Έχει δίκιο η Μαρία Ρεπούση. Και μάλιστα είναι θύμα επίθεσης για να προετοιμαστεί ένα έδαφος συμψηφισμών.

Έχει δίκιο γιατί επιμένει ότι η πολιτική και τα κόμματα πρέπει να μην παρεμβαίνουν στην ιστορική έρευνα. Αν μείνουμε στη παράδοση της πολιτικής σκοπιμότητας της Ιστορίας, μόνον την προπαγάνδα και τη λογοκρισία θα ενδυναμώσουμε και όχι την αυτογνωσία. Να τη στηρίζουν και να παρακολουθούν, να αξιοποιούν τα συμπεράσματά της πρέπει.

Έχει δίκιο που αντιτίθεται στην ποινικοποίηση των απόψεων των ιστορικών.

Η έλξη της ποινικοποίησης απόψεων αλλά και η ανάγκη τιμωρίας, πρόληψης της βίας είναι πάντα παρούσες. Γι? αυτό πρέπει πάντα να διατηρείται το όριο ανάμεσα στην ελευθερία της επιστημονικής έρευνας και στην ορθά ποινικοποιημένη παρότρυνση σε πράξεις βίας είτε την πολιτική δράση που προωθεί τον ρατσισμό και τη βία.

Έχει δίκιο που, σε αυτό το πνεύμα, αρνείται να μετατρέψει σε δήλωση «πιστεύω» τις γνώμες – και τη δική της – για ιστορικά θέματα. Η γνώση δεν είναι θέμα πίστης, είναι αντικείμενο, στόχος της έρευνας με αντίλογο και επιχειρήματα που πείθουν για το αληθές ή μη. Και το δικαίωμα στην έρευνα δεν είναι βεβαίως προνόμιο μόνον των ιστορικών και όλων των επιστημόνων, αλλά κάθε πολίτη. Που μπορεί και πρέπει να μπορεί ελεύθερα να σχηματίζει τη δική του γνώμη – ναι, ακόμη και για τον … χορό του Ζαλόγγου! Για τα γεγονότα τα «βολικά» και μη, για τα καλά και τα στραβά ακόμη και των ηρώων μας.

Έχει δίκιο λέγοντας ότι η ιστορική έρευνα δεν ερευνά μόνον τα γεγονότα, μελετά και τους μύθους για τα γεγονότα. Μύθους -εθνικούς ή άλλους- που συγκροτούν ταυτότητες συλλογικές, διηγήσεις, ενεργοποιούν τους ανθρώπους σε συλλογικές δράσεις. Και βεβαίως η έρευνα, η επιστήμη αμφισβητεί. Αν δεχθούμε ότι απαγορεύεται η αμφισβήτηση όσων έγραψαν οι προηγούμενοι, οδηγούμαστε όλοι μαζί στη «τύφλωση».

Η επίθεση που δέχθηκε η Μαρία Ρεπούση δεν αφορά κυριολεκτικά, αλλά εμμέσως την αντιμετώπιση του ρατσισμού. Η επίθεση επαναφέρει τον πολιτικό μύθο του μειωμένου πατριωτισμού της Αριστεράς ή τμημάτων της ή των διανοουμένων. Με στόχο, όμως, να προκληθεί νέο μπέρδεμα και σύγχυση, να γίνει συμψηφισμός των ναζιστικών εγκλημάτων, των απολογητών τους με το δικαίωμα στην ελεύθερη επιστημονική έρευνα!

Έτσι αυξάνονται οι διαιρέσεις και ίσως δεν γίνει τίποτα τελικά με το αντιρατσιστικό νομοσχέδιο.