Ακολουθώντας τη σκέψη του Βαγγέλη Βενιζέλου, καταρχάς, κυρίως όμως και τα όσα έχω πει και γράψει τα τελευταία 10 χρόνια, προετοιμάζοντας την έκδοση για την Τουρκία, από το 2013 έως και το 2023, ειλικρινά δεν ξέρω πώς μπορεί κάποιος, να αντιμετωπίσει την ανοησία και το χωρίς κανένα απολύτως βάθος μπέρδεμα, του τι συμβαίνει ανάμεσα Σύρο και Τζιά.
Του τι συμβαίνει στην κυριολεξία, με όλα αυτά ξεστομίζουν οι διάφοροι, αγωνιστές της «δημοκρατίας».
Αλήθεια άκουγα και χθες διάφορους, να λένε διάφορες ασυναρτησίες και αναρωτιόμουν, υπάρχει κάποιος σήμερα, που να πιστεύει οτι οι Τούρκοι, είναι έτοιμοι να μας ορμήξουν? Είναι έτοιμοι να καθαρίσουν την μπουγάδα?
Υπάρχει έστω και μισός, που να το πιστεύει ότι είναι έτοιμοι, να μας ορμήξουν κατά πως λέει το ραμολή, ο Μπαχτσελί?
Οι άνθρωποι, οι οποίοι κινούνται με βάση τη γραμμή και κυρίως την προοπτική των σχέσεων, με τους αμερικανούς είναι πολύ συγκεκριμένοι. Για παράδειγμα παρακολουθεί κανένας ποτέ το πώς κινείται ο Καλίν? Γιατί δεν νομίζω να υπάρχει δεύτερος, που στην ουσία, ξημεροβραδιάζεται με τον πρόεδρο και είναι αυτός που ετοιμάζει την επόμενη μέρα.
Ο Καλίν με το δεξί του χέρι τον νεαρό Εκέρ, έχει μπροστά του, όλη την βεντάλια, που επί της ουσίας ανοιγοκλείνει ο Ταγίπ.
Αυτό που τον ενδιαφέρει τον Ταγιπ σήμερα, είναι πλέον πολύ ξεκάθαρο, δεν έχει να κάνει, καθόλου μάλιστα, με την εσωτερική του οικονομία. Αυτό που νοιάζεται, είναι να φανεί στους πάντες, ότι είναι μεγάλος παίκτης και παίζει στα μεγάλα γήπεδα.
Φωνάζει και ουρλιάζει, προσπαθώντας να ταρακουνήσει, ολιγον τον Μπάιντεν , αλλά δεν τα καταφέρνει, παρόλα αυτά είναι προνομιακός συνομιλητής του , ο Μπάιντεν τον έχει απόλυτη ανάγκη.
Εμείς δεν είμαστε και τόσο στις άμεσες προτεραιότητες του.
Παίζει σε άλλο επίπεδο και αυτό πρέπει να το βάλουμε καλά στο μυαλό μας, γιατί ότι και να τραγουδάμε η Ευρώπη, έρχεται τρίτοτέταρτη, στο παιχνίδι που έχει ανοίξει ο Ερντογαν , και το έχει ανοίξει με έναν τρόπο, πανηγυρικό πλέον. Για παράδειγμα από τη Λιβύη, δεν έχει κουνήσει ντιπ καθόλου, τις δυνάμεις που έχει εκεί και σε λίγο θα έχουμε ντράβαλα, σε πολλά επίπεδα, γιατί και οι Ιταλοί ενδιαφέρονται, οι Γάλλοι πολύ περισσότερο και πάει λέγοντας.
Ο Ζελένσκι, θέλοντας και μη, έχοντας ήδη πάρει τα ντρόουν, τα οποία ήθελε διακαώς, έδωσε τελικά μόνον σε αυτόν τη άδεια για τα σιτηρά, από την Οδησσό. Οι Ευρωπαίοι δήθεν παλεύοντας για το εμπάργκο, έχουν ανοίξει διακόσιες πόρτες ήδη, για να κουβαλιούνται από τη Μερσίνα ,τα δήθεν απαγορευμένα προϊόντα, του εμπάργκο στη Ρωσία..
Είναι τόσο ύπουλο το παιχνίδι, όπως παίζεται, που δεν νομίζω να μπορεί να διαμορφωθεί, ένα μέτωπο που θα κλείσει την πόρτα στον Ερντογάν. Ο Ερντογάν θα πάει σε εκλογές και θα πάει σε εκλογές, έχοντας στο μυαλό του να ελέγξει, όσο γίνεται πιο πολύ τις δυνάμεις μετά τις εκλογές, όπου θα έχει χάσει. Η αντιπολίτευση θα ψηφίσει ενωμένα, όπως τουλάχιστον αποφασίζεται, και όπως τουλάχιστον αναφέρουν και οι Κούρδοι
Ο Κιλιτσντάρογλου αχρους, άοσμος και συντηρητικός, ισχυρίζονται όλοι, ότι θα είναι ο μοναδικός υποψήφιος, που θα τον ψηφίσουν οι πάντες.
Στόχος κύριος και μοναδικός, να αλλάξει το Σύνταγμα και να επανέλθει η κοινοβουλευτική δημοκρατία, όπως ακριβώς λειτουργούσε, πριν το ρεσάλτο του Ερντογάν.
Αυτόν τον μοναδικό στόχο για την επανεκκίνηση της δημοκρατίας, βάζουν όλα τα κόμματα. Και μετά θα ‘ρθει η ώρα των εκλογών και θα μετρηθούν οι πάντες.
Αλλά ρεσάλτο βραδινό, μεσημεριανό, ή πρωινό του Ερντογάν, πάψτε να το λιβανίζεται, δεν πρόκειται να ΄ρθει.