Δεν χρειάζεται να είναι κανείς και πολύ έμπειρος πολιτικός για να καταλάβει ότι η χώρα βαδίζει σε άμεσες εκλογές. Οι επιδοματικές ενέσεις, η αποφυγή της νέας περικοπής των συντάξεων, οι πελατειακού χαρακτήρα αναρίθμητες προσλήψεις και οι προκλητικοί διορισμοί φανερώνουν ότι το επιτελείο του Μαξίμου έχει επιλέξει να δώσει τώρα την εκλογική μάχη της επιβίωσής του.

Τώρα γιατί όσο περνάει ο καιρός χάνεται το πλεονέκτημα του αιφνιδιασμού των αντιπολιτευομένων πολιτικών δυνάμεων, τώρα γιατί αν προηγηθούν οι αυτοδιοικητικές και ευρωεκλογές θα είναι ανεπίστρεπτος ο δρόμος της συντριβής, τώρα πριν προλάβουν να φανούν οι επιπτώσεις από την αδυναμία να βγει η χώρα γυμνή στις αγορές.

Στην επιδιωκόμενη μείωση της εκλογικής ήττας θυσιάζονται τα πάντα. Τα οποιαδήποτε οικονομικά αποθέματα, η αναγκαία για τον εκσυγχρονισμό των θεσμών συνταγματική αναθεώρηση, ακόμα και η ψήφιση της πολυδιαφημισμένης, για λόγους «προοδευτικού μετώπου», συμφωνία των Πρεσπών φαίνεται ότι θα εξαρτηθεί αποκλειστικά και μόνο από τη συγκυρία και τις κομματικές σκοπιμότητες.

Οι εκλογές βέβαια γίνονται για να σωθεί η χώρα και όχι η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ κι αυτό, όπως όλα δείχνουν, το έχει συνειδητοποιήσει η μεγάλη πλειοψηφία των πολιτών.