Η κυβέρνηση, ο πρωθυπουργός και τα στελέχη του, επικαλούνται συχνά- σε κάθε ευκαιρία- το «ηθικό πλεονέκτημα» της Αριστεράς. Και όσο αδειάζει το καλάθι των επιχειρημάτων τους για να δικαιολογήσουν τον τρόπο διακυβέρνησής τους τόσο περισσότερο επικαλούνται το «ηθικό πλεονέκτημα», σε μια αγωνιώδη προσπάθεια να πείσουν τους πολίτες που τους πίστεψαν και τους ψήφισαν, πως αυτή η κυβέρνηση, η κυβέρνηση της αριστεράς είναι κάτι άλλο, διαφορετικό.
Έχει το ηθικό πλεονέκτημα!
Το έχει όμως;
Είναι ηθικό να υπόσχεσαι τα πάντα; Ότι θα καταργήσεις πχ τον ΕΝΦΙΑ και όταν αναλαμβάνεις την κυβέρνηση να τον αυξάνεις;
Είναι ηθικό, όταν υπόσχεσαι «σκληρή διαπραγμάτευση» που θα φέρει καλύτερα αποτελέσματα για τους πολίτες απ’ ότι οι προηγούμενοι και να υπογράφεις ένα από τα πιο σκληρά μνημόνια; Και φυσικά δεν πείθει πια το επιχείρημα, ότι οι δανειστές φταίνε, διότι τους ίδιους είχαν και οι προηγούμενοι.
Είναι ηθικό να καταγγέλλεις τους προηγούμενους για την αύξηση της ανεργίας και για έλλειψη αναπτυξιακής πολιτικής και να νομοθετείς υφεσιακά μέτρα που δημιουργούν μεγαλύτερη ανεργία;
Είναι ηθικό, να φορτώνεις με φόρους και αυξημένες εισφορές τους μικρομεσαίους επιχειρηματίες και έτσι να τους κόβεις κάθε δυνατότητα ανάπτυξης που θα δημιουργούσε νέες θέσεις εργασίας;
Είναι ηθικό, εσύ που επαγγέλλεσαι ότι υποστηρίζεις τους εργαζόμενους, να επιχαίρεις που κάποιοι εργαζόμενοι χάνουν τη δουλειά τους, επειδή δε συμπαθείς τους εργοδότες τους;
Είναι ηθικό, να είσαι υπουργός της αριστερής κυβέρνησης και να κόβεις το ΕΚΑΣ που είναι το βοήθημα των πιο αδυνάτων;
Είναι ηθικό να υπόσχεσαι πως δε θα μειωθούν μισθοί και συντάξεις και να βλέπουν τους λογαριασμούς τους μειωμένους, επειδή ως αριστερή κυβέρνηση, μείωσες το αφορολόγητο, άλλαξες τις κλίμακες και αύξησες διάφορα τέλη;
Είναι ηθικό, να αγνοείς χιλιάδες νέους με σπουδές, δεξιότητες και άλλα προσόντα και να προσλαμβάνεις άλλους, επειδή είναι συγγενείς ή κομματικοί φίλοι;
Είναι ηθικό να ζητάς από τους πολίτες να φέρουν πίσω τα χρήματά τους στις ελληνικές τράπεζες και εσύ αν και υπουργός μιας αριστερής κυβέρνησης, να κρατάς τα δικά σου στο εξωτερικό;
Είναι ηθικό να επαγγέλλεσαι ότι καταπολεμάς τη φοροδιαφυγή και φοροαποφυγή και να επιλέγεις για τα δικά σου χρήματα, φορολογικούς παραδείσους;
Είναι ανήθικο, να λες συνεχώς ψέματα, να επιχειρείς συνειδητά να κοροϊδεύεις τους πολίτες, επικαλούμενος το «ηθικό πλεονέκτημα»
Το ηθικό πλεονέκτημα δεν έχει χρώμα. Δεν είναι προνόμιο, ούτε της δεξιάς, ούτε του κέντρου, ούτε φυσικά της Αριστεράς. Είναι προς απόδειξη για κάθε πολιτικό, ανεξαρτήτως χρώματος. Αποδεικνύεται στην καθημερινή πολιτική πράξη, στη σχέση μεταξύ λόγων και έργων, στη συνέπειά του και τους πραγματικούς του αγώνες με στόχο τη βελτίωση της ζωής κάθε πολίτη, ιδιαίτερα των αδυνάτων. Στην αυτοθυσία, την αποφασιστικότητα και το όραμα κάθε πολιτικού να αλλάξει την κοινωνία προς το καλύτερο, να την πάει μπροστά, να συγκρουστεί με τα κατεστημένα συμφέροντα. Να βάζει μπροστά το καλό της κοινωνίας και όχι το δικό του και των κομματικών του φίλων.