.
Τον τελευταίο καιρό όλο και περισσότερο στο δημόσιο πολιτικό διάλογο μπαίνει το θέμα της δημοσκοπικής υποχώρησης του ΣΥΡΙΖΑ και της πολίτικης αποδόμησης του Αλέξη Τσίπρα και ολ’ αυτά παρά την άνευ προηγουμένου επικοινωνιακή στήριξη αλλά και πολιτική ασυλία που παρέχονται στον Σύριζα και στον αρχηγό του.
.
Θα επιχειρήσω μια πολιτική απάντηση με αφορμή και την πρόσφατη συνέντευξη του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης στον δημοσιογράφο Παπαχελά.
.
Παρατήρησα λοιπόν ότι το κύριο χαρακτηριστικό όλων των απαντήσεων ήταν η αοριστία η υπεκφυγή και το πέταγμα της μπάλας στην εξέδρα.
.
Όταν για παράδειγμα ο κύριος Τσίπρας μίλησε για τον συνασπισμό των χωρών της Μεσογείου ( του νότου ) σε σχέση με το βορρά δεν απάντησε με ποιο ακριβώς τρόπο θα γίνει αυτό.
.
Δηλαδή η Ιταλία η Ισπανία κλπ είναι διατεθειμένες να μπουν σε μια πολιτική είτε αντίθεση Βορρά Νότου ή έστω σε πολιτική διαπραγμάτευση θέσεων Νότου θέσεων Βορρά ή να μπουν σε μια λογική Ευρώπης δυο ταχυτήτων;
.
Το πρόσφατο παρελθόν έχει αποδείξει ότι όποτε αυτό επιχειρήθηκε κάτω από ευνοϊκότερες συνθήκες , δεν τελεσφόρησε .
.
Και συγκεκριμένα που βρίσκεται σήμερα η περίφημη Ευρωμεσογειακή συνεργασία που αποφασίστηκε πριν είκοσι περίπου χρόνια στη Βαρκελώνη ;
.
Που βρίσκονται σήμερα οι πρωτοβουλίες του Σαρκοζί για αντίστοιχες ευρωμεσογειακές πρωτοβουλίες;
.
Πόσοι θυμούνται το 2003- 2004 που αποφασιζόταν το τότε δεκαετές πρόγραμμα για την ΕΕ ; τότε που για την ολοκλήρωση της διαπραγμάτευσης για τη νεα ΚΑΠ ( κοινή αγροτική πολιτική ) άφησαν απέξω τα λεγόμενα μεσογειακά προϊόντα για να τα “βρουν” οι Μεσογειακές χώρες μεταξύ τους και έγιναν μόνο γενικές αναφορές στο ότι η ΚΑΠ για τα μεσογειακά προϊόντα θα ακολουθεί τις ίδιες γενικές αρχές.
.
Ακόμη και στο ελαιόλαδο υπήρξε πρόβλημα διότι η Ελλάδα το αντιμετώπισε ως θέμα τιμής παραγωγού , δηλαδή ως πρώτη ύλη ενώ η Ιταλία το αντιμετώπισε ως επεξεργασία , τυποποίηση και εμπορία.
.
Δεν είναι όμως μόνο αυτό το ζήτημα του αδιέξοδου πολίτικης στρατηγικής του Σύριζα και του αρχηγού του.
.
Ο εκκωφαντικός θόρυβος από την κατάρρευση της πολίτικης του τσαμπουκά , όπως δυστυχώς έγινε στην ταλαιπωρημένη Κύπρο δίδαξε σε όλους μας πάρα πολλά.
.
Και τώρα ο αυτοκράτορας είναι γυμνός.Ο Σύριζα και ο Τσίπρας βρίσκονται σε στρατηγικό αδιέξοδο και με την Ευρώπη και χωρίς Ευρώπη. Και με Ευρώ και χωρίς Ευρώ. Και με το σύστημα αλλά και κατά του συστήματος.
.
Ένα «αριστερό» κόμμα όπως θέλει να αυτοαποκαλείται ο Σύριζα δεν μπορεί να στηρίζεται μόνο στο δίπολο μνημόνιο αντιμνημόνιο διότι πολύ απλά δεν αποτελεί κανενός είδους στρατηγικό πλαίσιο.
.
Ο Σύριζα στερείται σοβαρού προγραμματικού λόγου αριστερού κόμματος και λειτουργεί μόνο επικοινωνιακά , όμως η αγανάκτηση κάπου ηττάται από τη σκέψη και τη λογική .
.
