Καμία έκπληξη από τα επεισόδια στην Κω. Απολύτως αναμενόμενο να μη θέλουν διάφοροι νοικοκυραίοι hot spot μεταναστών στον τόπο τους. Εχουμε παρακολουθήσει βίαιες αντιδράσεις εναντίον της δημιουργίας ΧΥΤΑ, διαμαρτυρίες για μονάδες του ΟΚΑΝΑ, για κέντρα υπηρεσιών ψυχικής υγείας, για ανεμογεννήτριες, ακόμη και δημιουργία σταθμού μετρό (το 2010 στην Αγ. Παρασκευή ή από την Εκκλησία κοντά σε εγκαταστάσεις της στο κέντρο του Πειραιά και στο Παπάφειο στη Θεσσαλονίκη). Κινήματα πολιτών και επαγγελματιών στο χώρο της ψυχαγωγίας και της εστίασης αναπτύχθηκαν εναντίον της εφαρμογής του αντικαπνιστικού νόμου, φοροελεγκτές προπηλακίστηκαν σε τουριστικούς προορισμούς, ενώ κάθε ταβερνιάρης που δεν κόβει αποδείξεις γίνεται τοπικός ήρωας αν βρεθεί αντιμέτωπος με τις αρχές.
Δεν μας ενοχλούν ή έχουμε συνηθίσει τις χωματερές, το παράνομο παρκάρισμα σε διαβάσεις πεζών ή πάνω στα πεζοδρόμια, τις παραβιάσεις θεμελιωδών δικαιωμάτων ατόμων με αναπηρία που δυσκολεύονται να κυκλοφορήσουν στην πόλη, τα βρώμικα σχολεία, τις παιδικές χαρές χωρίς προδιαγραφές ασφάλειας, τον πρεζόδρομο δίπλα στη Νομική, τα φραγμένα φρεάτια, τα μπαζωμένα ρέματα, την αιθαλομίχλη, τους σορούς σκουπιδιών σε δάση και παραλίες, τα αυθαίρετα στον αιγιαλό και στην πλαγιά, το κάπνισμα σε κλειστούς χώρους, τις ουρές σε δημόσιες υπηρεσίες, την μάταιη αναμονή για κρεβάτι στην εντατική.
Μένουμε Ευρώπη για τις επιδοτήσεις, τα δανεικά, την ειρήνη και την εθνική ασφάλεια, την εξαίρεσή μας από τον υποβαθμισμένο γεωγραφικό περίγυρο, τα προνόμια της συμμετοχής σε ένα από τα πιο ισχυρά club του πλανήτη.
Η κυρίαρχη ανάγνωση της ελληνικής κρίσης στους κύκλους των εταίρων μας ήταν ότι φταίνε οι ελίτ, το πολιτικό και οικονομικό σύστημα εξουσίας που διαχειρίστηκε με κοινωνικά άδικο και αναποτελεσματικό τρόπο το πρόβλημα για να προστατευθούν οι λίγοι σε βάρος των πολλών. Οσο περνά ο καιρός αρχίζει και εμπεδώνεται η αντίληψη ότι το πρόβλημα βρίσκεται κάτω ή και κάτω, ότι υπάρχει θέμα κοινωνίας. “Θέλετε να παίρνετε σύνταξη στα 50 και τα 55, χωρίς να έχετε καταβάλει εισφορές ή ακόμη και χωρίς να έχετε δουλέψει” έλεγε κοινοτικός παράγοντας που ασχολείται εντατικά με το ελληνικό ζήτημα στον συνομιλητή μου. Και συνέχιζε: “Δεν ξέρετε την έννοια της απόδοσης και της ανταποδοτικότητας, πιστεύετε στην ευημερία με δανεικά και στην καλοπέραση μέσα στα χρέη, αυτό το μοντέλο δεν μπορεί να ισχύσει άλλο”.
Οι κάτοικοι της Κω που καίνε λάστιχα και στήνουν οδοφράγματα για να μη γίνει το hot spot δεν ξέρουν τι ακριβώς τους πειράζει – ίσως τους ενοχλεί και μόνο η ιδέα ότι κοντά τους θα βρίσκονται διάφοροι σκούροι, αλλόθρησκοι και διαφορετικοί. Μπορεί να είναι φιλήσυχοι οικογενειάρχες, συνεπείς θρησκευόμενοι και κατά δήλωση ανθρωπιστές, να αυτοπροσδιορίζονται ως δημοκράτες, Ευρωπαίοι, ακόμη και προοδευτικοί, να αισθάνονται απλώς αγανακτισμένοι ή να ζήλεψαν τους ριζοσπάστες της Κερατέας και την τηλεοπτική δόξα των έξαλλων αγροτών. Είναι οπωσδήποτε ψηφοφόροι και γι αυτό κανένα κόμμα δεν τα έβαλε μαζί τους, είναι οι τραμπούκοι της διπλανής πόρτας και οι μικροαστοί μπαχαλάκηδες που σέβονται το νόμο και την τάξη αρκεί να μην παραβιάζεται ο κώδικας τιμής τους. Είναι παντού γύρω σου και είναι αυτό που νομίζεις: Ο λόγος για τον οποίο η χώρα πέφτει και πέφτει και πέφτει – για πόσο ακόμη;
Δημοσιεύθηκε στον Ελεύθερο Τύπο