Ο εχθρός της Δημοκρατίας ποτέ δεν ήταν εξωτερικός. Η Δημοκρατία ήταν πάντοτε θύμα του εαυτού της. Της ύβρεως δηλαδή, που κρύβουν μέσα τους οι άνθρωποι και τους οδηγεί στο χάος.

Γι' αυτό και δεν μπορούμε να εμποδίσουμε ούτε την ανθρωπότητα, ούτε έναν λαό, ούτε μία Δημοκρατία να αυτοκτονήσουν.

Τελευταίο σύμπτωμα αυτής της δυστοπίας, ο τρόπος εκλογής Κασσελάκη στον ΣΥΡΙΖΑ.

Όπου δεκάδες χιλιάδες συμπολίτες μας, εγγράμματοι, πολλοί και με πτυχίο, χωρίς - εμφανή τουλάχιστον - διαταραχή της σχέσης τους με την πραγματικότητα, ενήλικες και κάποιοι με επαγγέλματα που απαιτούν ικανότητα κρίσεως, ψήφισαν για αρχηγό τους ένα άτομο για το οποίο, το μοναδικό στοιχείο που ήξεραν ήταν ότι δεν ήξεραν τίποτε.

Αφού, εκτός από το χαμόγελό του και το "γεγονός" ότι έγινε επιχειρηματίας με δάνεια για τα οποία χορηγούσε "προσωπική εγγύηση" - μία κοσκωτική δηλαδή φαντασίωση που ο ίδιος αφηγήθηκε για να δώσει το στίγμα του - δεν ήξεραν τίποτε.

Τον ψήφισαν δηλαδή επειδή δεν τον ήξεραν!

Επιβεβαιώνοντας έτσι ότι η Δημοκρατία παραμένει τραγικό καθεστώς. Αφού ο πραγματικός εχθρός της παραμένει ο ίδιος της ο εαυτός.

Από ανάρτηση στο fb