Η κατάσταση στην Βενεζουέλα φαίνεται να ξεφεύγει από οποιοδήποτε έλεγχο και να ακολουθεί τον γνωστό πια ιστορικό δρόμο του τέλους των αυταρχικών-ολοκληρωτικών καθεστώτων. Αφού εξάντλησε κάθε τρόπο και κάθε μέσον παράτασης της παραμονής του στην εξουσία, το καθεστώς Μαδούρο δεν επιδιώκει παρά την εξασφάλιση της οδού της διαφυγής του αλλά και της μελλοντικής πολυτελούς διαβίωσης του με την παράλληλη φυγάδευση εθνικού πλούτου της χώρας. Την ίδια στιγμή ένας ολόκληρος λαός στερείται των πιο βασικών συνθηκών επιβίωσης, βυθίζεται όλο και πιο βαθιά στη μιζέρια, την απόγνωση και το σκοτάδι.

Η στάση της ελληνικής κυβέρνησης θυμίζει τις χειρότερες μέρες του πάλαι ποτέ «προλεταριακού διεθνισμού» κάθε φορά που ο «υπαρκτός σοσιαλισμός» κινδύνευε από τα «ιμπεριαλιστικά σχέδια» των εχθρών του. Η αποφυγή – σε Ελλάδα και Ευρώπη – της καταδίκης των μεθόδων του καθεστώτος της Βενεζουέλας και η έμπρακτη στήριξη και διευκόλυνσή του όπως έγινε με την υποδοχή του, αγνώστων λοιπών στοιχείων και περιεχομένου, αεροσκάφους πριν λίγες μέρες στο έδαφος της χώρας είναι ενδεικτικά των περί της διεθνούς αλληλεγγύης αντιλήψεων των κυβερνώντων.

Είναι πραγματικά ντροπή για τη χώρα μας η ανοχή και συγκάλυψη του εγκλήματος του Μαδούρο, η επικρότηση στην ουσία της σκληρής τιμωρίας ενός ολόκληρου λαού.