Εκείνοι που είπαν «παρών»

Ερρίκος Μπαρτζινόπουλος 28 Μαρ 2014

Δεν θα διαφωνήσω με την εκτίμηση του πρωθυπουργού ότι αν δεν γίνει καμία στραβή και όλα εξελιχθούν ομαλά τότε οδεύουμε προς την έξοδο από τα μνημόνια και προς μια ομαλότερη οικονομική και πολιτική ζωή. Αλλά δεν μπορώ να αποφύγω τον πειρασμό να συμπληρώσω την επισήμανσή του, θυμίζοντας πως τίποτα από αυτά δεν θα ήταν δυνατό αν στην κρίσιμη ώρα δεν βρισκόταν στο τιμόνι το ΠΑΣΟΚ.

Πολλά «καταφέρνουν» οι πολιτικές συγκυρίες, οι προπαγανδιστικές επιδόσεις, η δικαιολογημένη αλλά και σκόπιμα διογκωμένη λαϊκή οργή, αλλά τα γεγονότα δεν είναι σε θέση να τα αλλοιώσουν. Κι αυτό που λένε τα γεγονότα είναι πως αν υπήρξε μηχανισμός στήριξης που μας διέσωσε από τη χρεοκοπία είναι επειδή τον δημιούργησαν το πείσμα και η επιμονή του Γ. Παπανδρέου, πως αν υπήρξε ένα σχέδιο, παρ? όλα τα λάθη και τις ατέλειές του, που μας οδηγεί στην έξοδο είναι επειδή το διαπραγματεύτηκαν και το διασφάλισαν ο Γ. Παπανδρέου και ο Β. Βενιζέλος και πως αν η χώρα δεν βυθίστηκε στην ακυβερνησία και την αναρχία είναι επειδή το καθημαγμένο και λεηλατημένο ΠΑΣΟΚ εξακολουθεί και στέκεται όρθιο.

Αλλοι θα έπρεπε να κάνουν σήμερα αυτές τις επισημάνσεις. Μόνο που είναι αδύνατον. Σκόρπισαν, βλέπετε. Στάθηκαν όρθιοι στα δύσκολα, αλλά δεν άντεξαν τις επιπτώσεις, αν και τις περίμεναν. Και σκόρπισαν. Αλλοι για να στήσουν μικρομάγαζα, άλλοι για να αναζητήσουν το μέλλον τους σε άλλους κομματικούς σχηματισμούς και κάποιοι, οι λιγότεροι, παρέμειναν στις επάλξεις φροντίζοντας να αποφευχθούν τα απρόοπτα και να συνεχιστεί σταθερά η πορεία που όλοι μαζί είχαν χαράξει.

Κι ευτυχώς έως τώρα συνεχίζεται. Οχι, βέβαια, χάρη σε εκείνα τα κωμικοτραγικά Ζάππεια που είχε προτείνει ο Σαμαράς πριν υποχρεωθεί να αναγνωρίσει τον μονόδρομο της μνημονιακής πολιτικής και να ομολογήσει το λάθος του δηλώνοντας «ουδείς αναμάρτητος», αλλά ούτε και χάρη στις απίθανες ονειρώξεις διαφόρων για γεν και ρούβλια που θα μας προσφέρονταν απλόχερα μόλις θα τα ζητούσαμε.

Η Ελλάδα στέκεται όρθια επειδή κάποιοι αποφάσισαν στα δύσκολα να πουν «παρών». Και κάποιοι από αυτούς συνεχίζουν να το λένε. Γράφοντας έτσι ιστορία.