Η αγανάκτηση τροφοδότησε και Σύριζα και Ανελ και Χρυσή Αυγή αλλά τα όρια της είναι πεπερασμένα .
.
Η κοινωνία απαιτεί απαντήσεις , και εδώ ο Σύριζα βρίσκεται σε αδιέξοδο .
.
Παίζοντας πολιτικά με τις συνιστώσες του πότε συστημικά και πότε αντισυστημικά .
.
Λένε ναι για παράδειγμα στη αξιοποίηση του ορυκτού πλούτου αλλά μόλις ξεκινήσει η διαδικασία προς αυτή την κατεύθυνση μετατρέπονται σε αγανακτισμένους κα αντισυστημικούς , συμφωνούν με την τουριστική ανάπτυξη της χώρας αλλά μόλις εμφανιστούν συγκεκριμένες επενδυτικές πρωτοβουλίες βρίσκονται πάλι στο πλευρό των αγανακτισμένων .
.
Υποστηρίζουν την αναμόρφωση της οικονομίας και της διοίκησης αλλά μόλις εμφανιστούν συγκεκριμένες πρωτοβουλίες υπερασπίζονται κάθε μορφή συντεχνίας.
.
Τι εννοούμε όμως με τους όρους συστημικός , αντισυστημικός ;
.
Όταν λέμε συστημικός εννοούμε τον σεβασμό προς το σύνταγμα και τους θεσμούς τους οποίους δεν ευτελίζουμε διότι ουσιαστικά σεβόμαστε τους κανόνες της δημοκρατίας.
.
Με τον όρο αντιστυστημικός εννοούμε την αμφισβήτηση τους κανόνων, των θεσμών και του συντάγματος που διέπουν τη δημοκρατία μας .
.
Πολιτικά το μόνο “αντισυστημικό” κόμμα είναι η Χρυσή Αυγή η οποία έχει κάθε συμφέρον να εξευτελίζει τους θεσμούς της δημοκρατίας όπως το σύνταγμα, τους νόμους και τον κοινοβουλευτισμό πράγμα που επιχειρεί καθημερινά κυρίως μέσω της δραστηριότητας και εικόνας της εντός κοινοβουλίου .
.
.
Αναρωτιέμαι εάν ο ΣΥΡΙΖΑ και ο αρχηγός του με τις ατέλειωτες Κωνσταντοπουλιάδες που οδηγούν σε ευτελισμό το θεσμό των κοινοβουλευτικών επιτροπών για μικροκομματικούς επικοινωνιακούς λόγους έχουν καταλάβει ότι ο ωφελημένος από αυτή την συμπεριφορά είναι η Χρυσή Αυγή ;
.
Ελπίζω να το καταλάβουν πριν αν είναι πολύ αργά .
.
Η Χρυσή Αυγή ως γνήσιο ναζιστικό φασιστικό ακροδεξιό μόρφωμα που αρνείται τον κοινοβουλευτισμό έχει κάθε λόγο να τον ευτελίζει , η αριστερά όμως πρέπει επιτέλους να καταλάβει ότι ένα προοδευτικό κόμμα υπάρχει πολιτικά εάν έχει θέσεις και στρατηγική για τη χώρα και την κοινωνία , ότι υπάρχει και λειτουργεί δια της μεθόδου της διαλεκτικής και όχι μόνο επικοινωνιακά .
.
Αν συνεχιστεί το βιολί της απλουστευτικής επικοινωνιακής συμπεριφοράς το μόνο που θα πετύχουν είναι να βάζουν κάθε μέρα βούτυρο στο ψωμί του Καμμένου και της Χρυσής Αυγής .
.
Κλείνοντας ελπίζω το παρόν κείμενο να αποτελέσει ερέθισμα για δημόσιο διάλογο για όλους τους προοδευτικά σκεπτόμενους αλλά και για τις πολιτικές δυνάμεις που αυτοκαθορίζονται ως προοδευτικές διότι υπάρχει επείγουσα ανάγκη για θετικό πολιτικό προσδιορισμό.
.
Και εδώ δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι υπάρχει μια κοινωνία που αγωνιά , ένας λαός με τεράστια προβλήματα στα οποία δεν απαντούν οι οποιεσδήποτε επικοινωνιακές πιρουέτες είτε του Τσίπρα είτε του Σύριζα και κυρίως το άρθρο μου σε αυτούς απευθύνεται .
.
Η Βασιλική Σουλαδάκη είναι υποψήφια διδάκτωρ στο τμήμα ευρωπαϊκών και διεθνών σχέσεων του Παντείου Πανεπιστήμιου και μέλος της ΚΠΕ Πασοκ
.