Η είδηση της δολοφονίας του Αντρέι Καρλόφ, του Ρώσου πρέσβη στην Άγκυρα, στην καρδιά της τουρκικής πρωτεύουσας, λίγα μέτρα από τη Βουλή, σε ένα χώρο πολιτισμού, όπου ανεβαίνουν εκθέσεις, γίνονται συναυλίες και πολιτιστικές εκδηλώσεις, συνέπεσε με μια είδηση μικρότερου, ίσως, ενδιαφέροντος για πολλούς, αλλά που πάγωσε όσους εργαζόμαστε στα Μέσα Ενημέρωσης.
Οι συνάδελφοί μας στον ΔΟΛ αποφάσισαν την κήρυξη 24ωρων επαναλαμβανόμενων απεργιών. «Τα Νέα» δεν κυκλοφορούν σήμερα, πιθανόν ούτε τις επόμενες μέρες, μπορεί και «Το Βήμα» να μην κυκλοφορήσει την Κυριακή. Ο ΔΟΛ μπορεί και να κλείσει, κάποιοι συνάδελφοι μου, μάζεψαν από χθες τα πράγματά τους, εγκαταλείποντας τα γραφεία τους. Λέω μπορεί, εννοώ «ίσως», μέσα μου δεν θέλω να το πιστέψω.
Πέντε μήνες απλήρωτοι ήταν στα «Νέα», στο «Βήμα», στον «Βήμα fm», που σήμερα παίζει μόνο μουσική και μου λείπει ήδη από τα ερτζιανά. Μου λείπουν ήδη τα «Νέα», που δεν πήρα σήμερα στο σώμα των εφημερίδων.
Δεν είμαι ίσως ψύχραιμη για να πω ότι, πιθανόν αυτή η απεργία στον ΔΟΛ να είναι και η τελευταία πράξη για το λουκέτο ενός ιστορικού εκδοτικού συγκροτήματος στη χώρα. Ενός εκδοτικού συγκροτήματος με τις καλές και τις κακές του στιγμές, τις μεγάλες όμως ειδησεογραφικές επιτυχίες, τις εξαιρετικές γραφίδες στις εσωτερικές σελίδες των εφημερίδων. Μπορεί αυτή η απόφαση για την απεργία να είναι η ληξιαρχική πράξη θανάτου, μήνες όμως τώρα, απλήρωτοι οι συνάδελφοι μου, επέδειξαν δύναμη, αντοχή, ψυχραιμία, συνέπεια, να κρατηθούν όρθιοι, να μην λυγίσουν στις δυσκολίες, να συνεχίσουν να βγάζουν τις εφημερίδες….
Δεν μου αρέσουν τα μεγάλα λόγια, δεν πιστεύω ότι ο κόσμος κινείται γύρω από εμάς στα Μέσα Ενημέρωσης, θα πω όμως ότι, οι συνάδελφοί μου στον ΔΟΛ κατέβαλαν ηρωική προσπάθεια, μετρώντας μέρα-μέρα, δοκιμάζοντας τις αντοχές τους ώρα-ώρα….
Μπορείτε να έχετε όποια άποψη θέλετε για τους δημοσιογράφους, όμως δεν είμαστε όλοι ίδιοι.
Οι περισσότεροι από εμάς, αγαπάμε την δουλειά μας, για να το πω με ακρίβεια, η δουλειά πιάνει μεγάλο, πολύ μεγάλο κομμάτι στη ζωή μας.
Τις επόμενες μέρες θα ειπωθούν πολλά, λέγονται ήδη, για τις τεράστιες ευθύνες της ιδιοκτησίας του ΔΟΛ και είναι όντως μεγάλες, για το πώς ένας ιστορικός εκδοτικός όμιλος έφτασε εδώ που βρίσκεται σήμερα.
Πώς αφέθηκε… να κατρακυλήσει. Πιθανόν, κάποιοι από εσάς να σκεφτείτε: Μα είναι ο ΔΟΛ η μόνη ιδιωτική επιχείρηση, που απειλείται με λουκέτο; Είναι οι περίπου 600-700 εργαζόμενοί του οι μόνοι που μπορεί να μείνουν χωρίς δουλειά; Όχι, δεν είναι. Χιλιάδες άνθρωποι έχουν χάσει τη δουλειά τους, όλα αυτά τα χρόνια, χιλιάδες οικογένειες έχουν πρόβλημα επιβίωσης. Όμως, επιτρέψτε μου, στον χώρο των Μ.Μ.Ε. τα πράγματα είναι λίγο διαφορετικά.
Είναι θέμα ποιότητας εύρους της δημοκρατίας, ο πλουραλισμός στην ενημέρωση. Χωλαίνει η δημοκρατία, κάθε φορά που μια πηγή ενημέρωσης, σωπαίνει, κλείνει….
Υπάρχει και κάτι ακόμα. Ενάμιση χρόνο τώρα, η κυβέρνηση επιδόθηκε σε μια δηλητηριώδη, αδιανόητη ρητορική περί συστημικών μέσων ενημέρωσης. Στοχοποίησε εφημερίδες, τηλεοπτικούς σταθμούς, δημοσιογράφους. Ακροβάτησε άτσαλα, άχαρα, στο όριο της νομιμότητας, το υπερέβη στην περίπτωση του νόμου Παππά για τις τηλεοπτικές συχνότητες, που κατέπεσε στο Συμβούλιο Επικρατείας.
Το Mega έκλεισε, αν ο ΔΟΛ τελικά κλείσει, είναι παραπάνω από αυτονόητο ότι, η κυβέρνηση θα πρέπει πια να αποδείξει, ότι έκανε ό,τι ήταν δυνατόν για να διευκολύνει μια εκδοτική επιχείρηση να σταθεί στα πόδια της. Ότι, δεν παρεμπόδισε κινήσεις και πρωτοβουλίες απεγκλωβισμού, επιχειρηματιών που με ευθύνη τους, τεράστια θα επαναλάβω, έμπλεξαν σε γρανάζια κρατικής και τραπεζικής γραφειοκρατίας.
Είναι θέματα δημοκρατίας όλα αυτά.
Και κάτι ακόμα, τα «Νέα» δεν θα κυκλοφορήσουν σήμερα, το «Βήμα της Κυριακής» δεν ξέρουμε ακόμα. Ο «Βήμα FM» όμως εκπέμπει. Παίζει από το πρωί εξαιρετική μουσική και όσοι διαβάζετε αυτές τις γραμμές μην εγκαταλείψετε την συχνότητα του. Στους 99.5 εκπέμπει.