Σε άρθρο μου στο ΒΗΜΑ πριν 3 χρόνια είχα αναφερθεί στο φαινόμενο της αυτολογοκρισίας μέσα στα πανεπιστήμια μας.

Μειοψηφίες που έχουν πάρει ως εργολαβία και επιτηδεύονται πολιτικά την ‘προοδευτικότητα’ επιτίθενται σε όποιον δεν συμφωνεί μαζί τους, τον στοχοποιούν ως φασίστα, ακροδεξιό, τον προπηλακίζουν φραστικά κα φυσικά, απειλούν ακόμη και την ζωή του. Το αποτέλεσμα είναι λίγοι να αντέχουν αυτήν την στοχευμένη επίθεση, οι περισσότεροι οδηγούνται στην σιωπή, στην απομάκρυνση, στην αυτολογοκρισία, χαρακτηριστικό κυρίαρχο της πολιτικής των απολυταρχικών καθεστώτων: να φοβάσαι να μιλήσεις, να εκφράσεις άποψη, να απομονώνεσαι για να επιβιώσεις.

Το φαινόμενο της αυτολογοκρισίας δεν εντοπίζεται μόνο στα πανεπιστήμια (στον κατεξοχήν δηλαδή χώρο της ελεύθερης έκφρασης) αλλά και στην κοινωνία γενικότερα. Μειοψηφίες, ισχυρές πολιτικά, οικονομικά, κοινωνικά, επιβάλουν με επιθετικό και οργανωμένο τρόπο την στοχοποίηση της διαφορετικής άποψης. Συγχέουν τα αναφαίρετα δικαιώματα τους να εκφράζονται να ζουν ελεύθερα ως μειοψηφίες με τον επίσης αναφαίρετο δικαίωμα των άλλων να έχουν διαφορετική άποψη και να την εκφράζουν επίσης ελεύθερα. Οι δεύτεροι οδηγούνται στην αυτολογοκρισία μην χαρακτηριστούν ομοφοβικοί, ρατσιστές, σεξιστές, εντέλει ακροδεξιοί και φασίστες, λες και αυτές οι εξαιρετικά αρνητικές συμπεριφορές δεν εντοπίζονται σε οπαδούς ακόμη και στελέχη της αριστεράς, ιδιαίτερα της σταλινικής της μορφής (η ιστορία της προσφέρει χιλιάδες παραδείγματα). 

Διαβάστε τη συνέχεια

Πηγή: www.iefimerida.gr