Η αποτυχία της διαδικασίας εκλογών στη ΝΔ μού θύμισε μια μικρή ιστορία από τα βάθη της μνήμης μου. Ηταν αρχές του 1982 όταν ανατέθηκε στον Κώστα Λαλιώτη η δημιουργία του υφυπουργείου Νέας Γενιάς. Για τη στελέχωσή του, ο νεαρός τότε υφυπουργός κινητοποίησε και πρόσωπα που είχαν παίξει ρόλο στην κατάληψη του Πολυτεχνείου, τα οποία ανήκαν σε διαφορετικούς πολιτικούς χώρους από το ΠΑΣΟΚ. Σε διοικητικό επίπεδο, μάλιστα, χρησιμοποίησε πρόσωπα με γνώση στα θέματα οργάνωσης και τον διοικητικό μηχανισμό της Γενικής Γραμματείας Αθλητισμού που στήριζε διοικητικά το νεαρό υφυπουργείο.
Στήνοντας μια μονάδα από την αρχή, προτίμησε να στηριχτεί στην έμπειρη διοίκηση, που δεν ήταν κατά πλειοψηφία πράσινη.
Λίγο καιρό μετά τέθηκε η υποχρέωση να χτυπούν όλοι κάρτα. Ενα στέλεχος δεν τηρούσε την υποχρέωση συστηματικά. Τότε παρενέβη η διοίκηση. Και φώναξαν τον ατίθασο νέο να τον ενημερώσουν για επικείμενες κυρώσεις. Τότε εκείνος επικαλέστηκε την κομματική του ταυτότητα. «Σύντροφε, σύντροφε…» ήταν η δικαιολογία του και η απαίτησή του για διαφορετική μεταχείριση από τον διευθυντή του γραφείου του υφυπουργού. Η απάντηση ήταν: «Ασε τα σύντροφε και συμμορφώσου, αλλιώς…».
Τώρα που στη ΝΔ ξεκίνησε το παιχνίδι επίρριψης ευθυνών, ακούμε διάφορες κατηγορίες να εκτοξεύονται. Καταλογίζεται δόλος για να μη γίνουν εκλογές, καταλογίζονται και λάθη του Παπαμιμίκου ή παραλείψεις του νυν προέδρου. Ποιος φταίει λοιπόν; Φταίει το κακό το ριζικό της ΝΔ, που άρχισε με την εκλογική ήττα; Φταίει ο Θεός που την ίδρυσε;
Κατά την ταπεινή μου γνώμη και ανεξάρτητα από το ποιο πρόσωπο έχει την ευθύνη του φιάσκου, υποψιάζομαι ότι φταίει πρώτα απ’ όλα η κομματίλα. Αυτό το σαράκι που τρώει κυβερνήσεις, κόμματα, υπουργούς και τελικά τη χώρα. Φταίει δηλαδή η απέχθεια που προκαλεί η αξιοκρατία.
Φαντάζομαι δηλαδή ότι αντί να γίνει ένας σοβαρός πρόχειρος διαγωνισμός και με κριτήρια αξιοκρατικά να ανατεθεί το έργο σε έμπειρη εταιρεία πληροφορικής, μάλλον επικράτησε το κριτήριο «τα δικά μας παιδιά».
Είναι το ίδιο κριτήριο της καταστροφής που τρώει την κυβέρνηση από την πρώτη μέρα της πρώτη φορά Αριστεράς. Είναι το κριτήριο που διαβρώνει τη λειτουργία του κράτους και των κομμάτων. Είναι το κριτήριο που πηγάζει από τον κληρονομημένο από τους προγόνους μας κοτζαμπάσηδες κρατισμό.
Σύντροφοι της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ, συνέλθετε. Με τέτοια μυαλά στη διοίκηση των κομμάτων σας και στο κράτος, εσείς μεν απαξιώνεστε, αλλά τον λογαριασμό τον πληρώνουν όλοι.