Ο Αλμπέρ Ουντερζό (Albert Uderzo), ο σχεδιαστής, δημιουργός μαζί με τον Ρενέ Γκοσινί (René Goscinny) του Αστερίξ, πέθανε σήμερα σε ηλικία 92 ετών.
«Ο Αλμπέρ Ουντερζό πέθανε στο ύπνο του στο σπίτι του στο Νεγί από καρδιακή προσβολή που δεν είχε σχέση με τον κορονοϊό. Ηταν πολύ κουρασμένος τις τελευταίες εβδομάδες», εξήγησε πρόσωπο της οικογένειάς του.
Ο Αλμπέρτο Αλεάντρο Ουντέρζο (25 Απριλίου 1927), γνωστός ως Αλμπέρ Ουντερζό, είναι Γάλλος σχεδιαστής και σεναριογράφος κόμικς. Είναι διάσημος ως ο συνδημιουργός, μαζί με τον σεναριογράφο Ρενέ Γκοσινί, της επιτυχημένης σειράς Αστερίξ. Άλλοι γνωστοί τίτλοι στους οποίους έχει αναμειχθεί ο Ουντερζό είναι οι Ούμπα-πα, επίσης με τον Γκοσινί, και Τανγκύ και Λαβερντύρ, σε κείμενα του Ζαν-Μισέλ Σαρλιέ.
Ο Ουντερζό θεωρείται ευρέως ένας από τους σπουδαιότερους δημιουργούς των γαλλοβελγικών κόμικς, με μεγάλη επίδραση στις μεταγενέστερες γενιές. Σύμφωνα με δεδομένα της UNESCO, ανήκει στους δέκα πιο πολυμεταφρασμένους γαλλόφωνους συγγραφείς και είναι ο τρίτος πιο πολυμεταφρασμένος δημιουργός κόμικς, μετά τον Γκοσινί και τον Hergé.
Η πρώτη προσωπική δουλειά του Ουντερζό ήταν το Flamberge, gentilhomme gasconne, μια χιουμοριστική περιπέτεια που δημοσιεύτηκε μεταξύ 1945 και 1946.[19] Ακολούθησαν τα επίσης χιουμοριστικά Clopinard (1946) και Belloy (1948). Για το τελευταίο, από το 1950 κι έπειτα συνεργαζόταν με τον σεναριογράφο Ζαν-Μισέλ Σαρλιέ.
Η γνωριμία με τον Γκοσινί έγινε τον χειμώνα του 1951 στο Παρίσι και γρήγορα, άρχισαν να δουλεύουν μαζί για ένα βελγικό έντυπο.[ Ο πρώτος σημαντικός κοινός τους τίτλος είναι το Ιωάννης Πιστολέ, ένα χιουμοριστικό κόμικ με πειρατές που έκανε την εμφάνισή του το 1952. Μερικά χρόνια αργότερα, το 1958, δημιουργούν το Ούμπα-πα. Παρότι βραχύβια, αυτή η κωμική σειρά με πρωταγωνιστές έναν ρωμαλέο Ινδιάνο και τον Γάλλο φίλο του, θεωρείται πλέον ένα από τα αριστουργήματα του διδύμου Γκοσινί-Ουντερζό. Ο Ούμπα-πα έχει χαρακτηριστεί ο «μεγάλος αδελφός» του Αστερίξ, υπό την έννοια ότι είναι πρόδρομος των περιπετειών του μικρόσωμου Γαλάτη.
Το 1959, ο Γκοσινί ήταν μεταξύ των συνιδρυτών του περιοδικού Pilote. Ο αρχισυντάκτης Φρανσουά Κλωτώ προσπαθώντας να αντισταθεί στην κυριαρχία των βελγικών σειρών Τεντέν και Σπιρού, θέλησε να προωθήσει μια συγκεκριμένη εικόνα της Γαλλίας. Για το λόγο αυτό, ο Γκοσινί και ο Ουντερζό αναζήτησαν έμπνευση από τη γαλλική ιστορία.[21] Κάπως έτσι, αποφάσισαν να ασχοληθούν με τη ρωμαϊκή κατοχή της Γαλατίας. Αρχικά, ο Ουντερζό είχε στο μυαλό του έναν Αστερίξ ψηλό και μυώδη, αλλά τελικά επικράτησε η ιδέα του Γκοσινί. Στις 29 Οκτωβρίου 1959, στο πρώτο τεύχος του Pilote, έκαναν την εμφάνισή τους οι δύο εναρκτήριες σελίδες της σειράς.
