Τι μπορεί να διδαχθεί η σοσιαλδημοκρατία από την αναδιανεμητική πολιτική στις σύγχρονες συνθήκες της παγκόσμιας οικονομίας;
Τα Bidenomics μπορεί να είναι ένας οδηγός στη σύγχρονη οικονομική σκέψη;
Ο Τζο Μπάιντεν απεσύρθει από την κούρσα των προεδρικών εκλογών, τα "Bidenomics" όμως πλέον σφραγίζουν τις οικονομικές επιλογές των κυβερνήσεων με τη σχετική σχολή οικονομικής σκέψης.
Τα "Bidenomics" αποτέλεσαν το φιλόδοξο οικονομικό πρόγραμμα που εφάρμοσε τα προηγούμενα τέσσερα χρόνια η ομοσπονδιακή κυβέρνηση των ΗΠΑ.
Ήταν η προϋπόθεση για να αυξηθεί το αμερικανικό ΑΕΠ κατά 8% σε σύγκριση με αυτό των αρχών του 2000.
Μια επιτυχημένη φιλόδοξη αναδιανεμητική πολιτική, αυτή των μεγάλων επενδύσεων, αμέσως μετά την πανδημία του κορωνοϊού, που αν και κρίνετε ότι συνέβαλε σε πληθωριστικές πιέσεις, επέτρεψε την ανάκαμψη της οικονομίας με ορατά αποτελέσματα στο αμερικανικό ΑΕΠ.
Τα "Bidenomics" ήταν ένα εξαιρετικά φιλόδοξο και δαπανηρό έργο για την αναμόρφωση των ΗΠΑ, αλλά και της παγκόσμιας οικονομίας. Με τον νόμο IRA για τη μείωση του πληθωρισμού, δόθηκαν μαζικές επιδοτήσεις δισεκατομμυρίων δολαρίων σε εταιρείες για «πράσινες επενδύσεις.
Στόχος; Να ενισχυθεί η εσωτερική αγορά και να φορολογούνται τα μπόνους και οι κάθε λογής παροχές στο κεφάλαιο και στους δισεκατομμυριούχους.
Με αυτό το σχεδιασμό διατέθηκαν τεράστια κονδύλια για την αιολική και ηλιακή ενέργεια, για την κατασκευή ενός νέου ηλεκτρικού δικτύου, για την επιδότηση της μετάβασης από τη βενζίνη στα ηλεκτρικά αυτοκίνητα. Η κυβέρνηση άνοιξε «βιβλιάριο επιταγών» για μια νέα γενιά εργοστασίων ημιαγωγών με στόχο οι Ηνωμένες Πολιτείες να είναι ο παγκόσμιος ηγέτης στην τεχνολογία των μικροτσίπ.
Σχεδίαζε δε στον προϋπολογισμό του 2025, να αυξήσει τον ελάχιστο φόρο για τις εταιρείες από 15 σε 21%, να διπλασιάσει τους φόρους στις πολυεθνικές που μετεγκαταστάθηκαν στο εξωτερικό και να απαγορεύσει στις μεγάλες εταιρείες μια ολόκληρη σειρά φορολογικών εκπτώσεων.
Χάρη σε αυτά τα μέτρα και όχι μόνο, η κυβέρνηση Μπάιντεν υπολόγιζε έσοδα ύψους 4.44 τρισεκατομμυρίων δολαρίων, μέρος των οποίων θα χρησιμοποιείτο για τη βελτίωση της δημόσιας εκπαίδευσης και φροντίδας των παιδιών και ενίσχυση της δημόσιας υγείας από τα τεράστια κεφάλαια του προγράμματος Medicare για τα πιο χαμηλά κοινωνικά στρώματα.
Μια πολιτική που στόχευε από την αρχή σε μια αναδιανομή του πλούτου, η οποία ωστόσο θα έπρεπε να βασιζόταν σε συγκεκριμένα οικονομικά μέτρα που θα είχαν αντίκτυπο σε κοινωνικό επίπεδο -μείωση των ανισοτήτων, μεγαλύτερη καταναλωτική ικανότητα- αλλά και σε καθαρά οικονομικό, καθώς η ενίσχυση του ανθρώπινου κεφαλαίου θα είχε επίσης θετικό αντίκτυπο στον δυνητικό ρυθμό ανάπτυξης της οικονομίας.
Με αφορμή τις εκλογές για την ανάδειξη ηγεσίας στο ΠΑΣΟΚ-Κιναλ, αναμένουμε και ελπίζουμε να γίνει συζήτηση σε και για αυτά…