλάβουν τα χειρότερα, κι όπως (με ανεξήγητο πάθος…) απαιτεί η αντιπολίτευση.
Ένα δεύτερο σενάριο είναι να μιλήσουμε με ειλικρίνεια μεταξύ μας, να διαλυθούν οι αυταπάτες ότι μπορεί να περάσουμε το ποτάμι της κρίσης χωρίς να βραχούμε ή ότι, θα περάσουν οι δυσκολίες και θα επιστρέψουμε στην προτεραία κατάσταση.
Να συνομολογήσουμε ότι δεν θα αφήσουμε κανέναν πίσω, αβοήθητο, ότι θα εξαντλήσουμε τα περιθώρια για ένα ισχυρό δίκτυ ασφαλείας για τα ευάλωτα νοικοκυριά. Να κατανοήσουμε ότι, πέρα από όποιες δυσκολίες τρέχοντος χαρακτήρα, δεν υπάρχει ούτε θα υπάρξει επιστροφή στην κανονικότητα που γνωρίζαμε –άλλωστε, δεν ήταν ιδανική. Να καταλήξουμε ότι η φτηνή ενέργεια είναι παρελθόν και ότι η κλιματική κρίση, η σύγκρουση αυταρχισμού-δημοκρατίας και η αναχαίτιση της παγκοσμιοποίησης διαμορφώνουν ένα εντελώς νέο τοπίο -θα περπατήσουμε αχαρτογράφητες διαδρομές. Και να συμφωνήσουμε στην ιδέα ότι σε αυτό το περιβάλλον χρειαζόμαστε ένα φιλόδοξο σχέδιο για τη χώρα, που θα αποτελούσε την βάση για ένα νέο, δίκαιο κοινωνικό συμβόλαιο με κεντρική έγνοια τις νέες γενιές: Πρώτα οι νέοι! Σε αυτή τη βάση να κατατεθούν και να συγκρουστούν αξίες, ιδέες, πολιτικές προτάσεις και εναλλακτικά σχέδια. Ίσως κέρδιζαν αξία οι επόμενες εκλογές.
Πηγή: www.kreport.gr