TA NEA
Την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές, ο Μπόρις ο ντίλερ έχασε την 10η ψηφοφορία στην Βουλή των Κοινοτήτων, σε πρόταση που έγινε για να ψηφιστούν πρώτα τα νομοθετικά κείμενα που συνοδεύουν την Συμφωνία με την Ε.Ε. Και υποχρεώθηκε να στείλει επιστολή για τρίμηνη παράταση στον Ντόναλντ τον καλό. Με την ευκαιρία ας πούμε συγχαρητήρια για την νέα του θέση στην Ευρώπη, που τον τραβάει απ’ το μανίκι για να αναλάβει πρόεδρος του ΕΛΚ (Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα).
Δεν θα ασχοληθούμε στο να μαντέψουμε τι θα γίνει από εδώ και πέρα. Οι εξελίξεις θα είναι πυκνές μέχρι τις 31.10. Και ανά πάσα στιγμή μπορεί να βρει ο Τζόνσον τις 320 ψήφους, μπορεί να προκηρυχθούν εκλογές, μπορεί..μπορεί.. Όλα αυτά τα παρακολουθείτε από το πλούσιο ρεπορτάζ στα «ΝΕΑ» και στο «BΗΜΑ».
Διαβάζοντας λοιπόν την νέα συμφωνία Ε.Ε-Τζόνσον, καταλήξαμε στο ότι κάτι περίεργο συμβαίνει, που ίσως δικαιολογεί την στήριξη της πρότασης Τζόνσον με τρόπο επιδεικτικό από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και την Ένωση. Όπως πολλοί από σας θα θυμάστε, η συμφωνία με την κ. Μέι- που έκλεψε την παράσταση του Σαββάτου στην Βουλή με ένα σαρδόνιο χαμόγελο και την φράση Deja vu..– αποτελείται από δυο μέρη. Το ένα είναι το δεσμευτικό-νομικό κείμενο 580 σελίδων και το άλλο είναι μια εικοσασέλιδη πολιτική διακήρυξη – ευχολόγιο. Και τα δυο κείμενα αναφέρονται στην μεταβατική περίοδο που προβλέπει η συμφωνία και τις υποχρεώσεις των δυο συμβαλλομένων μέχρι το τέλος της μεταβατικής περιόδου στα τέλη του 2020. Υποτίθεται ότι μέχρι το τέλος της περιόδου ίσως να έχει επιτευχθεί μια εμπορική συμφωνία των 27 με την Μ.Βρετανία.
Η νέα συμφωνία που επιτεύχθηκε έχει την ίδια δομή και σχεδόν στο σύνολό της είναι όμοια με την συμφωνία της κ. Μέι που απορρίφθηκε τρεις φορές από την Βρετανική Βουλή. Με μερικές διαφορές. Φυσικά η πιο γνωστή είναι η πρόνοια που ρυθμίζει τα εμπορικά και φυσικά σύνορα της Δημοκρατίας της Ιρλανδίας, και της Βόρειας Ιρλανδίας.
Όμως υπάρχουν και τρεις περίεργες αλλαγές που προβληματίζουν.
Στην αρχική συμφωνία οι ρυθμίσεις που αφορούν στην αγορά εργασίας και στην κλιματική αλλαγή περιλαμβάνονταν στο δεσμευτικό κείμενο. Τώρα, και οι δυο αυτούσιες έχουν περάσει στην πολιτική διακήρυξη, και αυτό ήταν απαίτηση του Τζόνσον. Η απορρύθμιση αυτή είναι ακατανόητη για μια Ευρώπη της κοινωνικής προστασίας.
Η τρίτη μεταβολή, ή μάλλον μη μεταβολή, αφορά στο αίτημα του Τζόνσον για την μεταφορά στην πολιτική διακήρυξη των κανόνων ανταγωνισμού (Level Playing Field) δίνει απάντηση. Το αίτημα του Τζόνσον απορρίφτηκε και παρέμεινε στους δεσμευτικούς κανόνες.
Πίσω από αυτήν την ιστορία, ίσως κρύβεται ο τρόμος της Ε.Ε. και ειδικότερα της Ιρλανδίας στην δημιουργία μια Σιγκαπούρης στα σύνορά της εσωτερικής μας αγοράς . Δηλαδή μιας αγοράς απορυθμισμένης στο επίπεδο ανταγωνισμού, που θα είναι κατά πολύ ανταγωνιστικότερη της Ευρωπαϊκής. Και έτσι εξηγείται ο ξαφνικός «έρωτας» της Ένωσης με τον Τζόνσον. Και κρύβεται επίσης η διάγνωση των Ευρωπαίων ότι η Μ. Βρετανία βρίσκεται σε τέτοια εσωτερική πολιτική και κοινωνική περιδίνηση, που μπορεί να παρασύρει σε ξαφνικό θάνατο και την υπόλοιπη Ευρώπη..