Το 1959 έκανε επίσης ντεμπούτο το Τανγκύ και Λαβερντύρ, σε σενάριο του Σαρλιέ και σχέδια του Ουντερζό. Σε αντίθεση με το γνωστότερο καρτουνίστικο στυλ του, εδώ ο Ουντερζό σχεδιάζει μια ρεαλιστική περιπέτεια με ήρωες δύο πιλότους της Γαλλικής Πολεμικής Αεροπορίας. Παρά το σοβινιστικό πνεύμα που τη διακατέχει, τα σενάρια του Σαρλιέ και το σχέδιο του Ουντερζό κάνουν το Τανγκύ και Λαβερντύρ μια από τις κλασικές σειρές περιπέτειας των γαλλόφωνων κόμικς. Το 1968, το σχέδιο ανέλαβε ο Ζιζέ.
Το 1961 η πρώτη ιστορία του Αστερίξ συγκεντρώθηκε σε ένα άλμπουμ, το οποίο κυκλοφόρησε σε μόλις 6.000 αντίτυπα. Ωστόσο, γρήγορα η σειρά άρχισε να γίνεται ολοένα και πιο δημοφιλής. Οι πωλήσεις αυξήθηκαν κατακόρυφα, καθώς το Χρυσό Δρεπάνι (1962) πούλησε 15.000 αντίτυπα, το Ο Αστερίξ και οι Γότθοι (1963) τα διπλάσια και το Ο Αστερίξ στους Βρετανούς τα 600.000.[21] Η σειρά είχε γίνει τόσο αγαπητή, που το 1965 το Pilote υιοθέτησε τον υπότιτλο Le Journal dAstérix et dObélix («Το περιοδικό του Αστερίξ και του Οβελίξ»). Η προσοχή που απαιτούσε το Αστερίξ ήταν τέτοια, που σταδιακά ο Ουντερζό αποσύρθηκε από κάθε άλλη σειρά.
Αν και ο Γκοσινί ήταν αυτός που όριζε την πλοκή, η συνεισφορά του Ουντερζό στην επιτυχία της σειράς δεν ήταν αμελητέα, καθώς το σχέδιό του έχει γίνει σημείο αναφοράς για τα χιουμοριστικά κόμικς. Συνήθιζε να δίνει πρόσωπα σύγχρονων διασημοτήτων σε χαρακτήρες του κόμικ, αποτίοντας φόρο τιμής ή σατιρίζοντας. Για παράδειγμα, οι Beatles εμφανίζονται ως βάρδοι στο άλμπουμ Ο Αστερίξ στους Βρετανούς, ενώ ο φοροεισπράκτορας στο άλμπουμ Ο Αστερίξ και η χύτρα (1969) μοιάζει με τον τότε Υπουργό Οικονομικών της Γαλλίας Βαλερί Ζισκάρ ντΕσταίν. Άλλες «εμφανίσεις» περιλαμβάνουν τους Ζακ Σιράκ, Κερκ Ντάγκλας, Σον Κόνερι και το δίδυμο Σταν Λόρελ-Όλιβερ Χάρντι.
Τον Σεπτέμβριο του 2011, ο Ουντερζό αποσύρθηκε οριστικά από το χώρο των κόμικς. Έκτοτε, τη δημιουργία νέων άλμπουμ έχουν αναλάβει οι Ζαν-Υβ Φερί (κείμενα) και Ντιντιέ Κονράντ (σχέδιο).
Ο Ουντερζό έχει κατά καιρούς λάβει πλήθος διακρίσεων. Το 1999, στο Διεθνές Φεστιβάλ Κόμικς του Ανγκουλέμ, τιμήθηκε με το περίοπτο Μεγάλο Βραβείο και το 2005 εισήχθη στο Will Eisner Hall of Fame. Από το 1985 είναι μέλος του Εθνικού Τάγματος της Λεγεώνας της Τιμής.
Πηγή wikipedia