ΚΥΠΕΛΛΟΥΧΟΣ ΕΥΡΩΠΗΣ, Παναθηναϊκό Στάδιο – 4 Απριλίου 1968
.
.
Λες και σήμερα ο ήλιος
καθώς έγερνε στη δύση
εφαινόταν κουρασμένος
σα να ήταν λυπημένος
τέτοια μέρα που θ? αφήσει!
Λες και τ? άστρα σαν σε θαύμα
ξεπετάχτηκαν νωρίς
με τη λάμψη τους τη θεία
να φωτίσουν μ? αφθονία
τον αγώνα της τιμής!
Λες κι αυτός όλος ο κόσμος
ο αμέτρητος στ? αλήθεια
μες?το χρόνο που εκυλούσε
για ένα θρύλο εμιλούσε
κι έπλεκέ του παραμύθια!
Λες και οι φωτοβολίδες
πόθο έδειχναν καυτό
καθώς σκίζαν τον αέρα
κάνοντας τη νύχτα μέρα
για να δείξουνε το δρόμο
στο δικέφαλο αετό!
Κι είχε σίγουρη τη νίκη
το περήφανο πουλί
γιατί η νίκη ήταν γνωστή του
ήταν φίλη αδελφική του
κι ήταν πάντοτε μαζί!
Και τη νίκη την επήρε
και με δάκρυα χαράς
εφτερούγισε και πάλι
της Ελλάδας μας καμάρι
της Ευρώπης βασιληάς!
Τι ημέρα ήταν και τούτη
μέρα τόσου μεγαλείου
πάντα αθάνατη θα μείνει
πίστη, θάρρος να μας δίνει
η 4η Απριλίου!
(Ποιήμα – αφιέρωμα στη νίκη – του μαθητή Γιάννη Μεϊμάρογλου που δημοσιεύτηκε
τότε στην εφημερίδα «Ένωση Κωνσταντινουπόλεως»)