Η Ευρώπη καλείται να αντιμετωπίσει μια ακόμα σοβαρή κρίση, στο θέμα της ενεργειακής επάρκειας αυτή τη φορά. Παρ’ ότι η επιτυχία της σύστασης του ταμείου ανασυγκρότησης απέναντι στις συνέπειες της πανδημίας αποτελεί ένα αισιόδοξο προηγούμενο, τα προβλήματα και οι δυσκολίες δεν λείπουν. Το πηδάλιο των Βρυξελλών εξακολουθεί να στρίβει με χαμηλούς ρυθμούς.

Την ίδια στιγμή συνεχίζονται οι κρίσιμες εκλογικές αναμετρήσεις στις χώρες-μέλη από την έκβαση των οποίων εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό η πορεία της Ένωσης και τα βήματα προς την ολοκλήρωση. Η - πύρρειος είναι η αλήθεια - νίκη του Εμμανουέλ Μακρόν στις πρόσφατες προεδρικές εκλογές στη Γαλλία έδωσε μια μεγάλη ανάσα προς αυτή την κατεύθυνση. Ωστόσο, η ενίσχυση των αντιευρωπαϊκών δυνάμεων της Λεπέν και του Μελανσόν δεν επιτρέπουν κανένα εφησυχασμό.

Τα ανησυχητικά μαντάτα άρχισαν να φτάνουν και από τη γειτονική μας Ιταλία όπου τη θέση της πολιτικής και οικονομικής σταθερότητας της διακυβέρνησης Ντράγκι, κατέλαβε η αβεβαίοτητα των εκλογών του Σεπτεμβρίου όπου προηγείται δημοσκοπικά ο λαϊκιστικός συνασπισμός με επικεφαλής την Giorgia Meloni που δεν κρύβει τα φιλικά της αισθήματα προς τον αλήστου μνήμης δικτάτορα Μουσολίνι. Το «Δημοκρατικό Κόμμα» αποτελεί την πιο αξιόπιστη εγγύηση για τη διατήρηση της Ιταλίας στη θέση ενός σταθερού πυλώνα της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης.

Τη σκυτάλη παίρνουν σήμερα στα χέρια τους οι Σουηδοί ψηφοφόροι. Με νωπές τις απειλές του Πούτιν για το ενδεχόμενο της ένταξης της χώρας τους στο ΝΑΤΟ, οι Σουηδοί πολίτες καλούνται να ξεκαθαρίσουν την απόφασή τους να συνταχθούν με την Ευρώπη και τη Δύση, αποκρούοντας τον ακροδεξιό κίνδυνο των «Σουηδών δημοκρατών» που συμμάχησε με την Κεντροδεξιά και προηγείται ήδη μεταξύ των δυνάμεων του συνασπισμού. Η επανεκλογή της σοσιαλδημοκράτισσας Μαγνταλένας Άντερσον στη θέση της πρωθυπουργού θα είναι μια ακόμα νίκη των φιλοευρωπαϊκών δυνάμεων της Σουηδίας και της Ευρώπης.