«Επιστροφή στην κανονικότητα» μπορεί να θεωρηθεί για τα εθνικά δεδομένα της τελευταίας δεκαετίας η πραγματοποίηση εθνικών εκλογών και η κυβερνητική εναλλαγή χωρίς να διακυβεύεται η οικονομική σταθερότητα και η ευρωπαϊκή πορεία της χώρας.
Το άθροισμα της δύναμης των δυο πρώτων κομμάτων που ξεπέρασε το 70% και η επίτευξη καθαρής αυτοδυναμίας για το πρώτο κόμμα ξεχωρίζει την αναμέτρηση του Ιουλίου από όσες πραγματοποιήθηκαν μετά το ξέσπασμα της κρίσης.
Το άθροισμα της δύναμης των δυο πρώτων κομμάτων που ξεπέρασε το 70% και η επίτευξη καθαρής αυτοδυναμίας για το πρώτο κόμμα μπορεί να προστεθεί στα χαρακτηριστικά που ξεχωρίζουν την αναμέτρηση του Ιουλίου από όσες πραγματοποιήθηκαν μετά το ξέσπασμα της κρίσης ενώ οι πολύ πρόσφατα ολοκληρωμένοι εκλογικοί κύκλοι (Αυτοδιοίκηση, Ευρωεκλογές) μαζί με την συνταγματική αποσύνδεση της εκλογής ΠτΔ από την πραγματοποίηση εκλογών, ισχυροποιούν τις πιθανότητες μιας ακόμα «καθαρής 4ετίας» για την πορεία της κυβέρνησης και την διάταξη του κοινοβουλίου. Θαυμάσια εξέλιξη που απομακρύνει το πολιτικό σύστημα από τα βαθύτερα αποτυπώματα της κρίσης αποτελεί και ο εξοβελισμός του ναζιστικού μορφώματος εκτός του ελληνικού κοινοβουλίου. Κι εδώ θα λέγαμε πως ολοκληρώνονται τα εκλογικά χαρακτηριστικά που μας συνδέουν με το «ομαλό» παρελθόν καθώς μια σειρά από ιδιαιτερότητες κι επίκαιρες προσεγγίσεις αφορούν το πολιτικό τοπίο μετά την 7η Ιουλίου:
Νέα Δημοκρατία: Πολιτική υπεροχή – ρευστή ψήφος
Κυβέρνηση: Πολιτική πτήση με τεχνοκρατισμό και οργάνωση
ΣΥΡΙΖΑ: «Ζήτω που ηττηθήκαμε»
Κίνημα Αλλαγής: Σε δίχτυ προστασίας και παγίδευσης
Το νέο κοινοβουλευτικό πλανητάριο
Η μάχη του Κέντρου συνεχίζεται